Polycarp Pengo

Polycarp Pengo
Kardynał prezbiter
ilustracja
Herb duchownego Ecce ego Domine
Oto ja, Panie
Kraj działania

Tanzania

Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1944
Mwazye

Arcybiskup Dar es Salaam
Okres sprawowania

1992–2019

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

20 czerwca 1971

Nominacja biskupia

11 listopada 1983

Sakra biskupia

6 stycznia 1984

Kreacja kardynalska

21 lutego 1998
Jan Paweł II

Kościół tytularny

Nostra Signora de La Salette

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 stycznia 1984

Miejscowość

Watykan

Konsekrator

Jan Paweł II

Współkonsekratorzy

Eduardo Martínez Somalo
Duraisamy Simon Lourdusamy

Konsekrowani biskupi
Anthony Banzi 15 września 1994
Agapiti Ndorobo 16 czerwca 1995
Augustine Shao CSSp 27 kwietnia 1997
Jude Thadaeus Ruwa’ichi OFMCap. 16 maja 1999
Jacob Venance Koda 30 maja 1999
Desiderius Rwoma 11 lipca 1999
Method Kilaini 18 marca 2000
Damian Dallu 30 lipca 2000
William Pascal Kikoti 14 stycznia 2001
Ludovick Minde OSS 5 sierpnia 2001
Alfred Maluma 1 września 2002
Castor Msemwa 30 stycznia 2005
Beatus Kinyaiya OFMCap. 2 lipca 2006
Isaac Amani Massawe 22 lutego 2008
Protase Rugambwa 13 kwietnia 2008
Almachius Vincent Rweyongeza 6 listopada 2008
Salutaris Libena 19 marca 2010
Eusebius Alfred Nzigilwa 19 marca 2010
Rogatus Kimaryo CSSp 13 czerwca 2010
Renatus Nkwande 20 lutego 2011
Gervas Nyaisonga 19 marca 2011
Bernardin Mfumbusa 15 maja 2011
John Chrisostom Ndimbo 5 czerwca 2011
Titus Joseph Mdoe 1 maja 2013
Liberatus Sangu 12 kwietnia 2015
Beatus Christian Urassa 24 czerwca 2018
Anthony Lagwen 12 sierpnia 2018
Filbert Felician Mhasi 17 lutego 2019
Eusebio Samwel Kyando 14 stycznia 2024
Współkonsekrowani biskupi
Damian Kyaruzi 29 czerwca 1997

Polycarp Pengo (ur. 5 sierpnia 1944 w Mwazye) – tanzański duchowny katolicki, arcybiskup Dar es Salaam w latach 1992–2019, kardynał.

Życiorys

Studiował w seminariach tanzańskich – w Mwazye, Karema i Kipalapala, później w Akademii Alfonsjańskiej przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie (obronił doktorat z teologii w 1977). Święcenia kapłańskie przyjął 20 czerwca 1971. W latach 1971–1973 był sekretarzem biskupa Sumbawanga, kolejne cztery lata spędził na studiach uzupełniających w Rzymie. Po powrocie do Tanzanii wykładał w seminarium w Kipalapala i seminarium w Segerea (był tam również rektorem); zajmował się pracą duszpasterską oraz powołaniami kapłańskimi.

11 listopada 1983 został mianowany biskupem Nachingwea, sakry biskupiej udzielił mu w Watykanie Jan Paweł II (6 stycznia 1984). W październiku 1986 przeszedł na biskupstwo Tunduru-Masasi, w styczniu 1990 został arcybiskupem-koadiutorem Dar es Salaam; objął archidiecezję Dar es Salaam 22 lipca 1992, po przejściu w stan spoczynku kardynała Rugambwy. W lutym 1998 Jan Paweł II wyniósł arcybiskupa Pengo do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera Nostra Signora de La Salette. 15 sierpnia 2019 przeszedł na emeryturę.

Wiosną 1994 arcybiskup Pengo brał udział w sesji specjalnej Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, poświęconej Kościołowi afrykańskiemu; zasiadał w sekretariacie generalnym tej sesji Synodu.

W latach 2007–2013 pełnił funkcję przewodniczącego Sympozjum Konferencji Episkopatów Afryki i Madagaskaru (SECAM).

Uczestnik konklawe 2005 i konklawe 2013 roku.

Bibliografia

  • Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
  • Sylwetka na "Catholic Hierarchy"
  • p
  • d
  • e
Kardynał
biskup
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Kardynał
prezbiter
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Kardynał
diakon
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Powiązane
byli
kardynałowie

Liczba purpuratów wynosi 237 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 127
(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat

  • p
  • d
  • e
Tanzańscy kardynałowie
Zmarli kardynałowie
Żyjący kardynałowie elektorzy
  • w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich