Diego Padrón

Diego Padrón
kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego Enviame tu luz y tu verdad
Wyślij mi swoje światło i swoją prawdę
Kraj działania

Wenezuela

Data i miejsce urodzenia

17 maja 1939
Montalbán

Arcybiskup Cumany
Okres sprawowania

2002–2018

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

4 sierpnia 1963

Nominacja biskupia

4 kwietnia 1990

Sakra biskupia

27 maja 1990

Kreacja kardynalska

30 września 2023
Franciszek

Kościół tytularny

S. Gaetano

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

27 maja 1990

Konsekrator

José Lebrún Moratinos

Współkonsekratorzy

Domingo Roa Pérez
Miguel Antonio Salas Salas

Współkonsekrowani biskupi
José Sótero Valero Ruz 27 czerwca 1998
José Manuel Romero Barrios 14 kwietnia 2012
Tulio Luis Ramírez Padilla 8 lipca 2012
Raúl Biord Castillo 8 lutego 2014
José Trinidad Fernández Angulo 6 lipca 2014
Benito Adán Méndez Bracamonte 10 lipca 2015

Diego Rafael Padrón Sánchez (ur. 17 maja 1939 w Montalbán) – wenezuelski duchowny katolicki, arcybiskup Cumaná w latach 2002–2018, kardynał prezbiter od 2023. Od chwili nominacji bez uprawnień elektorskich.

Życiorys

4 sierpnia 1963 otrzymał święcenia kapłańskie. Inkardynowany do archidiecezji Valencia en Venezuela, pracował przede wszystkim jako proboszcz w kilku parafiach archidiecezji oraz jako wykładowca w seminarium w Valencii[1].

4 kwietnia 1990 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji Caracas ze stolicą tytularną Gisipa[1]. Sakry biskupiej udzielił mu 27 maja 1990 ówczesny arcybiskup Caracas – kardynał José Lebrún Moratinos.

7 maja 1994 został mianowany biskupem ordynariuszem diecezji Maturín[1].

27 marca 2002 papież Jan Paweł II mianował go arcybiskupem metropolitą Cumany[1]. W latach 2012-2018 pełnił także funkcję przewodniczącego wenezuelskiej Konferencji Episkopatu[2].

24 maja 2018 przeszedł na emeryturę[3].

9 lipca 2023 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek ogłosił jego nominację kardynalską[4].

Na konsystorzu 30 września 2023 został kreowany kardynałem prezbiterem i uzyskał kościół tytularny św. Kajetana[5].

Przypisy

  1. a b c d NOMINA DELL’ARCIVESCOVO METROPOLITA DI CUMANÁ (VENEZUELA). vatican.va, 2002-03-27. [dostęp 2018-12-02]. (wł.).
  2. Konferencja Episkopatu Wenezueli w bazie gcatholic.org (ang.) [dostęp 2018-12-02]
  3. Rinuncia dell’Arcivescovo Metropolita di Cumaná (Venezuela) e nomina del nuovo Arcivescovo Metropolita. vatican.va, 2018-05-24. [dostęp 2018-12-02]. (wł.).
  4. Pope Francis announces Consistory for creation of new Cardinals. vaticannews. [dostęp 2023-07-09]. (ang.).
  5. Assignation of Titles and Deaconries to the new Cardinals. Stolica Apostolska. [dostęp 2023-09-30]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Diego Padrón [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2015-02-13]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
Wenezuelscy kardynałowie
Zmarli kardynałowie
Żyjący kardynałowie
bez uprawnień elektorskich
  • Diego Padrón (2023)
Żyjący kardynałowie elektorzy
  • w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich
  • p
  • d
  • e
Kardynał
biskup
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Kardynał
prezbiter
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Kardynał
diakon
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Powiązane
byli
kardynałowie

Liczba purpuratów wynosi 237 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 127
(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat