Porchowa

Porchowa

Порохова

Państwo	Ukraina
Obwód	tarnopolski
Rejon	czortkowski
Powierzchnia	3.610 km²
Populacja  • liczba ludności • gęstość	1167 323.27 os./km²
Nr kierunkowy	+380 3544
Kod pocztowy	48462
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego Porchowa
Położenie na mapie Ukrainy Porchowa
48°57′47″N 25°15′37″E/48,963056 25,260278

Porchowa (ukr. Порохова) – wieś na Ukrainie w rejonie czortkowskim^[1] obwodu tarnopolskiego.

Historia

Pierwsze wzmianki o miejscowości z 1452 i 1456 r^[2]. Lokowanie miasta Porchowej przez Buczackich herbu Abdank w ziemi halickiej zalicza się do nieudanych^[3]. Przez pewien czas właścicielami dóbr ziemskich we wsi byli hrabia Baworowscy^[4].

W II Rzeczypospolitej miejscowość stanowiła początkowo samodzielną gminę jednostkową. 1 sierpnia 1934 roku w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej została włączona do zbiorowej gminy wiejskiej Zubrzec w powiecie buczackim, w województwie tarnopolskim.

W 1931 r. wieś liczyła 3536 mieszkańców, wśród których przeważali Polacy. Pozostali to Ukraińcy i Żydzi. W 1945 r. nacjonaliści ukraińscy z OUN – UPA zamordowali tu 6 Polaków^[5].

Od 1990 wieś jest siedzibą rady wiejskiej^[6].

Zabytki

• kościół parafialny pw. Najświętszej Panny Marii Królowej Korony Polskiej – pierwsza świątynia, wzniesiona przez właściciela ziemskiego Artura Zarembę-Cieleckiego w 1893 r., była drewniana. Powstała tu ekspozytura parafialna w 1907 r., a następnie samodzielna parafia w 1925 r. Według projektu architekta lwowskiego Bronisława Wiktora wzniesiono w latach 1925–1929 kościół murowany, a drewniany rozebrano. Kościół zamknięto i zamieniono ma magazyn w 1945 r., zwrócono katolikom w 1993 r., odnowiono i na nowo konsekrowano w 1995 r^[2].
• pałacyk murowany, wybudowany w połowie XIX w. przez Alfreda Cieleckiego^[7]. Dziedzicem majątku Porchowa był Artur Cielecki-Zaremba.

Przypisy

Bibliografia

• Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Porchowa. [W:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. VIII. Warszawa, 1880–1902, s. 815.
• Rafał Quirini-Popławski: Kościół parafialny pw. Najświętszej Panny Marii Królowej Korony Polskiej w Porchowej. [W:] Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Cz. I: Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. T. 18. Kraków: «Antykwa», drukarnia «Skleniarz» 2010, 368 s., 508 il, s. 175–184. ISBN 978-83-89273-79-6.
• Parchowa villa. [W:] Akta grodzkie i ziemskie. T. XII. Lwów, 1888, s. 243, 498 etc. (łac.)

Linki zewnętrzne

• Porchowa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 815 .
• Porchowa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 496 .
• Porchowa na stronie Rady Najwyższej Ukrainy (ukr.)