Wincenty Kluczyński
Sługa Boży arcybiskup tytularny Philippopolis in Thracia | |||
Data i miejsce urodzenia | 30 września 1847 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 23 lutego 1917 | ||
Miejsce pochówku | Bazylika archikatedralna św. Stanisława Biskupa i św. Władysława w Wilnie | ||
Arcybiskup mohylewski | |||
Okres sprawowania | 1910–1914 | ||
Arcybiskup tytularny Philippopolis in Thracia | |||
Okres sprawowania | 1914–1917 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 30 września 1871 | ||
Nominacja biskupia | 7 kwietnia 1910 | ||
Sakra biskupia | 29 maja 1910 | ||
|
Data konsekracji | 29 maja 1910 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Gaspar Felicjan Cyrtowt | ||||||||
Współkonsekratorzy | Stefan Denisewicz | ||||||||
|
Wincenty Kluczyński (ur. 30 września 1847 w Szarkowszczyznie, zm. 23 lutego 1917 w Ałupce na Krymie) − polski duchowny katolicki, arcybiskup mohylewski, sługa Boży Kościoła katolickiego.
Życiorys
Urodził się 30 września 1847 w Szarkowszczyznie w powiecie dziśnieńskim jako najstarszy z trzech synów Adolfa Kluczyńskiego, pisarza gminnego i Franciszki z Korsaków. Do szkoły chodził w Dyneburgu. W 1865 wstąpił do Seminarium Duchownego w Wilnie. W 1867 r. został wysłany do Akademii Duchownej rzymskokatolickiej w Petersburgu. Ukończył ją w roku 1871 zdobywając stopień magistra teologii i został wyświęcony na kapłana w Kownie przez biskupa żmudzkiego, Macieja Wołonczewskiego. Tego samego roku zostaje powołany na profesora Seminarium Duchownego w Wilnie.
W 1889 jako spowiednik Bronisławy Stankowicz CSA zainicjował powołanie bezhabitowego Zgromadzenia Sióstr od Aniołów w Wilnie. Nominowany na arcybiskupa mohylewskiego w 1910. Jako duchowny i zwierzchnik archidiecezji katolickiej obejmującej terytorium niemal całej Rosji, cierpiał szykany ze strony władz carskich. Archidiecezją rządził w latach 1910-1914. Papież Benedykt XV przyjął jego rezygnację w 1914. Otrzymał tytularne arcybiskupstwo Philippopolis w Tracji. Następnie do śmierci przebywał głównie na Krymie. Po śmierci przewieziono jego ciało do Petersburga i złożono na cmentarzu Wyborskim[1]. W 1929 ciało jego zostało przewiezione do Wilna i 17 kwietnia pochowane w katedrze wileńskiej[2].
Bp Władysław Blin - ordynariusz diecezji witebskiej - podjął na prośbę Sióstr od Aniołów starania o rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego abp. Wincentego Kluczyńskiego i mianował w tym celu postulatora - ks. Adama Sikorskiego MIC[3].
Bibliografia
- Rutkowski Ks. F, Człowiek Wielkiego Serca, Wydawnictwo Duszpasterstwa Rolników, Włocławek 1997, ISBN 83-86493-32-1
- Wincenty Kluczyński [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2013-03-06] (ang.).
- Nasz Ojciec ks. Wincenty Kluczyński. www.siostryodaniolow.pl. [dostęp 2013-03-06].
Przypisy
- ↑ Ks. FranciszekK.F. Rutkowski Ks. FranciszekK.F., Ks. Wincenty Kluczyński, polona.pl, 1929 [dostęp 2018-03-30] .
- ↑ Kłos Józef.K.J. Red. Kłos Józef.K.J., Przewodnik Katolicki. 1929 R.35 nr21, 1929 [dostęp 2018-03-30] .
- ↑ Abp Wincenty Kluczyński - kandydat na ołtarze z Białorusi. [dostęp 2012-05-24].
- p
- d
- e