Wincenty Kluczyński

Wincenty Kluczyński
Sługa Boży
arcybiskup tytularny Philippopolis in Thracia
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 września 1847
Szarkowszczyzna

Data i miejsce śmierci

23 lutego 1917
Ałupka

Miejsce pochówku

Bazylika archikatedralna św. Stanisława Biskupa i św. Władysława w Wilnie

Arcybiskup mohylewski
Okres sprawowania

1910–1914

Arcybiskup tytularny Philippopolis in Thracia
Okres sprawowania

1914–1917

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

30 września 1871

Nominacja biskupia

7 kwietnia 1910

Sakra biskupia

29 maja 1910

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

29 maja 1910

Konsekrator

Gaspar Felicjan Cyrtowt

Współkonsekratorzy

Stefan Denisewicz
Jan Cieplak

Konsekrowani biskupi
Augustyn Łosiński 1910
Marian Józef Ryx 1910
Franciszek Karewicz 1910

Wincenty Kluczyński (ur. 30 września 1847 w Szarkowszczyznie, zm. 23 lutego 1917 w Ałupce na Krymie) − polski duchowny katolicki, arcybiskup mohylewski, sługa Boży Kościoła katolickiego.

Życiorys

Urodził się 30 września 1847 w Szarkowszczyznie w powiecie dziśnieńskim jako najstarszy z trzech synów Adolfa Kluczyńskiego, pisarza gminnego i Franciszki z Korsaków. Do szkoły chodził w Dyneburgu. W 1865 wstąpił do Seminarium Duchownego w Wilnie. W 1867 r. został wysłany do Akademii Duchownej rzymskokatolickiej w Petersburgu. Ukończył ją w roku 1871 zdobywając stopień magistra teologii i został wyświęcony na kapłana w Kownie przez biskupa żmudzkiego, Macieja Wołonczewskiego. Tego samego roku zostaje powołany na profesora Seminarium Duchownego w Wilnie.

W 1889 jako spowiednik Bronisławy Stankowicz CSA zainicjował powołanie bezhabitowego Zgromadzenia Sióstr od Aniołów w Wilnie. Nominowany na arcybiskupa mohylewskiego w 1910. Jako duchowny i zwierzchnik archidiecezji katolickiej obejmującej terytorium niemal całej Rosji, cierpiał szykany ze strony władz carskich. Archidiecezją rządził w latach 1910-1914. Papież Benedykt XV przyjął jego rezygnację w 1914. Otrzymał tytularne arcybiskupstwo Philippopolis w Tracji. Następnie do śmierci przebywał głównie na Krymie. Po śmierci przewieziono jego ciało do Petersburga i złożono na cmentarzu Wyborskim[1]. W 1929 ciało jego zostało przewiezione do Wilna i 17 kwietnia pochowane w katedrze wileńskiej[2].

Bp Władysław Blin - ordynariusz diecezji witebskiej - podjął na prośbę Sióstr od Aniołów starania o rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego abp. Wincentego Kluczyńskiego i mianował w tym celu postulatora - ks. Adama Sikorskiego MIC[3].

Bibliografia

  • Rutkowski Ks. F, Człowiek Wielkiego Serca, Wydawnictwo Duszpasterstwa Rolników, Włocławek 1997, ISBN 83-86493-32-1
  • Wincenty Kluczyński [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2013-03-06]  (ang.).
  • Nasz Ojciec ks. Wincenty Kluczyński. www.siostryodaniolow.pl. [dostęp 2013-03-06].

Przypisy

  1. Ks. FranciszekK.F. Rutkowski Ks. FranciszekK.F., Ks. Wincenty Kluczyński, polona.pl, 1929 [dostęp 2018-03-30] .
  2. Kłos Józef.K.J. Red. Kłos Józef.K.J., Przewodnik Katolicki. 1929 R.35 nr21, 1929 [dostęp 2018-03-30] .
  3. Abp Wincenty Kluczyński - kandydat na ołtarze z Białorusi. [dostęp 2012-05-24].
  • p
  • d
  • e
Biskupi diecezjalni
Biskupi koadiutorzy
Biskupi pomocniczy
  • ISNI: 0000000409181194
  • VIAF: 302565716
  • PLWABN: 9810595719905606
  • NUKAT: n00097867
  • WorldCat: viaf-302565716