Richard E. Grant

Zobacz też: Richard Grant.
Richard E. Grant
Ilustracja
Richard E. Grant (2014)
Imię i nazwisko

Richard Grant Esterhuysen

Data i miejsce urodzenia

5 maja 1957
Mbabane, Suazi

Zawód

aktor, scenarzysta, reżyser, prezenter

Współmałżonek

Joan Washington (1986–2021; jej śmierć)

Lata aktywności

od 1980

Strona internetowa

Richard E. Grant, właśc. Richard Grant Esterhuysen[1] (ur. 5 maja 1957 w Mbabane) – brytyjski aktor, scenarzysta i reżyser.

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się i dorastał w Mbabane w Suazi (obecnie Eswatini) w rodzinie wywodzącej się z Anglii, Holandii / Afrykanerzy i Niemiec[2] jako syn Leonne i Henrika Esterhuysena[3]. Wychowywał się z młodszym bratem, Stuartem. Jego ojciec był szefem resortu edukacji z ramienia brytyjskiego rządu Protektorat[4]. Jego rodzice rozwiedli się, gdy Grant miał jedenaście lat; pod wpływem cudzołóstwa matki z najlepszym przyjacielem ojca, którego epizodu Grant był świadkiem[5]. Grant pozostał z ojcem, który został poproszony o pozostanie na stanowisku ministra edukacji po odzyskaniu niepodległości przez Swazi w 1969, ale zaczął nadużywać alkoholu tak bardzo, że kiedyś strzelił z pistoletu w Granta[5]. Jego ojciec w końcu zmarł na raka w 1981 w wieku 51 lat, wkrótce po tym, jak Grant ukończył Waterford Kamhlaba United World College of Southern Africa (WKUWCSA) oraz studia dramatu i języka angielskiego na Uniwersytecie Kapsztadzkim w Południowej Afryce[6], gdzie był także współzałożycielem grupy teatralnej.

Kariera

29 kwietnia 1982 przybył do Anglii, aby spróbować swoich sił jako aktor[7]. Po przeprowadzce przyjął pseudonim i zarejestrował się w Equity. Pracował jako kelner w Covent Garden. Następnie rozpoczął pracę w jednym z londyńskich teatrów. Wystąpił w telewizji jako Anton w sitcomie BBC One Słodka szesnastka (Sweet Sixteen, 1983) u boku Victora Spinettiego i satyrze BBC (1986, 1989) z Garym Oldmanem. Na dużym ekranie zadebiutował w tytułowej roli w komediodramacie Bruce’a Robinsona Withnail i ja (Withnail & I, 1987)[8], gdzie wspólnie z Paulem McGannem stworzył duet niespełnionych aktorów uzależnionych od alkoholu, marihuany i LSD.

Grant grywał potem zazwyczaj role drugoplanowe, w tym w melodramacie Martina Scorsese Wiek niewinności (1993)[9] u boku Daniela Daya-Lewisa, Michelle Pfeiffer i Winony Ryder oraz czarnej komedii Roberta Altmana Prêt-à-Porter (1994)[10]. Jako Darwin Mayflower w komedii kryminalnej Hudson Hawk (1991) z Bruce’em Willisem był nominowany do Złotej Maliny w kategorii „najgorszy aktor drugoplanowy”. Za kreację Jacka Hocka w dramacie kryminalnym Czy mi kiedyś wybaczysz? (Can You Ever Forgive Me?, 2018) został uhonorowany Nagrodą Satelity oraz zdobył nominację do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego[11], a także do Złotego Globu, nagrody BAFTA i Nagrody Gildii Aktorów Ekranowych[12].

W 2009 wziął udział w akcji Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody – ochrony ryb w wodach europejskich[13][14].

Filmografia

Filmy

  • 1987: Withnail i ja (Withnail & I) jako Withnail
  • 1989: Czarnoksiężnik (Warlock) jako Giles Redferne
  • 1990: Góry Księżycowe (Mountains of the Moon) jako Laurence Oliphant
  • 1990: Henry i June (Henry & June) jako Hugo Guiler
  • 1991: Hudson Hawk jako Darwin Mayflower
  • 1991: Historia z Los Angeles (L.A. Story) jako Roland Mackey
  • 1992: Gracz (The Player) jako Tom Oakley
  • 1992: Drakula (Bram Stoker's Dracula) jako dr Jack Seward
  • 1993: Wiek niewinności (The Age of Innocence) jako Larry Lefferts
  • 1994: Prêt-à-Porter jako Cort Romney
  • 1995: Młodzi gniewni (Dangerous Minds) jako Durrell Benton
  • 1995: Jack i Sarah (Jack and Sarah) jako Jack
  • 1996: Portret damy (The Portrait of a Lady) jako lord Warburton
  • 1996: Wieczór Trzech Króli (Twelfth Night: Or What You Will) jako sir Andrzej Chudogębka (ang. Sir Andrew Aguecheek)[15]
  • 1997: Spice World (Spiceworld: The Movie) jako menedżer Clifford
  • 1999: Opowieść wigilijna (A Christmas Carol) jako Bob Cratchit (pracownik, sekretarz Scrooge’a)
  • 2000: Wampirek (The Little Vampire) jako Frederick Sackville-Bagg
  • 2001: Gosford Park jako George
  • 2005: Być jak Stanley Kubrick (Colour Me Kubrick) jako Jasper
  • 2006: Penelope jako Franklin Wilhern
  • 2008: Mądrość i seks (Filth and Wisdom) jako profesor Flynn
  • 2010: Wielka premiera (1st Night) jako Sir Adam Drummond
  • 2011: Żelazna Dama (The Iron Lady) jako Michael Heseltine
  • 2011: Koszmarny Karolek jako Wil von Wilko
  • 2017: Logan: Wolverine (Logan) jako Zander Rice
  • 2018: Dziadek do orzechów i cztery królestwa jako Zamroży
  • 2019: Gwiezdne wojny: Skywalker. Odrodzenie jako generał Enric Pryde
  • 2022: Perswazje (Persuasion) jako sir Walter Elliot

Dubbing

Seriale telewizyjne

  • 1995: Absolutnie fantastyczne (Absolutely Fabulous) jako Justin
  • 1999: Torcik podano (Let Them Eat Cake) jako Monsieur Vigée-Lebrun
  • 2004: Frasier jako Stephen Moon
  • 2006: Eskadra nadziei (Above and Beyond) jako Don Bennett
  • 2007: Agatha Christie: Panna Marple (Agatha Christie's Marple) jako Raymond West
  • 2012–2013: Doktor Who (Doctor Who) jako dr Simeon/Wielka Inteligencja
  • 2014: Dziewczyny (Girls) jako Jasper
  • 2014: Downton Abbey jako Simon Bricker
  • 2021: Loki jako Klasyczny Loki

Dubbing

Przypisy

  1. Richard E. Grant. Listal. [dostęp 2016-03-03]. (ang.).
  2. Richard E. Grant Biography. Yahoo!. [dostęp 2020-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-21)]. (pol.).
  3. Richard E. Grant Biography (1957-). Film Reference. [dostęp 2020-02-21]. (ang.).
  4. Dominik Jedliński (2019-02-27): Richard E. Grant: tajemnice zaklęte w oczach. Onet.pl. [dostęp 2020-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-21)]. (pol.).
  5. a b Carlo Cavagna: Profile & Interview: Richard E. Grant. AboutFilm.Com. [dostęp 2020-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-05)]. (ang.).
  6. Grant, Richard E. 1957- (Richard Esterhuysen). Encyclopedia.com. [dostęp 2014-07-05]. (ang.).
  7. John Preston (2011-05-22): Hay Festival 2011: Wywiad z Richardem E. Grantem. „The Daily Telegraph”. [dostęp 2020-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-05)]. (ang.).
  8. Richard E. Grant. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-03-03]. (ang.).
  9. Richard E. Grant Facts, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-12-29]  (ang.).
  10. Rebecca Flint Marx: Richard E. Grant Biography. AllMovie. [dostęp 2020-12-29]. (ang.).
  11. Hadley Freeman (2019-02-08): Richard E Grant: 'Ha ha! This is the ride of my life!'. „The Guardian”. [dostęp 2020-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-05)]. (ang.).
  12. Richard E. Grant Awards. AllMovie. [dostęp 2020-12-29]. (ang.).
  13. Jay Rayner (2009-06-15): Celebrity full frontal assaults. „The Guardian”. [dostęp 2020-12-29]. (ang.).
  14. Stars get naked for the love of fish. Deutsche Welle. [dostęp 2020-12-29]. (ang.).
  15. Nazwiska postaci według tłumaczenia Stanisława Barańczaka

Linki zewnętrzne

  • ISNI: 0000000110301032
  • VIAF: 79173094
  • LCCN: no96058070
  • GND: 121207749
  • BnF: 14028174w
  • SUDOC: 160447011
  • NLA: 35617744
  • NKC: xx0062922
  • BNE: XX1266257
  • NTA: 122929039
  • BIBSYS: 90784195
  • PLWABN: 9810695055605606
  • NUKAT: n2008111346
  • J9U: 987007347351205171
  • CONOR: 72036963
  • KRNLK: KAC2020N0472
  • LIH: LNB:Bc6u;=Bw
  • WorldCat: lccn-no96058070
  • SNL: Richard_E._Grant