Palatyn (wzgórze)

Zobacz też: inne znaczenia wyrazu „Palatyn”.

Ten artykuł od 2015-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Palatyn (łac. Mons Palatinus, wł. Palatino) – jedno z siedmiu wzgórz Rzymu, według tradycji (i ostatnich badań archeologicznych^{[potrzebny przypis]}) uważane za miejsce najstarszej osady rzymskiej zwanej Roma quadrata^{[potrzebny przypis]}.

W tamtejszej grocie zwanej Lupercal wilczyca miała karmić mitycznego Romulusa i Remusa. Znajdowały się tam m.in. świątynia Wiktorii, świątynia Jowisza Statora, Dom Liwii, pałac Septimusa Sewera, pałac Domicjana. W okresie republiki Palatyn był dzielnicą bogatych willi (Cycerona, Krassusa, Marka Antoniusza).

Od czasów Oktawiana Augusta na Palatynie budowano pałace cesarskie. W średniowieczu wzniesiono tam twierdzę rodu Frangipani, a w XVI w. wspaniałe ogrody kardynała Alessandro Farnese. Prace archeologiczne przeprowadzone na wzgórzu (od XVIII w.) odsłoniły resztki osady i nekropolii latyńskiej oraz sabińskiej z VIII w. p.n.e.–VII w. p.n.e.

Średniowieczny kościół Św. Sebastiana zawiera w apsydzie malowidła z XI w.

Zobacz hasło Palatyn w Wikisłowniku

Graffiti Aleksamenosa

 Osobny artykuł: Graffiti Aleksamenosa.

W 1857 na murze Pałacu Cezarów na Palatynie w Rzymie odkryto wyryte graffiti, uważane za najstarsze znane wyobrażenie ukrzyżowanego Jezusa. Obecnie znajduje się w muzeum Antiquarium Forense e Antiquarium Palatino.