Prokurator krzyżacki

Ten artykuł od 2022-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ten artykuł dotyczy zakonu krzyżackiego. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Prokurator krzyżacki (niem. Pfleger) – funkcja w zakonie krzyżackim związana z sądownictwem i administracją wydzielonego okręgu (prokuratorii) oraz dowództwem wojskowym. Prokurator, jako dowódca wojskowy, miał do dyspozycji rycerzy i braci zakonnych oraz zwasalizowanych Prusów, a później przybyłych osadników: Litwinów, Niemców i Polaków. Prokuratorzy w większości podlegali komturom, chociaż nie zawsze tak było (wyjątek stanowili prokuratorzy kętrzyńscy).

Siedzibami prokuratorów były zamki, np. Węgorzewie, Szczytnie, Nidzicy, Ełku, Pasłęku, Nowem, Unisławiu, Jasińcu Nowym, Szestnie, Morągu, Kętrzynie, Działdowie, Barcianach, Skarszewach, Przezmarku, Osieku, Bytowie, Giżycku i Pniu.