Powiat białowieski
| powiat | |||
| 1920–1922 | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Województwo | białostockie | ||
| Data powstania | 12 grudnia 1920 | ||
| Data likwidacji | 1 sierpnia 1922 | ||
| Siedziba | |||
| Powierzchnia | 1602 km² | ||
| Populacja (1921) • liczba ludności |
| ||
| • gęstość | 11,2 os./km² | ||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||
| |||
Położenie na mapie województwa | |||
Powiat białowieski – powiat utworzony 12 grudnia 1920 r. pod Zarządem Terenów Przyfrontowych i Etapowych z części powiatów prużańskiego (gminy: Białowieża, Masiewo i Suchopol) i brzeskiego (gminy: Połowce, Wierzchowice, Dmitrowicze i Dworce)[1]. Siedzibą władz powiatowych była wieś Białowieża. W powiecie nie było miast, a jedynym miasteczkiem była Narewka Mała (1205 mieszk. w 1921 roku)[2].
19 lutego 1921 roku powiat został przyłączony do województwa białostockiego II Rzeczypospolitej. Równocześnie gminy Dmitrowicze, Dworce (zniesiona w 1928[3]), P(o)łowce (zniesiona w 1928[4]) i Wierzchowice powróciły do powiatu brzeskiego[5]. Powiat składający się już tylko z trzech gmin wiejskich (Białowieża, Masiewo i Suchopol) został zniesiony rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 11 lipca 1922 roku z dniem 1 sierpnia 1922, a wchodzące w jego skład gminy zostały przyłączone do powiatu bielskiego w woj. białostockim[6] (gminę Suchopol włączono później – w 1926 – ponownie do powiatu prużańskiego w woj. poleskim[7]).
Demografia
Według spisu powszechnego z 1921 roku, powiat zamieszkiwało 17879 osób, w tym 8921 (49,9%) Białorusinów, 7955 (44,5%) Polaków, 841 (4,7%) Żydów, 117 (0,7%) Rosjan, 36 (0,2%) Rusinów, 5 Niemców, 2 Estończyków, 1 Ormianin i 1 Słowak[2].
Religia
Według spisu powszechnego z 1921 roku, 14058 (78,6%) mieszkańców powiatu wyznawało prawosławie, 2363 (13,2%) rzymski katolicyzm, 1349 (7,5%) judaizm, 106 (0,6%) protestantyzm, 2 islam, w przypadku jednej osoby nie ustalono wyznania[2].
Starostowie
- Stefan Mazurkiewicz (–1923)[8]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Dz. Urz. ZTPiE z 1920 r. Nr 5, poz. 43.
- ↑ a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924. [dostęp 2011-02-26].
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 45, poz. 427.
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 46, poz. 452.
- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93.
- ↑ Dz.U. z 1922 r. nr 56, poz. 504.
- ↑ Dz.U. z 1926 r. nr 72, poz. 415.
- ↑ Ruch służbowy w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych od 15 grudnia 1922 do 1 marca 1923 r.. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”, s. 23, nr 2 z 31 marca 1923.
- p
- d
- e
Powiat białowieski (1920−1922)
- Siedziba powiatu – Białowieża
| Przynależność wojewódzka |
|
|---|---|
| Gminy miejskie |
|
| Gminy wiejskie |
- p
- d
- e
Województwo białostockie (II Rzeczpospolita)
- miasto wojewódzkie – Białystok
| Powiat miejski |
|
|---|---|
| Powiaty ziemskie |
|
