Venedik Cumhuriyeti

Venedik Cumhuriyeti
  • Serenissima Repubblica di Venezia (İtalyanca)
  • Serenìsima Repùblega de Venèsia (Venedikçe)
697-1797
Venedik Cumhuriyeti bayrağı
Üst: Standart ve bayrak (1659)
Alt: Savaş bayrağı
{{{arma_açıklaması}}}
Arma
(16-18. yüzyıl)
Slogan
Viva San Marco
Fransız Devrimi'nin hemen öncesinde, 1789 yılında Venedik Cumhuriyeti
Fransız Devrimi'nin hemen öncesinde, 1789 yılında Venedik Cumhuriyeti
15/16. yüzyılda Venedik Cumhuriyeti'nin Dominii'si.
15/16. yüzyılda Venedik Cumhuriyeti'nin Dominii'si.
BaşkentEraclea
(697-742)
Lido
(742-810)
Venedik
(810-1797)
Resmî dil(ler)

Yaygın dil(ler)
Resmî din
Katolik Kilisesi
DemonimVenedikli
HükûmetDenizci bir oligarşi altında üniter karma parlamenter klasik cumhuriyet
Doçe 
• 697-717
Paolo Lucio Anafesto (ilk)
• 1789-1797
Ludovico Manin (son)
Yasama organıOnlar Konseyi (1310'dan beri)
Tarihî dönem
• Kuruluşu
697
1082
• Konstantinopolis Kuşatması (1204)
1204
1571
1718
1797
Para birimiDüka
Öncüller
Ardıllar
Ravenna Eksarhlığı
Venedik (eyalet)
Avusturya İmparatorluğu
Cisalpin Cumhuriyeti
Yunanistan bölümleri
İtalya tarihi
Erken
Roma sonrası krallıkları
Odoacer 476-493
Ostrogotlar 493-553
Vandallar 435-534
Lombardlar (bağımsız) 565-774
Orta Çağ
Sicilya Emirliği
Papalık
Lombard
Napoli
Sardinya Krallığı
Floransa
Denizci cumhuriyetler
Amalfi (958-1037)  · Ancona (1000-1532)  · Cenova (1005-1815)  · Pisa (1016-1406)  · Ragusa (1358-1808)  · Venedik (697-1797)
Yeni Çağ
Rönesans
İtalya Savaşları
Cumhuriyet  · Krallık
Risorgimento
Özel Konular
İtalya'nın askeri tarihi
İtalya'nın kültürel tarihi
İtalya'nın ekonomik tarihi
İtalya'nın sosyal tarihi
  • g
  • t
  • d

Venedik Cumhuriyeti (İtalyanca: Repubblica di Venezia, Venedikçe: Repùblica Vèneta ya da Repùblica de Venesia), 7. yüzyıl ile 18. yüzyıl arasında İtalya Yarımadası'nda bugünkü Venedik kenti civarında hüküm sürmüş olan bir kent-devleti ve deniz cumhuriyetiydi.[1] Genellikle "En sükunetli" anlamına gelen Serenissima[2] sözcüğüyle anılırdı. MS 697'den MS 1797'ye kadar hüküm sürdü.[3][4] Müreffeh Venedik şehrinin lagün toplulukları üzerinde yoğunlaşan cumhuriyet, Orta Çağ'da bir ticaret gücü haline geldi ve Rönesans'ta bu konumunu güçlendirdi.

Atlas Okyanusu üzerinden Amerika ve Doğu Hint Adaları'na yeni ticaret yollarının açılması, güçlü bir deniz cumhuriyeti olan Venedik'in düşüşünün başlangıcı oldu. Venedik 19. yüzyılda birleşik İtalya'nın bir parçası haline geldi.

Tarihi

Venedik kenti başlangıçta Bizans İmparatorluğu'nun bir parçasıydı. 7. yüzyılda bağımsız oldu. Orta Çağ'ın ortalarında büyük bir deniz filosu kurarak Akdeniz ülkeleriyle yaptığı ticaret sonucu zengin bir ülke haline geldi. 1204 yılında Konstantinopolis'i (İstanbul) talan eden Dördüncü Haçlı Seferi'nin başını çekti. Venedik bu seferin sonucu olarak Girit adasını eline geçirdi.

1271-1295 yılları arasında Venedikli tüccar Marko Polo ilk defa Avrupa'dan İpek Yolu'nu izleyerek Çin'e kadar ulaştı. Moğol kağanı Kubilay Han'ın huzuruna çıktı ve yolculuklarının öyküsünü bir kitap haline getirdi.

1348 yılında çıkan bir veba salgını Venedik'in nüfusunun yarısının ölmesine neden oldu.

Osmanlı Devleti'nin Yunan Yarımadası, Sırbistan, Arnavutluk, Bosna-Hersek'i fethetmesiyle Venedik birdenbire Osmanlı Devleti'yle deniz ve kara komşusu haline geldi. 1463-1478 arasında süren uzun bir savaş sonunda Venedik Osmanlı Devleti'yle barış anlaşması yapmaya razı oldu. Venedikliler Arnavutluk'ta İşkodra ve Akçahisarı, Ege'de Limni ve Eğriboz adalarını ve Güneybatı Peleponnesos'ta Maina Yarımadası'nı Osmanlılar'a bıraktı. Osmanlılar da Mora, Arnavutluk ve Dalmaçya'da aldıkları Venedik topraklarından bazılarını iki ay içinde iade etmeyi kabul ettiler. Venedikliler iki yıl içinde 100.000 düka altın tazminat ödemeye söz verdiler, ayrıca Osmanlı İmparatorluğu'nda ithalat ve ihracat vergisi ödemeden serbest ticaret yapabilme hakkı için yıllık 10.000 düka ödemeyi de kabul ettiler. Venedik'in Osmanlı başkentinde yaşayan ve iş yapan Venedikliler üzerinde sivil yetkiye sahip bir balyosu İstanbul'da bulundurmasına izin verildi.[5] Ayrıca bu anlaşmanın bir parçası olarak 72. Venedik dükü Giovanni Mocenigo ressam Gentile Bellini'yi Fatih'in tablosunu yapmak üzere İstanbul'a gönderdi.

1489 yılında Venedik donanması Kıbrıs'ı ele geçirdi. Ama 1571 yılında adayı Osmanlı Devleti'ne kaybetti. 1645 yılında Girit'i, 1669'da adadaki Kandiye kalesini, 1718'de de yakın küçük adacıkları Osmanlı Devleti'ne bırakmak zorunda kaldı.

15. ve 16. yüzyıllarda Venedik Cumhuriyeti İtalya yarımadasındaki Floransa, Roma ve Cenova gibi diğer kent-devletlerle birlikte Rönesans döneminin en önemli kentleri arasında yer aldı.1797 yılında Napolyon Bonapart Venedik'i işgal etti ve kenti Avusturya'ya devretti. Böylece Venedik Cumhuriyeti'nin 1100 yıl süren bağımsızlığı sona ermiş oldu. 1866 yılında da kent ilk defa olarak İtalya'nın bir parçası haline geldi.[kaynak belirtilmeli]

Venedik Cumhuriyeti'nin siyasi etkisi
Koyu kırmızı: Kuruluş
Kırmızı: 15. yüzyıl başında topraklar
Pembe: Geçici olarak ele geçirilen yerler
Sarı: Ana ticaret yolları ve hakim olunan karasular
Eflatun: Koloniler

Devlet yönetimi

Pîrî Reis'in Kitâb-ı Bahriye'sinde Venedik lagünü

Cumhuriyetin ilk yıllarında Venedik Doçe'si ülkeyi otokratik bir şekilde yönetirdi. Sonradan promissione ducale adlı, her doçenin göreve gelmeden ettiği yeminle doçenin gücü azaltıldı. Bununla beraber doçe gücünü 480 patrici aile üyesinden oluşan Venedik Büyük Konseyi ile bölüştü.

1223'te Signoria adı verilen merkezi devlet dairesi oluşturularak doçenin gücü azaltıldı. Signoria devletin siyasi yönetimi konsey şeklinde üstlendi.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "Republic of Venice - New World Encyclopedia". www.newworldencyclopedia.org. 30 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2021. 
  2. ^ "Why is Venice Nicknamed 'La Serenissima'?". ITALY Magazine (İngilizce). 16 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2021. 
  3. ^ Dario (7 Eylül 2018). "A BRIEF HISTORY OF VENICE". Venice by Venetians (İngilizce). 28 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2021. 
  4. ^ "Venice - History". Encyclopedia Britannica (İngilizce). 19 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2021. 
  5. ^ The Grand Turk/Sultan Mehmet II-Conqueror of Constantinople,Master of an Empire and Lord of Two Seas, John Freely.

Dış bağlantılar

  • g
  • t
  • d
Kavimler Göçü dönemi (4.–8. yüzyıl.)
Venedik Cumhuriyeti (697–1797)
Güney İtalya
(774-1139)
Bizans
Arap
Lombard
  • Benevento Prensliği
  • Salerno Prensliği
  • Capua Prensliği
Normanlar
Sardinya ve Korsika
(9. yüzyıl-1420)
  • Hakimlikler
    • Agugliastra
    • Arborea
    • Cagliari
    • Gallura
    • Logudoro
  • Oristano
  • Sardinya Krallığı ve Korsika Krallığı
  • Korsika Cumhuriyeti (1755–1769)
Ortaçağlar
"İtalya Krallığı içindeki devletler",
Akdeniz sahili devletleri
İtalya Krallığı,
Kutsal Roma İmparatorları,
ve Papalık Devleti
Sicilya Krallığı (1130–1816) ve
Napoli Krallığı (1282-1860)
  • Presidi Devleti
  • San Donato Dükalığı
  • Sora Dükalığı
  • Taranto Prensliği
Fransa Devrimi ve
Napolyon Bonapart dönemi (1792-1815)
Cumhuriyetler
Krallıklar
Napolyon dönemi sonrası devletleri
  • g
  • t
  • d
Amalfi (958-1037)  · Ancona (1000-1532)  · Cenova (1005-1815)  · Pisa (1016-1406)  · Ragusa (1358-1808)  · Venedik (697-1797)
  • g
  • t
  • d
Venedik Doçeleri
Bizanslılar Dönemi (697–737)
Paolo Lucio Anafesto (697–717) • Marcello Tegalliano (717–726) • Orso Ipato (726–737)
Magistri Militum Rejimi (738–742)
Domenico Leoni • Felice Cornicola • Teodato Ipato • Gioviano Cepanico • Giovanni Fabriciaco
Dukalık Dönemi (742–1148)
8. yüzyıl
Teodato İpato* (742–755) • Galla Lupanio* (755–756) • Domenico Monegario* (756–764) • Maurizio Galbaio (764–787) • Giovanni Galbaio* (787–804)
9. yüzyıl
Obelerio degli Antenori*† (804–811) • Angelo Participazio (811–827) • Giustiniano Participazio (827–829) • I. Giovanni Participazio* (829–837) • Pietro Tradonico (837–864) • I. Orso Participazio (864–881) • II. Giovanni Participazio* ((864–881))(887-888) • I. Pietro Candiano (887) • Pietro Tribuno (888–912)
10. yüzyıl
II. Orso Participazio (912–932) • II. Pietro Candiano (932–939) • Pietro Participazio (939–942) • III. Pietro Candiano (942–959) • IV. Pietro Candiano† (959–976) • I. Pietro Orseolo♦ (976–978) • Vitale Candiano♦ (978–979) • Tribuno Memmo (979–991) • II. Pietro Orseolo (991–1009)
11. yüzyıl
Ottone Orseolo* (1009–1026) • Pietro Centranico* (1026–1032) • Domenico Flabanico (1032–1043) • I. Domenico Contarini (1043–1071) • Domenico Selvo* (1071–1084) • Vitale Falier (1084–1096) • I. Vitale Michiel (1096–1102)
12. yüzyıl
Ordelafo Faliero (1102–1117) • Domenico Michele (1117–1130) • Pietro Polani (1130–1148)
*tahttan indirilme    † idam edilme veya suikastle ölüm     ‡ savaşta ölüm    ♦ tahttan feragat etme
Cumhuriyet Dönemi (1148–1797)
12. yüzyıl
Domenico Morosini (1148–1156) • II. Vitale Michiel (1156–1172) • Sebastiano Ziani (1172–1178) • Orio Mastropiero (1178–1192) • Enrico Dandolo (1192–1205)
13. yüzyıl
Pietro Ziani (1205–1229) • Jacopo Tiepolo (1229–1249) • Marino Morosini (1249–1252) • Renier Zen (1252–1268) • Lorenzo Tiepolo (1268–1275) • Jacopo Contarini (1275–1280) • Giovanni Dandolo (1280–1289) • Pietro Gradenigo (1289–1311)
14. yüzyıl
Marino Zorzi (1311–1312) • Giovanni Soranzo (1312–1328) • Francesco Dandolo (1328–1339) • Bartolomeo Gradenigo (1339–1342) • Andrea Dandolo (1342–1354) • Marin Falier† (1354–1355) • Giovanni Gradenigo (1355–1356) • Giovanni Dolfin (1356–1361) • Lorenzo Celsi (1361–1365) • Marco Cornaro (1365–1367) • Andrea Contarini(1367–1382) • Michele Morosini (1382–1382) • Antonio Venier (1382–1400)
15. yüzyıl
Michele Steno (1400–1413) • Tommaso Mocenigo (1413–1423) • Francesco Foscari* (1423–1457) • Pasquale Malipiero (1457–1462) • Cristoforo Moro (1462–1471) • Niccolò Tron (1471–1473) • Niccolò Marcello (1473–1474) • Pietro Mocenigo (1474–1476) • Andrea Vendramin (1476–1478) • Giovanni Mocenigo (1478–1485) • Marco Barbarigo (1485–1486) • Agostino Barbarigo (1486–1501)
16. yüzyıl
Leonardo Loredan (1501–1521) • Antonio Grimani (1521–1523) • Andrea Gritti (1523–1538) • Pietro Lando (1538–1545) • Francesco Donato (1545–1553) • Marcantonio Trevisan (1553–1554) • Francesco Venier (1554–1556) • Lorenzo Priuli (1556–1559) • Girolamo Priuli (1559–1567) • Pietro Loredan (1567–1570) • I. Alvise Mocenigo (1570–1577) • Sebastiano Venier (1577–1578) • Niccolò da Ponte (1578–1585) • Pasquale Cicogna (1585–1595) • Marino Grimani (1595–1606)
17. yüzyıl
Leonardo Donato (1606–1612) • Marcantonio Memmo (1612–1615) • Giovanni Bembo (1615–1618) • Nicolò Donato (1618–1618) • Antonio Priuli (1618–1623) • Francesco Contarini (1623–1624) • I. Giovanni Cornaro (1624–1630) • Nicolò Contarini (1630–1631) • Francesco Erizzo (1631–1646) • Francesco Molin (1646–1655) • Carlo Contarini (1655–1656) • Francesco Cornaro (1656–1656) • Bertuccio Valiero (1656–1658) • Giovanni Pesaro (1658–1659) • II. Domenico Contarini (1659–1674) • Nicolò Sagredo (1674–1676) • Alvise Contarini (1676–1683) • Marcantonio Giustinian (1683–1688) • Francesco Morosini(1688–1694) • Silvestro Valiero(1694–1700) • II. Alvise Mocenigo(1700–1709)
18. yüzyıl
II. Giovanni Cornaro (1709–1722) • III. Alvise Mocenigo (1722–1732) • Carlo Ruzzini (1732–1735) • Alvise Pisani (1735–1741) • Pietro Grimani (1741–1752) • Francesco Loredan (1752–1762) • Marco Foscarini (1762–1763) • IV. Alvise Mocenigo (1763–1779) • Paolo Renier (1779–1789) • Ludovico Manin (1789–1797)
† Marino Falier (1354–55) vatana ihanet ile suçlanmış, yargılanmış ve idam edilmiştir.
* Francesco Foscari (1423–57)Onlar Konseyi tarafından Doçe'likten hal edilmiştir.
* Ludovico Manin Fransa Devrimi İtalya ordusu komutanı Napolyon Bonapart tarafından tahttan indirilip Venedik Cumhuriyeti ortadan kaldırılmıştır.
Otorite kontrolü Bunu Vikiveri'de düzenleyin