Semafory w Norwegii
Semafory w Norwegii – system znaków i sygnałów używanych przez kolej w Norwegii jest regulowany przez regulamin wydany 4 grudnia 2001.
Pierwszy norweski system semaforów powstał w Drammen w 1893. System ten wykorzystywał wyłącznie semafory kształtowe (mechaniczne). Pierwsze semafory świetlne zostały zbudowane w 1924 roku przez AEG. Obecnie w Norwegii stosuje się wyłącznie semafory świetlne.
Metody podawania znaków i sygnałów
Znaki i sygnały są podawane następującymi metodami:
- Flagi sygnałowe
- Lampy ręczne
- Gwizdki sygnałowe
- Ruchy ramion sygnalistów
- Ustalone sygnały świetlne
- Ustalone sygnały dźwiękowe
- Sygnały dźwiękowe i akustyczne lokomotyw
Podstawowe znaczenie kolorów w sygnałach
- Czerwony – stop
- Fiolet – zatrzymanie, a później jazda z minimalną prędkością
- Żółty – uwaga
- Zielony – zezwolenie na jazdę
- Biały – droga wolna
Semafory świetlne
W normalnych warunkach na semaforze pali się jedna lampa:
Znaki podstawowe
Sygnał | Znaczenie | Przeznaczenie | |
---|---|---|---|
Sygnał 20A – Stop – migający | Nakaz zatrzymania się przed semaforem | Blokada liniowa | |
Sygnał 20B – Stop | Nakaz zatrzymania się przed semaforem | pozostałe | |
Sygnał 21 – Droga wolna | Droga wolna zmiana kierunku na zwrotnicy | ||
Sygnał 22 – Droga wolna | Droga wolna |
Sygnał następnego semafora
Semafory pokazujące sygnał następnego semafora są dwukomorowe i pokazują światła migające.
Sygnał | Nazwa | Znaczenie |
---|---|---|
Sygnał 23 – Spodziewany stop | Na następnym semaforze podstawowym wyświetlany jest sygnał 20A lub 20B. | |
Sygnał 24 – Spodziewana droga wolna | Na następnym semaforze podstawowym wyświetlany jest sygnał 21. | |
Sygnał 25 – Spodziewana droga wolna | Na następnym semaforze podstawowym wyświetlany jest sygnał 22. |
System ostrzegawczy
Norwegia używa systemu ostrzegawczego Ericsson ATP, używanego również przez kolej podmiejską w Perth w Australii.
Bibliografia
- Regulamin znaków i sygnałów kolejowych w Norwegii. sjt.no. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)].