Tartrazyna

Tartrazyna

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 5-okso-1-(4-sulfonatofenylo)-4-[(4-sulfonatofenylo)hydrazynylideno] pirazolo-3-karboksylan trisodu Inne nazwy i oznaczenia E102, CI 19140 żółcień FD&C 5 żółcień kwasowa 23 Food Yellow 5 żółcień spożywcza 5 żółcień żywnościowa 5 PY100, tartrazine yellow[1] („żółcień tartrazynowa”)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C16H9N4Na3O9S2
Masa molowa	534,36 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	1934-21-0
PubChem	6321403
SMILES C1=CC(=CC=C1N/N=C/2\C(=NN(C2=O)C3=CC=C(C=C3)S(=O)(=O)[O-])C(=O)[O-])S(=O)(=O)[O-].[Na+].[Na+].[Na+]
Właściwości Rozpuszczalność w wodzie bardzo dobra
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Niebezpieczeństwo Zwroty H H317, H334 Zwroty P P261, P280, P342+P311 Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanej karty charakterystyki Szkodliwy (Xn) Zwroty R R42/43 Zwroty S S22, S36/37, S45 Numer RTECS UQ6400000
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Tartrazyna (żółcień spożywcza 5, E102) – organiczny związek chemiczny, cytrynowożółty barwnik azowy produkowany głównie do celów spożywczych. Należy do syntetycznych barwników kwasowych z grupy barwników pirazolowych (pirazolonowych). Jako pierwsi otrzymali ją J.H. Ziegler i M. Locher w 1884 roku^[2] i był to pierwszy uzyskany pigment pirazolonowy^[1][3]. Jest dopuszczona do użytku przez amerykańską agencję FDA (mimo tego jest zakazana w niektórych krajach), która wymaga umieszczenia na opakowaniach produktów zawierających ten związek adnotacji FD&C No. 5 (Stany Zjednoczone nie stosują symboli E).

Dopuszczalne dzienne spożycie wynosi 7,5 mg/kg masy ciała.

Stopiona z kwasem borowym wykazuje właściwości fosforescencyjne^{[potrzebny przypis]}.

Otrzymywanie

Tartrazynę można otrzymać np.^[4]:

• przez kondensację dwóch cząsteczek kwasu 4-hydrazynylobenzenosulfonowego (NH
  2NH−C
  6H
  4−SO
  3H) z jedną cząsteczką kwasu dioksobursztynowego(inne języki) (HOOC−C(O)−C(O)−COOH);
• przez kondensację jednej cząsteczki kwasu 4-hydrazynylobenzenosulfonowego z jedną cząsteczką szczawiooctanu dietylu(inne języki) (EtOOC−C(O)−CH
  2−COOEt) i sprzęganie produktu tej reakcji z kwasem 4-(chlorodiazenylo)benzenosulfonowym (ClN=N−C
  6H
  4−SO
  3H).

Zastosowanie

Przemysł spożywczy

Tartazyną barwi się środki spożywcze^[3][a] przede wszystkim produkty w proszku: napoje, zupy czy polewy do deserów; ale także: wyroby cukiernicze, groszek i kukurydza konserwowa, krakersy serowe, napoje bezalkoholowe, sos miętowy, galaretki (głównie miętowe), likiery owocowe, marcepan, sos brązowy, dżemy, płatki zbożowe kasze, miód sztuczny i musztardy.

Inne zastosowania

Jest składnikiem niektórych kosmetyków^[6][7] oraz barwnik do wełny i jedwabiu; papieru, galalitu, przy wytwarzaniu laków stosowanych w poligrafii, druku tapet. Dzięki barwieniu tartazyną można uzyskać wyraźny i trwały żółty kolor^[3].

Działanie niepożądane

Tartrazyna jest czynnikiem uwalniającym histaminę, dlatego po jej spożyciu astmatycy mogą odczuwać wzmożone objawy choroby (jest ona także odpowiedzialna za skurcze macicy, grożące poronieniem u ciężarnych). W przypadku osób z nietolerancją salicylanów (aspiryna, niektóre owoce, m.in. jagody i maliny) tartrazyna wzmaga jej objawy. Jest niezalecana dla dzieci^[8], w połączeniu z benzoesanami (E210–215) może u nich powodować trudności w nauce, a nawet wystąpienie syndromu ADHD. U innych (nawet nieuczulonych) osób może wywoływać: pokrzywkę, zapalenie skóry, bóle głowy, katar sienny, trudności z koncentracją, depresję, wysypkę, swędzenie warg i języka, bezsenność, dezorientację, anafilaksję.

Tartrazyna nie została zaklasyfikowana przez IARC jako prawdopodobny, możliwy lub potwierdzony czynnik rakotwórczy dla ludzi^[9].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Bill Statham: E213: Tabele dodatków i składników chemicznych. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2006. ISBN 978-83-7243-529-3.brak strony w książce
• Food-Info.net: E102: Tartrazyna. [dostęp 2010-08-31].