Oficerska Szkoła Polityczna

Oficerska Szkoła Polityczna

Odznaka absolwencka OSPolit
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1946
Rozformowanie	1963
Patron	Ludwik Waryński[1]
Organizacja
Dyslokacja	Łódź

Oficerska Szkoła Polityczna im. Ludwika Waryńskiego (OSPolit) – szkoła ludowego Wojska Polskiego kształcąca kandydatów na oficerów politycznych.

Historia szkoły

Szkoła została utworzona 1 listopada 1946 w wyniku przemianowania Centralnej Szkoły Oficerów Polityczno-Wychowawczych (CSOPW) w Łodzi. Jej poprzedniczka, Szkoła Oficerów Polityczno-Wychowawczych powstała 15 lipca 1944 w Boguni pod Żytomierzem w oparciu o Kurs Oficerów Polityczno-Wychowawczych i Frontowe Kursy Oficerskie.

Szkoła przygotowywała oficerów polityczno-wychowawczych na stanowiska zastępców dowódców kompanii i batalionów ds. polityczno-wychowawczych. Kandydatów do szkoły rekrutowano spośród podoficerów i szeregowych oraz członków organizacji młodzieżowych. W 1946 etatowo było w niej 500 podchorążych. Okres kształcenia wynosił początkowo dwa lata, a od 1947 trzy lata.

9 października 1954 roku Minister Obrony Narodowej nadał Oficerskiej Szkole Politycznej imię Ludwika Waryńskiego^[2].

W 1956 szkoła została rozformowana. W jej miejsce powstał Ośrodek Szkolenia Oficerów Politycznych, który w 1957 przekształcono w Wojskowy Ośrodek Szkolenia Ogólnokształcącego nr 1. W 1963 ponownie utworzono Ośrodek Szkolenia Oficerów Politycznych, który w 1977 przemianowano na Centrum Szkolenia Oficerów Politycznych.

Struktura organizacyjna w 1946

• komenda i sztab
• oddział naukowy
• oddział liniowy
• wydział polityczno-wychowawczy
• cykl nauk politycznych
• cykl wyszkolenia wojskowego
• dwa bataliony podchorążych
• oficerski batalion doszkolenia
• batalion kandydatów
• kwatermistrzostwo
• oddział finansowy

Kadra szkoły

 Z tym tematem związana jest kategoria: oficerowie Oficerskiej Szkoły Politycznej.

• komendant – płk Mieczysław Melenas
• zastępca komendanta do spraw politycznych – ppłk Józef Celica (I 1948 – VI 1949)

Przypisy

Bibliografia

• Cytowski Jerzy, Z dziejów aparatu politycznego Wojska Polskiego, Warszawa 1963.
• Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.
• Leonard Ratajczyk, Historia wojskowości, Wyd. MON, Warszawa 1980.
• Henryk Dobiegała. Udział CSOPW w życiu politycznym kraju 1946–1947. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 2, s. 75–91, 1982. Warszawa: Wydawnictwo "Czasopisma Wojskowe". ISSN 0043-7182.