Romb

Rysunek przedstawiający romb

Romb[1] (rzadziej ukośnik[2][3]) – czworokąt o bokach równej długości[4].

Każdy romb jest równoległobokiem[4], którego boki mają tę samą długość[5], i jednocześnie jest deltoidem, którego przekątne przecinają się w swoich środkach. Szczególnym przypadkiem rombu jest kwadrat[4], który jest rombem o kątach prostych i jednocześnie jest rombem o przekątnych tej samej długości[4].

Wzory

Niech a {\displaystyle a} oznacza długość boku rombu, h {\displaystyle h} jego wysokość (tzn. odległość między dwoma równoległymi bokami), d , f {\displaystyle d,f} długości odpowiednio krótszej i dłuższej przekątnej rombu, α {\displaystyle \alpha } miarę kąta ostrego albo prostego pomiędzy bokami rombu. Wówczas prawdziwe są poniższe wzory:

  • pole powierzchni,
    P = a h = a 2 sin α = 1 2 d f {\displaystyle P=ah=a^{2}\sin \alpha ={\tfrac {1}{2}}df} [4]
  • obwód,
    O = 4 a , {\displaystyle O=4a,}
  • promień okręgu wpisanego,
    r = 1 2 a sin α , {\displaystyle r={\tfrac {1}{2}}a\sin \alpha ,}
  • długości przekątnych wyrażone za pomocą długości boków,
    d = 2 a sin α 2 , {\displaystyle d=2a\sin {\tfrac {\alpha }{2}},}
    f = 2 a cos α 2 . {\displaystyle f=2a\cos {\tfrac {\alpha }{2}}.}

Własności

  • Romb jest figurą wypukłą.
  • Suma miar wszystkich kątów wewnętrznych wynosi 2 π {\displaystyle 2\pi } (360°)
  • Suma miar dwóch sąsiednich kątów wewnętrznych wynosi π {\displaystyle \pi } (180°)[4].
  • Przekątne przecinają się pod kątem prostym[4] dzieląc romb na cztery przystające trójkąty prostokątne.
  • Punkt przecięcia przekątnych rombu dzieli każdą z nich na połowy[4].
  • Punkt przecięcia przekątnych wyznacza środek okręgu wpisanego.
  • Punkt przecięcia przekątnych jest środkiem symetrii rombu[4].
  • Przekątne pokrywają się z dwusiecznymi kątów.
  • Przekątne pokrywają się z osiami symetrii rombu[4].

Zobacz też

Informacje w projektach siostrzanych
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Definicje słownikowe w Wikisłowniku

Przypisy

  1. Od łac. rhombus, z gr. rhombos ῥόμβος, „czurynga [drewienko kręcone na sznurku]”; od rhembein, „obracać się, kręcić się, włóczyć się”.
  2. Słownik Wyrazów Obcych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1980, s. 654. ISBN 83-01-00521-1.
  3. Władysław Kopaliński: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1967, s. 445. ISBN 83-214-0570-3.
  4. a b c d e f g h i j Matematyka, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990 (Encyklopedia szkolna), s. 232, ISBN 83-02-02551-8 .
  5. romb, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-09-29] .

Linki zewnętrzne

  • Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Rhombus, [w:] MathWorld, Wolfram Research [dostęp 2020-12-12]  (ang.).
  • Geometria Jana Zydlera: Rozdział 21. Równoległoboki i ich własności. Trapez
  • Romb na Matematicus.pl
  • p
  • d
  • e
trójkąty
zdefiniowane kątami
zdefiniowane bokami
inne
czworokąty
zdefiniowane równoległością
inne
inne grupy z ustaloną
liczbą boków
wielokąty foremne
wielokąty gwiaździste
  • pentagram (5)
  • heksagram (6)
  • heptagram (7)
  • oktagram (8)
  • enneagram (9)
inne
obiekty nazywane
jak wielokąty
figury geometryczne
inne
uogólnienia
  • Treccani: rombo
  • БРЭ: 3514509
  • SNL: rombe_-_matematikk
  • Catalana: 0139943
  • DSDE: rombe