Opowieści z ciemnej strony (film 1990)

Opowieści z ciemnej strony (ang. Tales from the Darkside: The Movie) – amerykańska antologia filmowa grozy z 1990 roku w reżyserii Johna Harrisona na podst. serialu antologicznego grozy pod tym samym tytułem autorstwa George’a A. Romero.

Film często określany jest jako trzecia część serii filmowej Creepshow (Koszmarne opowieści, Creepshow 2 – opowieści z dresczykiem) reżyserii George A. Romero i Stephena Kinga, jednak klimat filmu jest podobny do serialu Opowieści z ciemnej strony.

Fabuła

Epizod ramowy: Prolog

Żyjąca na spokojnym przedmieściu czarownica Betty więzi w spiżarni małego chłopca Timmy’ego. Ma on zostać zjedzony na przyjęciu przygotowanym dla przyjaciółek Betty. Chłopiec czyta jej opowieści z książki Opowieści z ciemnej strony, aby odwlec „wyrok”^[1].

„Lot 249”

• Na podst. opowiadania Mumia zmartwychwstała Arthura Conana Doyle’a opublikowanego w magazynie „Harper’s Magazine” we wrześniu 1892.

Studentka Susan i jej chłopak Lee wrabiają w kradzież kolegę z roku – Edwarda Bellinghama, aby zniweczyć jego szanse na zdobycie stypendium, o które rywalizowali. W ramach zemsty Bellingham ożywia mumię za pomocą zawartego w niej pergaminu i używa jej do zamordowania Susan i Lee. Brat Susan, Andy, który był obecny przy ożywianiu mumii więzi Bellinghama i zmusza go do wezwania mumii. Przygotowany Andy uszkadza mumię i niszczy jej szczątki, a także pali pergamin. Nie może się zmusić do zabicia Bellinghama, który zmuszony jest opuścić akademik. Jednak Bellingham triumfuje, gdyż wcześniej podmienił pergamin na podobny z innej epoki i nasyła wskrzeszonych Susan i Lee do akademika Andy’ego^[1].

„Cat From Hell”

• Na podst. opowiadania Stephena Kinga pod tym samym tytułem opublikowanego w magazynie „Cavalier” w marcu 1977.

Milioner Drogan wynajmuje płatnego mordercę Halstona do zabicia czarnego kota, który w jego opinii doprowadził do śmierci członków jego rodziny. Drogan podejrzewa, że to forma kary za to, że jego firma w ramach testów produkowanego przez nią leku zabiła tysiąc kotów. Halston nie wierzy w historię, ale przyjmuje zlecenie, wiedząc że dostanie za nie 100 tys. dolarów. Zadanie zlecone mordercy kończy się fiaskiem i kot morduje go wchodząc do jego gardła. Wracający Drogan odkrywa zwłoki Halstona, z których wychodzi kot i powoduje u milionera śmiertelny zawał serca^[1].

„Lover’s Vow”

• Na podst. japońskiej legendy o Yuki-onna spisanej w zbiorze „Kwaidan, czyli opowieści niesamowite” Lafcadio Hearna z 1904.

Spłukany artysta Preston jest świadkiem morderstwa dokonanego przez gargulca, który zmusza go obiecać nie mówić nigdy o zaistniałym zdarzeniu. Po chwili spotyka w alejce samotną kobietę Carolę chcącą znaleźć taksówkę. Oferuje jej zadzwonienie w jego pracowni. Wkrótce on i Carola nawiązują romans. Dzięki znajomościom Caroli sztuka Prestona osiąga niebywały sukces. Po jakimś czasie Preston i Carola biorą ślub i doczekują się dwójki dzieci. W dziesiątą rocznicę rozpoczęcia ich znajomości Preston decyduje opowiedzieć żonie o wydarzeniu z gargulcem. Wstrząśnięta Carola wykrzykuje o złamaniu obietnicy – to ona była gargulcem spotkanym dekadę temu. Carola transformuje się z powrotem w gargulca, także ich dzieci zmieniają się w gargulce. Carola zabija Prestona, po czym odlatuje ze swoimi dziećmi na gzyms przeciwnego budynku i od tej pory są kamiennymi posągami o smutnych twarzach^[1].

Epizod ramowy: Epilog

Timmy twierdzi, że ma jeszcze jedną opowieść do przeczytania z powodu szczęśliwego zakończenia. Niecierpliwa Betty odpowiada, że żadna z historii w książce nie ma szczęśliwego zakończenia i decyduje się go zabić. Chłopiec rzuca kilku kulek na podłogę, powodując poślizg i upadek czarownicy na bloku rzeźniczym. Timmy’emu udaje się uwolnić z więzienia i wpycha Betty do jej własnego piekarnika. Chłopiec zajada się ciastkami pytając się widowni, czy kocha szczęśliwe zakończenia^[1].

Obsada

Produkcja

Po sukcesie swojej antologii filmowej Koszmarne opowieści (1982) George A. Romero rozważał zaadaptować film jako serial telewizyjny. W związku z brakiem posiadania pełni praw do tytułu stworzył serial Opowieści z ciemnej strony również będący antologią o tematyce grozy. Serial był emitowany w latach 1983–1988^[2]. Na bazie popularności serialu zdecydowano na pełnometrażową wersję^[3]. Reżyser John Harrison współpracował wcześniej z Romero przy wielu projektach, w tym przy serialowych Opowieściach z ciemnej strony^[4] i Koszmarnych opowieści, tworząc muzykę do tego ostatniego^[5]. W filmie pojawiła się adaptacja „Cat from Hell” Kinga, która pierwotnie miała pojawić się w Creepshow 2 – Opowieści z dreszczykiem, ale została odrzucona ze względów budżetowych^[2].

Premiera i odbiór

Opowieści z ciemnej strony został wydany 4 maja 1990 roku w Stanach Zjednoczonych i w weekend otwarcia zajął trzecie miejsce. Był umiarkowany sukcesem kasowym i łącznie zarobił 16,3 milionów dolarów^[6][7].

Film otrzymał mieszane recenzje. Michael Wilmington z „Los Angeles Times”, skrytykował wybory reżyserskie Harrisona, ale stwierdził, że „pod krwią i wnętrznościami kryje się więcej mózgu niż zwykle”^[8]. Richard Harrington z „The Washington Post” nazwał film „kiepskim wysiłkiem”^[9]. „TV Guide” uznał ten film za „nudną, pochodną antologię horroru”, stwierdzając, że jest „przepełniony efektowną pracą kamery i ozdobnikami stylistycznymi filmu noir, które kładą zamiast napędzać i tak już słabe historie”^[4].

W związku ze złym odbiorem Creepshow 3 (2006) i faktem, że Romero i King nie pracowali na nim, niektórzy, w tym twórca efektów Koszmarnych opowieści Tom Savini, określali Opowieści z ciemnej strony prawdziwym Creepshow 3 ze względu na podobny ton, klimat i powiązania produkcyjne z pierwszymi dwoma filmami^[2].

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Opowieści z ciemnej strony w bazie IMDb (ang.)
• Opowieści z ciemnej strony w bazie Filmweb