Niedzielne igraszki

Niedzielne igraszki
Gatunek

dramat, psychologiczny

Rok produkcji

1983

Data premiery

1988

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

54 min

Reżyseria

Robert Gliński

Scenariusz

Robert Gliński
Grzegorz Torzecki

Muzyka

Lech Brański

Zdjęcia

Jerzy Rękaś

Scenografia

Andrzej Nowicki

Kostiumy

Maria Wiłun

Montaż

Łucja Ośko

Produkcja

Krzysztof Waś

Dystrybucja

Wytwórnia Filmów Dokumentalnych

Niedzielne igraszki – polski średniometrażowy film psychologiczny z 1983 roku w reżyserii Roberta Glińskiego, nakręcony na podstawie scenariusza napisanego wraz z Grzegorzem Torzeckim. Niedopuszczony do wyświetlania do 1988 roku, po premierze był obficie nagradzany w kraju i za granicą (m.in. nagroda FIPRESCI na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Mannheim).

Fabuła

Jest rok 1953. Pierwsza niedziela po śmierci Stalina. Grupa dzieci bawiąca się w podwórku starej i remontowanej kamienicy jest pozbawiona nadzoru. Dzieci naśladują brutalne życie dorosłych. Chłopiec mający wyjechać na wypoczynek zmyśla, że jego celem podróży jest uroczystość pogrzebowa Stalina. Przyozdabia się w medale ojca, zabiera inne medale koledze. Medale zwracają uwagę kierowcy, który ma zawieźć dzieci na dworzec kolejowy, a który okazuje się donosicielem UB. W obecności funkcjonariuszy UB niczego nieświadome dzieci brną w dalsze kłopoty. Skutkiem tego rodzice chłopca, któremu marzyło się uczestnictwo w pogrzebie Stalina, znikają w więzieniu, a on sam trafi do domu dziecka[1].

Na tle tej tragedii dzieci znęcają się nad chorą umysłowo kobietą, znęcają się nad małym kotkiem, który w końcu ginie z rozciętym brzuszkiem. Podczas „pogrzebu” kotka dzieci żywcem zakopują razem z kotkiem dziewczynkę, sprawczynię śmierci małego zwierzęcia[1].

Obsada

Źródło: FilmPolski.pl[1]

Produkcja

Robert Gliński, reżyser filmu (2009)

Scenariusz Niedzielnych igraszek został zainspirowany południowoamerykańskim dramatem Romy Mahieu Poobiednie igraszki i przeniesiony w realia Polski okresu stalinizmu[2]. Film zrealizowano na terenie kamienicy przy ul. Noakowskiego 10 w Warszawie[1]. Film wyprodukowało Studio im. Karola Irzykowskiego, którego współzałożycielem był reżyser Robert Gliński[3][4].

Niedzielne igraszki zostały ukończone już po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce i okazały się filmem niecenzuralnym. Film nie został dopuszczony do wyświetlania, a na premierę musiał czekać do 1988 roku[5].

Nagrody

Rok Festiwal/instytucja Nagroda Wynik[1]
1986 Tygodnik „Radar” Wawrzyn „Radaru” Wygrana
1987 Festiwal Polskich Filmów Fabularnych Wyróżnienie Dziennikarzy Wygrana
Młode Kino Polskie Grand Prix Wygrana
Koszaliński Festiwal Debiutów Filmowych „Młodzi i Film” Nagroda za debiut reżyserski Wygrana
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Mannheim Złoty Dukat Wygrana
Nagroda FIPRESCI Wygrana
Międzynarodowa Katolicka Nagroda Filmowa Wygrana
1989 Koła Piśmiennictwa Filmowego Stowarzyszenia Filmowców Polskich Złota Taśma za film polski Wygrana

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Niedzielne igraszki w bazie filmpolski.pl
  2. ↑ JerzyJ. Armata JerzyJ., Robert Gliński: Interesuje mnie człowiek… [online], Stowarzyszenie Filmowców Polskich, 17 kwietnia 2022 [dostęp 2024-06-18]  (pol.).
  3. ↑ MałgorzataM. Fiejdasz-Kaczyńska MałgorzataM., Robert Gliński | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl, sierpień 2007 [dostęp 2024-06-18]  (pol.).
  4. ↑ EmilE. Sowiński EmilE., Działalność producencka Studia Filmowego im. Karola Irzykowskiego w latach 1981-1989, „Kwartalnik Filmowy” (117), 2022, s. 192, DOI: 10.36744/kf.1089, ISSN 2719-2725 [dostęp 2024-06-18]  (pol.).
  5. ↑ MarekM. Haltof MarekM., The Representation of Stalinism in Polish Cinema, „Canadian Slavonic Papers”, 42 (1-2), 2000, s. 52, DOI: 10.1080/00085006.2000.11092237, ISSN 0008-5006 [dostęp 2024-06-18]  (ang.).

Linki zewnętrzne

  • p
  • d
  • e
Filmy w reżyserii Roberta Glińskiego
1980–1989
  • Niedzielne igraszki (1983)
  • Rośliny trujące (1985)
  • Łabędzi śpiew (1988)
1990–1999
2000–2009
2010–2019
  • Kamienie na szaniec (2014)
  • Czuwaj (2017)
2020–2029
  • Zieja (2020)
  • Figurant (2023)