Sordello da Goito

Sordello da Goito lub Simon da Goito (zm. ok. 1270) – włoski trubadur i satyryk. Z twórczości Sordella zachowały się 42 wiersze i poemat dydaktyczny l'Ensenhamen d'onor^[1], który liczy 1325 wersów^[2]. Poeta jest autorem między innymi wiersza Sirventés lombardesco^[3]. Wiersze Sordella charakteryzują się wyrafinowaną budową wersyfikacyjną, typową dla kunsztownej liryki trubadurów prowansalskich. Poeta posługiwał się zwłaszcza skomplikowanymi strofami ośmiowersowymi i dziesięciowersowymi.

Sordello da Goito w literaturze

Sordello da Goito został wspomniany przez Dantego w Boskiej komedii^[4]. Poeta spotyka go w szóstej pieśni Czyśćca. Trubadur stał się też bohaterem poematu Roberta Browninga Sordello, wydanego w 1840 roku^[2]. Oscar Wilde przywołuje jego imię w sonecie o łacińskim tytule Amor intelectualis^[5]. Również zafascynowany włoską kulturą Ezra Pound wspomina go w cyklu Pieśni.

Przypisy

↑ Sordello. Enciclopedia Dantesca (1970). treccani.it. [dostęp 2016-09-04]. (wł.).
↑ ^a ^b Sordello, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-09-04] (ang.).
↑ Sirventés lombardesco (Sordello da Goito) w Wikiźródłach (wł.)
↑ Sordello da Goito. divinacommedia.weebly.com. [dostęp 2016-09-04]. (wł.).
↑ Amor Intellectualis Oscara Wilde’a w Wikiźródłach (ang.)