Istria ölçeği

Istria ölçeği
Kaynak231
Sopilas: küçük/zayıf/yüksek ve büyük/şişman/düşük ( Playⓘ</img> Playⓘ)
Schubert'in Si minör Senfoni No. 8'deki Istrian ölçeği (1922), 1. mvt., ölçüler 13–20 ( Playⓘ</img> Playⓘ); yıldızla işaretlenmiş düz beşinci

"Istrian ölçeği", bu stili kullanan "benzersiz" Istrian ve Kvarner halk müziği türlerini ifade eder. Adını Istrian yarımadasından almıştır. Istrian halk müziği, benzersiz bir altı tonlu müzikal skalaya (İstrian skalası olarak adlandırılır) ve yarımadanın iki bölümlü, hafif burun şarkılarına dayanır. Istrian ölçeğinde, Istrian bölgesi ve Adriyatik'in kuzey kıyısı ve adalarına özgü geleneksel şarkı söyleme pratiği, iki sesli şarkı söyleme ve çalma, 2009 yılında UNESCO Somut Olmayan Kültürel Miras Listesi'ne dahil edildi.[1]

Türler şunlardır: wing ve tarkanje; teknikler nazalite, varyasyon ve doğaçlama ve akort veya oktav çözünürlüğünü içerir; ve müzik aletleri arasında sopel, şal, gayda gibi çift kamışlar ve flüt ve davul lavtası gibi diğer enstrümanlar bulunur. İlk olarak 20. yüzyılın başlarında Ivan Matetić Ronjgov tarafından Hırvat müziğinin incelenmesine ve notasyonuna katkıda bulunmak için seçildi.

Tanım

Eşit olmayan,[2][3] ölçek yaklaşık olarak şu şekilde not edilebilir: EFGA ♭ -B ♭ -C ♭ [heksatonik] (bakınız: enharmonik ), sekizli bir ölçeğin ilk altı notası E üzerinde. 4., 5. ve 6. dereceleri alçaltılmış Gregoryen Frig modu gibi çeşitli şekillerde düşünülebilir (E'de: EFGA ♭ -B ♭ -C ♭ -D [heptatonik]).[4] Performanslar, diyafoni ve Frig kadansını içerir (E'de: F ve D'de E'ye hareket eder).[4]

Sopilas

"Göreceli tonlama, örnekten örneğe [ve enstrümanlar arasında] önemli ölçüde değişiklik gösterse de,"[3] ölçek aynı zamanda sadece tonlamadan türetilmiş olarak tanımlanmıştır: yediden ondörde kadar alt harmonikler (yaklaşık olarak D, E, F, G ♭, A ♭, B ♭, C, D')( Play with one voiceⓘ</img> Play with one voiceⓘVe and with two voicesⓘ</img> and with two voicesⓘ).[5]

Haydn'ın Yaylı Dörtlüsü, Fa minör, Op. 20 No. 5,[2] Istria kipi gibi bir şey bulunur, ancak üst notası yoktur. Uroš Krek'in Inventiones ferales (1962) adlı eseri ölçeği "gizli bir şekilde" kullanır.[6] Tartini ölçeği incelemiş olabilir[2] ve Bartók ölçeği not etmiştir.[5] Karol Pahor'un 15 parçalık döngüsü, Istrijanka (1950), tıpkı Danilo Švara'nın modo istriano'daki Sinfonia da camera (1957) gibi, Istrian modunun incelenmesinin sonucuydu.[7] Istrian modu, Josip Štolcer-Slavenski'nin Balkanofonija'sında (1927) geçer.[8]

Istria ve Kvarner Körfezi bölgeleri boyunca, özellikle yaşlı şarkıcıların ve enstrümantalistlerin yorumlarında sert olmayan, birbirini izleyen yarım ve tam adımlardan oluşan, kendine özgü vokal şarkıları yayıldı. Şarkılar, şarkıcı çiftleri (erkek, kadın veya karışık) tarafından, bir unison veya bir oktav kadansı ile küçük üçte birlik (veya büyük altıda birlik) karakteristik iki parçalı bir polifonide söylenir. Şarkıcılar yüksek kısmı ( na tanko 'ince') alt kısımdan ( na debelo 'şişman') ayırırlar.[9]

Ayrıca bakınız

  • saat:Ča-val
  • Şarkı söylemek

Kaynakça

  1. ^ Antos, Zvjezdana; Fromm, Annette B.; and Golding, Viv (2017).
  2. ^ a b c Thammy Evans, Rudolf Abraham (2013).
  3. ^ a b Marušić, Dario.
  4. ^ a b Sremec, Nada, (Ed.) (1951). Hrvatske narodne pjesme i plesovi. 1. Zagreb: Seljačka sloga. s. 228.  r eksik |soyadı1= (yardım)
  5. ^ a b Ruland, Heiner (1992).
  6. ^ (2001).
  7. ^ Ray Robinson, Regina Chĺopicka, eds. (2003).
  8. ^ Samson, Jim (2013).
  9. ^ Rice, Timothy; Porter, James; and Goertzen, Chris (2017).

daha fazla okuma

  • " Istrian ölçeğinde iki parçalı şarkı söyleme ve çalma 29 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. " (UNESCO), YouTube.com .
  • " Geleneksel Istria Müziği ve Dansı hakkında birkaç söz 14 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ", Smrikve'den Istria .
  • " Krk Adası Halk Müziği ", Altın ve Gümüş Noktalar .

Şablon:ScalesŞablon:UNESCO Oral and Intangible music