Układ Kamowa
 | Ten artykuł od 2013-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Układ Kamowa (układ współosiowy) – układ wirników w śmigłowcu, charakteryzujący się umieszczeniem w jednej osi dwóch wirników, obracających się w przeciwnych kierunkach.
Skonstruowany został przez radzieckiego konstruktora Nikołaja Kamowa.
Zalety tego układu:
- Wyeliminowanie śmigła ogonowego;
- Małe wymiary zewnętrzne śmigłowca (mniejsza średnica wirnika głównego w stosunku do układu Sikorskiego);
- Łatwy pilotaż (znoszenie się momentów reakcyjnych obu wirników).
Wady tego układu:
- Silne drgania wynikające z pracy dolnego wirnika w obszarze zawirowań wywołanych pracą wirnika górnego;
- Skomplikowany układ przeniesienia napędu;
- Bardzo rozbudowany i złożony układ sterujący w głowicy;
- Złożony układ sterowania;
- Słaba sterowność kierunkowa w zawisie.
Z powodu silnych drgań nie buduje się w tym układzie śmigłowców dużych. Zalety tego układu są przydatne przy używaniu śmigłowców na okrętach i w miejscach, gdzie różne czynniki ograniczają wielkość lądowiska. Pierwszą udaną konstrukcją posiadającą taki napęd był Ka-8.
