Zvonimir Vučković

Zvonimir Vučković
Звонимир Вучковић
Zvonimir Vučković
Pseudônimo(s) Zvonko
Nascimento 6 de julho de 1916
Bijeljina, Áustria-Hungria (atual Bósnia e Herzegovina)
Morte 21 de dezembro de 2004 (88 anos)
Califórnia, Estados Unidos
Serviço militar
País  Reino da Iugoslávia
Patente Major
Unidades Chetniks
Comando Destacamento Takovo Chetnik

1° Corpo de Ravna Gora

Conflitos
Condecorações Ordem da Estrela de Karađorđe
 

Zvonimir Vučković (em sérvio: Звонимир Вучковић; 6 de julho de 1916 — 21 de dezembro de 2004) foi um comandante militar iugoslavo Chetnik que ocupou o posto de major e voivoda durante a Segunda Guerra Mundial e um dos associados mais próximos de Draža Mihailović. [1]

Vučković nasceu em Bijeljina, na família croata Prkić, em 1916. Depois que seu pai morreu, quando ele tinha quatro anos, a mãe de Vučković casou-se com Aleksandar Vučković, de Vranje. Zvonimir completou a academia militar em Belgrado e tornou-se oficial militar do Exército Real Iugoslavo, primeiro em Zagreb, depois em Belgrado. Quando soube que o governo iugoslavo assinou o Pacto Tripartite com a Alemanha Nazista em 25 de março de 1941, Vučković imediatamente deixou o país para se juntar ao exército grego que lutava contra a Itália Fascista como um ato de protesto. Depois que seu próprio país foi invadido pelo Eixo, ele retornou e em junho de 1941 juntou-se às unidades de guerrilha do Exército Iugoslavo na Pátria, comumente conhecidos como Chetniks.

Em setembro, ele estabeleceu o Destacamento Takovo Chetnik e tornou-se seu comandante. Em 29 de setembro de 1941, ele comandou seu destacamento, apoiado por uma unidade de guerrilheiros comunistas, e libertou Gornji Milanovac. Mais tarde, ele se tornou comandante do 1º Corpo de exército de Ravna Gora. Ele deixou a Iugoslávia como membro da missão política e militar Chetnik no final da Operação Halyard, também organizada por ele, e passou o resto da vida nos EUA.

Biografia

Zvonimir Vučković nasceu em Bijeljina em 6 de julho de 1916 na família de etnia croata, de pai Petar Prkić que veio de Vareš e mãe Anka de Makarska. Depois que o pai de Zvonimir morreu em 1920, sua mãe casou-se com Aleksandar Vučković, de Vranje. Em 1930, o padrasto de Zvonimir foi transferido para Zagreb . Em 1931, Zvonimir foi aceito na Academia Militar de Belgrado, aos 16 anos. Concluiu os seus estudos em Zagreb, onde viviam os seus pais, serviu na 30ª Divisão de Artilharia "Príncipe Tomislav". Em setembro de 1939, o padrasto de Zvonimir morreu quando a Alemanha Nazista assinou o Pacto Molotov-Ribbentrop com a União Soviética. Logo após o funeral de seu padrasto, a pedido dele, Zvonimir foi transferido para Belgrado para a Divisão de Artilharia de Cavalaria da Guarda Real. Ele era um grande amigo de Momčilo Smiljanić e Savo Konavlinka. [2]

Segunda Guerra Mundial

Como ato de protesto quando o governo iugoslavo assinou o Pacto Tripartite com a Alemanha Nazista em 25 de março de 1941, Vučković deixou o país junto com dois de seus associados para se juntar ao exército grego que lutava contra a Itália fascista. [3] [4] Depois que o Eixo invadiu a Iugoslávia, Vučković retornou à Sérvia ocupada pelos alemães e foi para Ravna Gora em 27 de junho de 1941 e juntou-se ao Exército Iugoslavo na Pátria conhecidas como Chetniks. Seguindo as ordens de Mihailović, Vučković estabeleceu um novo destacamento (Destacamento Takovo Chetnik) na região do condado de Takovo, que era sua zona de operação em setembro de 1941. [2] O codinome de Vučković era Felix. [5] Em 29 de setembro de 1941, o Tenente Vučković e seu Destacamento Takovo Chetnik, juntamente com uma unidade de Partidários, atacaram e capturaram Gornji Milanovac. [6] Em 1942 foi condecorado com a Ordem da Estrela de Karađorđe. [7]

Vučković foi comandante do 1.º Corpo de Exército de Ravna Gora. [8] O diário oficial do 1º Corpo de Ravna Gora era Ravnogorac (Равногорац) publicado desde outubro de 1943. [9]

Vučković comandou 2.000 Chetniks que garantiram o Congresso de Ba realizado entre 25 e 28 de janeiro de 1944. [10]

Vučković foi um dos principais organizadores da Operação Halyard conduzida de 2 de agosto a 27 de dezembro de 1944. [11] Depois que os últimos pilotos aliados foram evacuados, Mihailović enviou Vučković com a missão político-militar Chetnik ao QG Aliado em Bari. [12] Os outros membros foram Adam Pribićević, Vladimir Belajčić e Ivan Kovač. [13]

Pós-Segunda Guerra Mundial

Após a guerra, Vučković foi para a França e depois para os Estados Unidos, onde trabalhou como engenheiro. De 1952 a 1956, foi membro da equipe editorial do Pensamento Democrático (Демократска мисао) liderado por Adam Pribićević. Publicou seus textos em Voice of Canadian Serbs e Our Word of Desimir Tošić. Vučković morreu em 21 de dezembro de 2004 na Califórnia, no mesmo dia em que a Assembleia da República da Sérvia adotou a lei que igualava os direitos dos partidários e dos chetniks. Vučković foi eleito membro de uma associação conhecida como Libertação (Ослобођење). Seu livro de memórias de guerra foi publicado em 1977 e recebeu o prêmio Slobodan Jovanović da Associação de Escritores e Artistas Sérvios de Londres como o melhor livro publicado naquele ano. [2]

Bibliografia

Depois da guerra, Vučković publicou as suas memórias de guerra, que são geralmente aceitas como fiáveis. [14]

A bibliografia de Vučković inclui:

  • Vučković, Zvonimir (1980). Sećanja iz rata [Memories from the war]. 1. [S.l.]: Naše delo 
  • Vučković, Zvonimir (1984). Od otpora - do građanskog rata: 2-a knjiga Sećanja iz rata [From resistance to civil war: 2nd book of Memories from the war]. 2. [S.l.]: Veritas Foundation Press 
  • Vučković, Zvonimir (2004). A Balkan Tragedy--Yugoslavia, 1941-1946: Memoirs of a Guerilla Fighter. Col: East European Monographs. [S.l.]: Columbia University Press. ISBN 978-0-88033-537-9 
  • Vučković, Zvonimir; Krstić, Uglješa (2001). Ravnogorska istorijska čitanka: povest nacionalnog pokreta otpora u II svetskom ratu kroz dela učesnika i svedoka: jubilarno izdanje povodom šezdesetgodišnjice, 1941-2001 [Ravna Gora historical textbook: the history of the national resistance movement in World War II through the works of participants and witnesses: jubilee edition 1941-2001]. [S.l.]: Bajat 

Referências

  1. Dimitriǰević & Nikolić 2004, p. 223.
  2. a b c Radisavljević 2016.
  3. Our word 1982, p. 12.
  4. Kosić 1984, p. 8.
  5. Vučković & Krstić 2001, p. 148.
  6. Karchmar 1973, p. 217: "Their fears were justified when they were attacked by the Takovo Četniks under Lt. Zvonko Vučković, in cooperation with a Partisan unit from..."
  7. Večernje Novosti 2016.
  8. Leskovac, Forišković & Popov 2004, p. 536.
  9. Matić & Vesović 1995, p. 107: "Орган 1. равногорског корпуса био је 'Равногорац', чији је први број објављен октобра 1943. Лист је умножаван на шапирографу, вероватно ..."
  10. Vesović & Nikolić 1996, p. 61: "Око 2000 војника качерског и таковског среза било је у његовом обезбеђењу, чији је шеф био капетан Звонимир Вучковић."
  11. Pešić 2002, p. 26: "Captain Zvonko Vuckovic, who organized evacuation of American Airmen from the airfield Pranjani, on Ravna Gora."
  12. Chalou 1995, p. 198: "They were accompanied by the Chetnik major, Zvonimir Vučković, one of the principal Chetnik commanders. Such a political-military mission had not been authorized by Allied authorities. a reaction of Marshal Tito American intelligence ..."
  13. Chalou 1995, p. 198.
  14. Beloff 1985, p. 68: "One Chetnik commander, Zvonimir Vuckovic, whose war memoirs are generally accepted as reliable, recalled the capture of Communist files in Gornji Milanovac in the winter of 1942, which ..."

Bibliografia

  • Beloff, Nora (1985). Tito's flawed legacy: Yugoslavia & the West since 1939. [S.l.]: Westview Press. ISBN 978-0-8133-0322-2 
  • Chalou, George C. (Dez 1995). The Secret War: The Office of Strategic Services in World War II. [S.l.]: DIANE Publishing. ISBN 978-0-7881-2598-0 
  • Dimitriǰević, Boǰan; Nikolić, Kosta (2004). Đeneral Mihailović: biografija. Belgrade, Serbia: Институт за савремену историју. ISBN 9788674030950 
  • Karchmar, Lucien (1973). Draz̆a Mihailović and the Rise of the C̆etnik Movement, 1941-1942. [S.l.]: Department of History, Stanford University. 
  • Kosić, Nikola A. (1984). Dnevnik: 17 mart-28 mart 1941 [Diary: 17 March – 28 March 1941]. [S.l.]: Neven Publishing. p. 8. били су напустили земљу још 25. марта, у знак револта, и отишли у Грчку, поручници: Звонимир Вучковић, Момчило Смиљанић и Сава Конвалинка, 25. март, уторак пре подне. 
  • Leskovac, Mladen; Forišković, Alexander; Popov, Chedomir (2004). Српски биографски речник [Serbian Biographical Dictionary]. [S.l.]: Budućnost (Будућност). p. 536. ISBN 978-868365162-7. Звонимир Вучковић, командант Првог равногорског корпуса ЈВО [Zvonimir Vuckovic, commander of the First Ravna Gora Corps JVO] 
  • Matić, Milan B.; Vesović, Milan (1995). Ravnogorska ideja u štampi i propagandi četničkog pokreta u Srbiji 1941-1944 [The idea of Ravna Gora in the press and propaganda of the Chetnik movement in Serbia 1941-1944]. [S.l.]: ISI. ISBN 9788674030639 
  • Naša reč: organ Saveza Oslobodjenje [Our word: the organ of the Liberation Alliance]. [S.l.]: Savez. 1982. p. 12. Slobodoljubiv vojnik, koji je došao do uverenja da će Na mesnička vlada kapitulirati pred Hitlerom ulaskom u Trojni pakt, 25. marta 1941, Zvonimir Vučković odlučuje sa dvojicom Svojih drugova da ... 
  • Pešić, Miodrag D. (2002). Operation Air Bridge: Serbian Chetniks and the Rescued American Airmen in World War II. [S.l.]: Serbian Master's Society. ISBN 978-86-82235-12-5 
  • Radisavljević, Zoran (15 Fev 2016). «Hrvat u štabu Draže Mihailovića» [A Croat in Draža Mihailović's headquarters]. Politika (em sérvio). Consultado em 30 Set 2019 
  • «Sećanja iz rata» [Memories from the war]. Večernje Novosti. 2 Mar 2016. Consultado em 30 Set 2019 
  • Vesović, Milan; Nikolić, Kosta (1996). Ujedinjene srpske zemlje: ravnogorski nacionalni program [United Serbian countries: Ravna Gora national program]. [S.l.]: Vreme Knjige 
  • Vučković, Zvonimir; Krstić, Uglješa (2001). Ravnogorska istorijska čitanka: povest nacionalnog pokreta otpora u II svetskom ratu kroz dela učesnika i svedoka: jubilarno izdanje povodom šezdesetgodišnjice, 1941-2001 [Ravna Gora historical textbook: the history of the national resistance movement in World War II through the works of participants and witnesses: jubilee edition 1941-2001]. [S.l.]: Bajat 

Leitura Adicional

  • Timotijević, Miloš (2015). Zvonko Vučković: Ratna biografija (1941-1944) - rasprava o problemima prošlosti i sadašnjosti [Zvonko Vuckovic: War Biography (1941-1944) – a discussion of the problems of the past and present]. [S.l.]: Službeni glasnik. ISBN 978-86-519-1915-5 
  • v
  • d
  • e
Partisans Iugoslávia Federal Democrática
Chetniks
Alemanha Alemanha Nazista
Itália Reino da Itália (1861–1946)
Albânia Albânia
  • Xhafer Deva
  • Rexhep Mitrovica
  • Xhem Hasa
  • Gajur Deralla
  • Aćif Hadžiahmetović
Estado Independente da Croácia Estado Independente da Croácia
Governo de Salvação Nacional da Sérvia
Protetorado Italiano de Montenegro Reino do Montenegro (1941–1944)
  • Sekula Drljević
  • Blažo Đukanović
Província de Liubliana
Ver também Segunda Guerra Mundial na Iugoslávia e Facções na Frente Iugoslava