Walerian Wodziszewski

Walerian Jan Wodziszewski
kapitan administracji kapitan administracji
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1893
Kraków

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

KRU Tarnowskie Góry

Stanowiska

kierownik referatu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Srebrny Krzyż Zasługi

Walerian Jan Wodziszewski vel Pokraka[a] (ur. 2 listopada 1893 w Krakowie, zm. ?) – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 2 listopada 1893 w Krakowie, w rodzinie Jana[2]. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii austro-węgierskiej[3]. Służył w szeregach 11 pułku piechoty w Tarnowskich Górach[4][5][6]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 337. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7], a 1 grudnia 1924 awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 42. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. W listopadzie 1927 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty i przydzielony do Komendy Miasta Toruń na stanowisko referenta[9], a w grudniu tego roku zwolniony z tego stanowiska z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Tarnowskie Góry na okres sześciu miesięcy, w celu odbycia praktyki poborowej[10]. W kwietniu 1928 został przeniesiony do PKU Tarnowskie Góry na stanowisko referenta[11][12]. Później został przesunięty na stanowisko kierownik II referatu poborowego, a we wrześniu 1930 na stanowisko kierownika I referatu administracji rezerw[13][14]. Na tym stanowisku pełnił służbę przez kolejnych dziewięć lat. W międzyczasie (1 września 1938) jednostka, w której pełnił służbę została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Tarnowskie Góry, zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „kierownik I referatu ewidencji”, a on sam został przeniesiony do korpusu oficerów administracji, grupa administracyjna[15].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ Wojewoda śląski zarządzeniem z 25 października 1932 zezwolił kpt. Walerianowi Janowi Pokrace na zmianę rodowego nazwiska „Pokraka” na nazwisko „Wodziszewski”[1].

Przypisy

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933 roku, s. 100.
  2. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-27]..
  3. ↑ Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 90.
  4. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 53.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 155, 424.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 147, 368.
  7. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 77.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 738.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 301.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 23 grudnia 1927 roku, s. 362.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 158.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 134, 206.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 28.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 50, 525.
  15. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 295, 859.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 19 marca 1921 roku, s. 478.
  17. ↑ Knauer 1930 ↓, s. 20.
  18. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-27]..
  19. ↑ M.P. z 1939 r. nr 119, poz. 280.
  20. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 295.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
  • Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920.
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Roman Knauer: Zarys historji wojennej 11-go pułku piechoty. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1930, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.