Teorija književnosti

Književnost
Osnovni oblici
Roman Pjesma Drama Kratka priča Pripovijetka
Osnovni žanr
Epika Lirika Drama Romansa Satira Tragedija Komedija Tragikomedija Autobiografija Memoari Dnevnik
Mediji
Performans (predstava) Knjiga
Tehnike
Proza Stih
Historija
Drevna (grčka, rimska) Srednjovjekovna (bizantska, latinska) Renesansna Barokna Moderna (18. 19. 20. 21.)
Književnost po jezicima i porijeklu
albanska arapska armenska bjeloruska bosanskohercegovačka bugarska crnogorska češka danska engleska (američka) francuska hebrejska grčka hrvatska indijska irska italijanska japanska kineska mađarska makedonska njemačka perzijska poljska portugalska ruska slovenska surinamska srpska španska švedska turska ukrajinska vietnamska
Rasprave
Kritika Teorija Časopisi
p r u

Teorija književnosti je deo nauke o književnosti koji se bavi pitanjima prirode književnosti, oblika i načina književnog izražavanja i opštih i posebnih osobina književnih dela kao umetničkih ostvarenja. Njena problemska područja su stilistika i versifikacija.

Stilistika

Stilistika je nauka koja se bavi stilom u književnim delima. Polazi od shvatanja stila kao izraza pojedinca ili kolektiva i zanimaju je sredstva i postupci kojima se postiže osobit kvalitet stila koju gramatička analiza ne može da zahvati. Moderna stilistika ima korene u starogrčkom učenju o govorništvu (retorika) i sa njom je povezuje analiza književnih dela u skladu sa opštim načelima analize jezika. Suštinska razlika između moderne stilistike i stare retorike je u tome što je retorika utvrđivala obavezna sredstva i postupke jezičkog izražavanja, dok moderna stilistika nastoji da ta sredstva i postupke opiše, u okviru pojedinih dela, autorskih opusa ili književnih razdoblja.