Nekropola Sadytów

Komora dwunastu kolumn - nekropolia Sadytów. Środkowe największe grobowce należą do sułtanów: Muhammada al-Sheikh al-Saghir (z lewej), Ahmada al-Mansur (w środku), Zidane'a Abu Maali (z prawej).

Nekropolia Sadytów[1] (arab. ضريح السعديين, fr. Tombeaux Saadiens) – nekropolia w Marrakeszu, składająca się z dwóch mauzoleów, dziedzińca i ogrodów, pierwotnie przeznaczona dla władców z dynastii marynidzkiej.

Bogato zdobione grobowce dzisiaj to miejsce spoczynku książąt z dynastii Saadytów i znakomity przykład architektury arabskiej. Najstarszy zachowany grób cmentarzyska datowany jest na rok 1557.

Większość budowli powstała (lub została przebudowana) na polecenia sułtana Ahmada I al-Mansura (Zwycięzcy) w XVI wieku. Jego domniemane miejsce pochówku, w pokrytej płaskorzeźbami i mozaikami sali o 12 kolumnach stanowi największą atrakcję nekropolii.

Grobowce zostały w XVII wieku zamurowane przez Mulaja Ismaila. Ukryte przez blisko dwieście lat za wysokim murem niszczały aż do ponownego odkrycia przez Francuzów podczas przelotu samolotem nad miastem.

  • Wielkie mauzoleum i mauzoleum Muhammada Al-Sheikh i Lalla Masuda w środkowo - wschodniej części nekropolii Sadytów
    Wielkie mauzoleum i mauzoleum Muhammada Al-Sheikh i Lalla Masuda w środkowo - wschodniej części nekropolii Sadytów
  • Wnętrze mauzoleum Muhammada Al-Sheikha i Lalla Masuda, położone w środkowej części nekropoli Sadytów
    Wnętrze mauzoleum Muhammada Al-Sheikha i Lalla Masuda, położone w środkowej części nekropoli Sadytów
  • Mauzoleum Mihrab położone obok komory dwunastu kolumn
    Mauzoleum Mihrab położone obok komory dwunastu kolumn

Przypisy

  1. Polski egzonim uchwalony na XCVII posiedzeniu KSNG.