SMS Warasdiner
 | |||
| Klasa | niszczyciel | ||
|---|---|---|---|
| Historia | |||
| Stocznia | STT(inne języki), Triest | ||
| Wodowanie | 1912 | ||
Zamówiony dla  Chiny | |||
| Nazwa | „Long Tuan” | ||
 K.u.K. Kriegsmarine | |||
| Nazwa | SMS „Warasdiner” | ||
| Wejście do służby | 28 sierpnia 1914 | ||
| Wycofanie ze służby | 1918 | ||
| Los okrętu | przekazany Włochom, zezłomowany | ||
| Dane taktyczno-techniczne | |||
| Wyporność | projektowa 389,4 t | ||
| Długość | na linii wodnej: 67,1 m | ||
| Szerokość | 6,3 m | ||
| Zanurzenie | 1,9 m | ||
| Napęd | |||
| 4 kotły parowe Yarrow maszyny parowe VTE 2 śruby napędowe 6 000 ihp | |||
| Prędkość | 28,4 węzła | ||
| Uzbrojenie | |||
| 2 x armata okrętowa 76 mm L/45 4 x armata okrętowa 47 mm L/30 4 x wyrzutnia torped kal. 450 mm | |||
| Załoga | 75 | ||
| |||
SMS Warasdiner – austro-węgierski niszczyciel z początku XX wieku. Okręt ten został zamówiony przez Chiny. Według planów miał być pierwszą, prototypową jednostką typu liczącego 12 niszczycieli i nosić nazwę „Long Tuan” (龍湍)[1]. Niszczyciel miał być uzbrojony w dwie armaty okrętowe kalibru 76 mm L/50 firmy Armstrong, cztery armaty 47 mm L/50 tej samej firmy i dwie wyrzutnie torped kalibru 450 mm. Po wybuchu I wojny światowej z budowy następnych okrętów tego typu zrezygnowano, a prototypowa jednostka po przezbrojeniu w typowe dla Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine działa została do niej wcielona 28 sierpnia 1914 roku. Okręt przetrwał wojnę. Po jej zakończeniu został przekazany Włochom. Okręt zezłomowano w 1920 roku.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ 龍湍. Chinese Warships Museum. [dostęp 2010-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-10)]. (chiń.).
Bibliografia
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.
- p
- d
- e
Typy austro-węgierskich okrętów z okresu I wojny światowej
