Ulisse Giuseppe Gozzadini
Kardynał prezbiter | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 10 października 1650 | ||
Data i miejsce śmierci | 20 marca 1728 | ||
Arcybiskup ad personam Imoli | |||
Okres sprawowania | 1710–1728 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Sakra biskupia | 12 września 1700 | ||
Kreacja kardynalska | 15 kwietnia 1709 | ||
Kościół tytularny | Santa Croce in Gerusalemme | ||
|
Data konsekracji | 12 września 1700 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Bandino Panciatici | ||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Prospero Bottini | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
|
Ulisse Giuseppe Gozzadini (ur. 10 października 1650 w Bolonii, zm. 20 marca 1728 w Imoli) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 10 października 1650 roku w Bolonii, jako syn Marcantonia Gozzadiniego i Ginevry Leoni[1]. Studiował na Uniwersytecie Bolońskim, gdzie uzyskał oddzielne doktoraty z prawa kanonicznego i cywilnego[1]. Następnie został kanonikiem i wykładowcą prawa w rodzinny mieście. W latach 1695–1700 był sekretarzem ds. Memoriałów[1]. 8 września 1700 roku został tytularnym arcybiskupem Teodozji, a cztery dni później przyjął sakrę[2]. Jednocześnie został asystentem Tronu Papieskiego[1]. 15 kwietnia 1709 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Croce in Gerusalemme[2]. Rok później został arcybiskupem ad personam Imoli[2]. W latach 1713–1717 był legatem w Romanii[1]. Zmarł 20 marca 1728 roku w Imoli[1].
Przypisy
- p
- d
- e
|