Gubernia sandomierska
| gubernia | |||
| 1837–1844 | |||
| |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Siedziba | Radom | ||
| Powierzchnia | 11,578 km² | ||
| brak współrzędnych | |||
Gubernia sandomierska (ros. Сандомирская губерния) – jednostka administracyjna Królestwa Polskiego istniejąca w latach 1837–1844.
Nazwy guberni wzięte zostały od miast gubernialnych, z wyjątkiem guberni augustowskiej oraz sandomierskiej, w której Rząd Gubernialny mieścił się w Radomiu.
Gubernia powstała w 1837 r., w wyniku przekształcenia województwa sandomierskiego ze stolicą w Radomiu. Obszar guberni sandomierskiej był identyczny z obszarem województwa sandomierskiego. Zbliżony był także podział na jednostki administracyjne niższego szczebla, z tym, że dotychczasowe obwody przemianowano na powiaty (opatowski, opoczyński, radomski i sandomierski). W 1844 do guberni sandomierskiej włączono gubernię kielecką, co dało początek guberni radomskiej.
Herb guberni w latach 1837–1844 był praktycznie identyczny z herbem dawnego województwa. Po wcieleniu do guberni radomskiej nowy herb tej guberni w latach 1845–1869 składał się z połączonych herbów województw sandomierskiego i krakowskiego[1].
Zobacz też
- ziemia sandomierska
Przypisy
- ↑ Stefan Krzysztof Kuczyński: Polskie herby ziemskie: geneza, treści funkcje. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993, s. 242.
- p
- d
- e
Historia Radomia
- Radomskie Towarzystwo Naukowe
- Społeczny Komitet Ratowania Zabytków Radomia
- p
- d
- e
| Województwa (1816–1837) |
|
|---|---|
| Gubernie (1837–1918) |
|
- БРЭ: 3531926
