Vincenzo Scamozzi

Portret autorstwa Paolo Veronese

Data i miejsce urodzenia

2 września 1548
Vicenza

Data i miejsce śmierci

7 sierpnia 1616
Vicenza

Narodowość

włoska

Praca

Styl

renesans

Multimedia w Wikimedia Commons

Vincenzo Scamozzi (ur. 2 września 1548 w Vicenzy, zm. 7 sierpnia 1616 tamże) – włoski architekt i teoretyk architektury, pracujący głównie w okolicy Vicenzy i Wenecji w drugiej połowie XVI wieku i na początku wieku XVII. Tworzył w okresie pomiędzy Andrea Palladio i Baldassare Longhena, swoim uczniem.

Urodził się w Vicenzy, jego ojciec był mierniczym i budowniczym, a także pierwszym nauczycielem Vincenzo. Scamozzi przebywał w Rzymie w latach 1579–1580, następnie przeniósł się do Wenecji w 1581. W roku 1600 odwiedził Francję, gdzie szkicował interesujące go przykłady architektoniczne. Szkicownik został odnaleziony dopiero w 1960 roku^[1].

Jest także autorem jedej z ostatnich w okresie renesansu prac z teorii architektury, L’Idea della Architettura Universale z 1615 roku.

Przypisy

↑ Franco Barbieri, ed. Taccuino di Viaggio da Parigi a Venezia (Venice/Rome:Istituto per la Collaborazione Culturale).

Bibliografia

AAVV. Architettura è scienza. Vincenzo Scamozzi (1546-1616), catalogo della mostra, Marsilio editori, 2003 (estratti)
F. Augelli, Il ruolo del legno nell Idea dell architettura universale di Vincenzo Scamozzi (1615), Xilema Documenti n.1, il prato, Saonara (PD), 2007.
F. Barbieri e G. Beltramini (a cura di), Vincenzo Scamozzi. 1548-1616
U. Barbisan, Il viaggio. Un architetto alla scoperta dell’Europa di fine Cinquecento, Prefazione di Roberto Masiero, edizioni Tecnologos, Cavriana, Mantova, 2003, s. 171.
Stefano Mazzoni, Teatri italiani del Cinquecento: Vincenzo Scamozzi architetto-scenografo, in Drammaturgia, 2003, n. 10, s. 103–140.