Wyspy Tanimbar

Pomoc:Ponadczasowość
Ten artykuł wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji.
Niektóre treści są na pewno lub najprawdopodobniej nieaktualne. Artykuł należy zweryfikować, wskazując w przypisach źródła informacji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Wyspy Tanimbar
Kepulauan Tanimbar
Kontynent

Azja

Państwo

 Indonezja

Akwen

Morze Banda, Morze Arafura

Powierzchnia

5625 km²

Populacja (1971)
• liczba ludności


50 tys.

Mapa
Położenie na mapie
Położenie na mapie Indonezji
Mapa konturowa Indonezji, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Wyspy Tanimbar”
7°30′S 131°30′E/-7,500000 131,500000
Multimedia w Wikimedia Commons

Wyspy Tanimbar (Timur Laut, Timurlao[1]; indonez. Kepulauan Tanimbar, fordata: tnebar, yamdena: tanempar[2]) – archipelag w Indonezji między morzami Banda i Arafura, wchodzący w skład prowincji Moluki. Mają powierzchnię 5625 km² i zamieszkiwane są przez około 50 tys. mieszkańców (1971). Głównymi wyspami są: Yamdena (3 tys. km²)[3], Selaru i Larat.

Wybrzeża wysp są klifowe, a ich powierzchnia nizinna, porośnięta lasem równikowym.

Na wyspach uprawia się ryż, kukurydzę zwyczajną, palmę kokosową, banany i mango. Hodowana jest trzoda chlewna. Uprawia się rybołówstwo i poławia żółwie i strzykwy. Produkcja obejmuje rzemiosło artystyczne.

Główne miasta wysp Tanimbar to Saumlaki[4] i Larat.

Ludność Tanimbar posługuje się językami: fordata (larat), yamdena, seluwasan, selaru[5]. W użyciu jest także lokalny malajski (wywodzący się z odmiany wyspy Ambon)[6], który służy jako lingua franca[7].

Zobacz też

Przypisy

  1. Batkunde i in. 2012 ↓, s. 57.
  2. Batkunde i in. 2012 ↓, s. 59.
  3. wielu autorów: Encyklopedia Powszechna PWN. T. 4. R-Z. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1976, s. 405.
  4. Tanimbar, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-04-01] .
  5. Hughes 1987 ↓, s. 87.
  6. Scott Paauw: Ambon Malay. W: Susanne Maria Michaelis, Philippe Maurer, Martin Haspelmath, Magnus Huber, Melanie Revis (red.): The survey of pidgin and creole languages. T. 3. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 94–104. ISBN 978-0-19-969143-2. OCLC 813856192. (ang.).
  7. Hughes 1987 ↓, s. 102.

Bibliografia

  • Arnold Batkunde, Canny Rumfan, Juliana Weridity, Adonia Anita Batkunde: Upacara "Fangnea Kidabela" Masyarakat Tanimbar. Ambon: Balai Pelestarian Nilai Budaya, Direktorat Jenderal Kebudayaan, 2012. ISBN 978-979-1463-38-6. OCLC 936084287. [dostęp 2023-04-08]. (indonez.).
  • Jock Hughes: The languages of Kei, Tanimbar and Aru: Lexicostatistic classification. W: Soenjono Dardjowidjojo (red.): Miscellaneous studies of Indonesian and other languages in Indonesia. Cz. 9. Jakarta: Badan Penyelenggara Seri Nusa, Universitas Atma Jaya, 1987, s. 71–111, seria: NUSA: Linguistic studies in Indonesian and languages in Indonesia 27. OCLC 896429711. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Zdjęcie satelitarne z Google Maps
  • Will Buckingham: The Tanimbar Islands Site. [dostęp 2023-04-08]. (ang.).
Kontrola autorytatywna (grupa wysp):
  • VIAF: 315527884
  • LCCN: sh94006801
  • J9U: 987007553931605171
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3985254
  • Britannica: place/Tanimbar-Islands
  • Catalana: 0065153