Broń sieczno-kolna

Pałasz – przykład broni sieczno-kolnej

Broń sieczno-kolna (tnąco-kłująca) – broń biała łącząca w sobie cechy broni siecznej i kolnej, umożliwiająca równie ergonomiczne zadawanie cięć jak i pchnięć. Umożliwia to odpowiednia budowa głowni (np. miecz) lub połączenie jej kilku rodzajów na jednym drzewcu (np. halabarda).

W szermierce sportowej

W szermierce sportowej pchnięcie polega na osadzeniu końca broni na ważnym polu trafienia przeciwnika. Cięcie zadawane jest poprzez zetknięcie się ostrza lub tylca klingi z ważnym polem trafienia przeciwnika. W szermierce sportowej tylko jedna z trzech broni, szabla, jest bronią sieczno-kolną. Pozostałe dwie, floret i szpada, tworzą dziedzinę szermierki znaną jako szermierka kolna.

Zobacz też

  • broń sieczna
  • broń kolna

Bibliografia

  • p
  • d
  • e
Broń obuchowa
obuchowo-sieczna
obuchowa miażdząca
historyczna
zachodnia
azjatycka
współczesna
Broń drzewcowa
prymitywna
armii starożytnych
armii średniowiecznych i nowożytnych
azjatycka
Broń boczna
Broń kolna
krótka
noże
puginały
sztylety
inne
długa
Broń sieczna
nihon-tō
daitō
shōtō
inne
szable
inne
Broń sieczno-kolna
miecze
chwyt jednoręczny
chwyt dwuręczny
pałasze
inne
Inne