Endonezya Ulusal Devrimi

Endonezya Ulusal Devrimi
Sağ üstten saat yönünde: Tuğgeneral Aubertin Walter Sothern Mallaby'nin 30 Ekim 1945'te Surabaya Savaşı sırasında öldürüldüğü arabasının kalıntıları Bandung yakınlarındaki bir köyde birkaç ev yanıyor. Resmin solunda iki Endonezya askeri görülüyor. Endonezya ve Hollanda heyetleri Linggadjati Anlaşması düzenlemek için Linggarjati tepesine geliyor Padang, Batı Sumatra, Kraai Operasyonu'ndan sonra Sukarno ve Muhammed Hatta Brastagi, Kuzey Sumatra'ya sürgün edilmeden önce Hollanda Kraliçesi Juliana Endonezya'nın Soevereiniteitsoverdracht'ını (Egemenlik Devri) imzaladı.
Tarih 17 Ağustos 1945-27 Aralık 1949 Bölge Endonezya Sonuç Endonezya zaferi Endonezya'nın bağımsızlığının tanınması
Taraflar
Endonezya Japon gönüllüler	Hollanda  Birleşik Krallık (1945-1946)
Komutanlar ve liderler
Sukarno Muhammed Hatta Sudirman	Simon Spoor Hubertus van Mook Willem Franken
Güçler
195,000 (Cumhuriyet Ordusu)	20,000-180,000 (Hollanda Kraliyet Ordusu) 30,000+ (Birleşik Krallık)[1]
Kayıplar
45,000-100,000	3,084 (Hollanda Kraliyet Ordusu)[2] 1,200 (Birleşik Krallık)[3]

Endonezya Ulusal Devrimi veya Endonezya Bağımsızlık Savaşı, 1945-1949 yılları arasında Endonezya Cumhuriyeti ve Hollanda İmparatorluğu arasında silahlı çatışmalar ve diplomatik bir mücadeledir.

Japonya'nın II. Dünya Savaşı'ndaki yenilgisinden sonra 15 Ağustos 1945 tarihinde Sukarno önderliğinde Endonezyalı vatanseverler Endonezya'nın bağımsızlığını ilan ettiler. 23 Aralık-2 Aralık 1949 tarihlerinde Lahey'de düzenlenen barış konferansında sonrasında Endonezya'nın bağımsızlığı uluslararası alanda tanınmıştır.

Kaynakça

Endonezya ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

Muharebe ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.