Siatka sitodrukowa

Ten artykuł od 2008-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Siatka sitodrukowa stanowi szkielet sita i jako taka decyduje o wykonaniu form kopiowych w sitodruku. Wykonuje się je najczęściej z dwóch rodzajów włókien monofilamentowych: wyprodukowanych z poliestru lub poliamidu.

Włókna siatek powinny się charakteryzować odpowiednią wytrzymałością na rozciąganie, ścieranie i na obciążenia udarowe (uderzenia rakla) a także odpornością na różne środki chemiczne używane w przygotowalni sitodrukowej do obróbki formy kopiowej. Siatka określana jest również przez pewne cechy geometryczne wynikłe z procesu jej tkania takie jak: liczba sitowa, średnica włókien czy grubość siatki jak i cechy jakościowe - równomierność utkania, zdolność utrzymywania wymiarów oczek po naciągu itp.

Siatki wykonane z poliestru są bardziej wytrzymałe na rozciąganie niż te z poliamidu, mniej też wchłaniają wody, co powoduje, że sito z siatki poliestrowej ma większą stabilność wymiarową.