Sojuz-T

Sojuz-T

Inne nazwy	Sojuz 7K-ST
Producent	RKK Energia
Operator	ZSRR
Państwo pochodzenia	ZSRR
Zastosowanie	Lot 3 kosmonautów na stacje Salut 6, Salut 7 i Mir
Poprzednik	Sojuz 7K-TM
Następca	Sojuz-TM
Produkcja
Stan obecny	wycofany
Liczba wszystkich lotów	16
Liczba udanych lotów	15
Liczba nieudanych lotów	1
Pierwszy lot	16.12.1979 (Sojuz T-1)
Ostatni lot	13.03.1986 (Sojuz T-15)
Dane techniczne
Masa	6850 kg
Zasilanie	baterie słoneczne + akumulatory

Sojuz 7K-ST (ros. Союз 7К-СТ) lub krócej Sojuz-T (Союз-Т) – pojazd kosmiczny programu Sojuz, przeznaczony specjalnie dla stacji kosmicznej Salut 7, jednak odbył również loty na stacje Salut 6 i Mir. Był również pierwszą generacją pojazdów Sojuz umożliwiającą lot 3-osobowej załogi od czasu lotu Sojuza 11 w czerwcu 1971.

Nowy statek różnił się od dotychczasowych Sojuzów ważnymi szczegółami wyposażenia. Składał się z trzech części: sekcji orbitalnej, kapsuły lądującej i przedziału sprzętowego z bateriami słonecznymi. Należały do nich płyty z bateriami ogniw słonecznych, układy łączności radiowej oraz układy sterowania usytuowaniem. Ogniwa słoneczne umożliwiały skuteczne zasilanie w energię elektryczną przez dłuższy czas, a nie wyłącznie z akumulatorów o ograniczonej pojemności. Pozwoliło to na wykorzystanie Sojuzów T do realizacji dłużej trwających misji. Nowe układy radiowe umożliwiły kosmonautom lepszą łączność z ośrodkami naziemnymi. Wyposażenie jak w statkach Sojuz, z dodatkowym komputerem i zmienionym systemem napędowym z jednolitym paliwem dla wszystkich silników. Sojuzy wyposażono jeszcze w jedno udoskonalenie uruchamiane podczas powrotu na Ziemię. Kilkaset metrów nad Ziemią odstrzelane były zewnętrzne okienka iluminatorów, które ulegają zmętnieniu w czasie wtargnięcia w atmosferę. Dzięki temu załoga mogła obserwować miejsce lądowania, co miało duże znaczenie, również psychologiczne. Długość statku - 6,98 m, maksymalna średnica korpusu 2,72 m, rozpiętość baterii słonecznych - 10,60 m. Masa orbitalna 6850 kg, masa lądownika 3000 kg^[1].

Misje

Testy bezzałogowe:

• Kosmos 1001
• Kosmos 1074
• Sojuz T-1 (test bezzałogowy, wystrzelony w 1979)

Loty załogowe:

• Sojuz T-2
• Sojuz T-3
• Sojuz T-4
• Sojuz T-5
• Sojuz T-6
• Sojuz T-7
• Sojuz T-8
• Sojuz T-9
• Sojuz T-10-1 (katastrofa rakiety, załoga przeżyła)
• Sojuz T-10
• Sojuz T-11
• Sojuz T-12
• Sojuz T-13
• Sojuz T-14
• Sojuz T-15 (lot na stacje Salut 7 i Mir)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Mir Hardware Heritage
  • David S.F. Portree, Mir Hardware Heritage, NASA RP-1357, 1995
  • Mir Hardware Heritage (wikisource)
• Mark Wade: Soyuz T. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-25)]. (ang.).