Mistrzostwa Europy w Curlingu 1986 odbyły się między 9 a 13 grudnia 1986 w duńskim Hvidovre, w Hvidovre Ice Rink.
W rywalizacji udział wzięło 26 drużyn (po 13 kobiecych i męskich). Z uczestnictwa zrezygnowała męska i kobieca reprezentacja Luksemburga. Tak jak wcześniejsza edycja turniej został rozegrany metodą Tripple-Double-Single knock-out.
Tytułów mistrzowskich z 1985 broniły zespoły Szwajcarek i Niemców. W obydwu przypadkach wystąpiły zupełnie inne drużyny. Kobieca reprezentacja Szwajcarii z Liliane Raisin jako skip zdobyła srebrne medale. Niemcy (Roland Jentsch) uplasowali się na 6. miejscu.
W rywalizacji kobiet po roku przerwy triumfowały Niemki (Andrea Schöpp), które w finale pokonały 7:3 Szwajcarki (Liliane Raisin). Na najniższym stopniu podium stanęły Dunki (Maj-Brit Rejnholdt-Christensen), mecz o brąz przeciwko Szkotkom (Gay Deas) zakończył się wynikiem 9:4. Złote medale w konkurencji męskiej przypadły Szwajcarom (Felix Luchsinger), w finale pokonali oni 7:5 Szwedów (Göran Roxin). Pokonując 5:4 Włochów (Andrea Pavani) brązowe medale zdobyli Norwegowie (Tormod Andreassen).
Kobiety
Reprezentacje
Kraj | Miasto | Czwarta | Trzecia | Druga | Otwierająca |
Anglia | | Jean Picken | Lynda Clegg | Mary Finlay | Doris Vickers |
Austria | | Lilly Hummelt | Anna Egger | Andrea von Malberg | Jutta Kober |
Dania | Hvidovre Hvidovre Curling Club | Maj-Brit Rejnholdt-Christensen | Jane Bidstrup | Hanne Olsen | Lone Bagge |
Finlandia | | Taru Kivinen | Jaana Jokela | Kirsi Jeskanen | Nina Ahvenainen |
Francja | | Andrée Dupont-Roc | Annick Mercier | Catherine Lefebvre | Agnes Mercier |
Holandia | | Laura Van Imhoff | Gerrie Veening | Jenny Bovenschen | Mirjam Gast |
RFN | | Andrea Schöpp | Almut Hege | Monika Wagner | Elinore Schöpp |
Norwegia | | Trine Trulsen | Dordi Nordby | Hanne Pettersen | Mette Halvorsen |
Szkocja | | Gay Deas | Beryl Anita Harley | Jane Smith | Edna Nelson |
Szwajcaria | | Liliane Raisin | Claude Orizet | Carole Barbey | Beatrice Pochon |
Szwecja | Karlstad Karlstads Curlingklubb | Elisabeth Högström | Birgitta Sewik | Eva Andersson | Bitte Berg |
Walia | | Elizabeth Hunt | Margaret Guyan | Margaret Crawley | Jean Robinson |
Włochy | | Maria-Grazzia Constantini | Ann Lacedelli | Tea Valt | Angela Constantini |
Faza pierwsza
13 drużyn rywalizowało potrójnym systemem pucharowym o 8 miejsc w fazie drugiej.
- 1. eliminacja – z 13 zespołów dwa kwalifikują się do fazy drugiej. Trzy najlepsze reprezentacje poprzednich mistrzostw – Szwajcarki, Szkotki i Norweżki rozpoczęły grę od 2. rundy 1. eliminacji.
- 2. eliminacja – z 11 zespołów trzy kwalifikują się do fazy drugiej.
- 3. eliminacja – z 8 zespołów trzy kwalifikują się do fazy drugiej.
5 drużyn, które nie zdołały awansować do drugiej fazy rywalizacji, grało dalej o miejsca 9.-13.
1. eliminacja
Runda 1.
Runda 2.
Runda 3.
2. eliminacja
Runda 1.
Runda 2.
Runda 3.
3. eliminacja
Runda 1.
Runda 2.
Faza druga
8 drużyn rywalizowało podwójnym systemem pucharowym o 4 miejsca w półfinałach.
- 1. eliminacja – z 8 zespołów dwa kwalifikowały się do półfinałów.
- 2. eliminacja – z 6 zespołów dwa kwalifikowały się do półfinałów.
4 drużyny, które nie zdołały awansować do półfinałów rywalizowały o miejsca 5-8.
1. eliminacja
Runda 1.
Runda 2.
2. eliminacja
Runda 1.
Runda 2.
Faza trzecia
Mecze o miejsca 9.-13.
1. eliminacja
Runda 1.
Runda 2.
Mecz o 9. miejsce
2. eliminacja
Runda 1.
Mecz o 11. miejsce
Mecze o miejsca 5.-8.
Mecz o 7. miejsce
Mecz o 5. miejsce
Półfinały
Mecz o 3. miejsce
Finał
Klasyfikacja końcowa
Mężczyźni
Reprezentacje
Kraj | Miasto | Czwarty | Trzeci | Drugi | Otwierający | Rezerwowy |
Anglia | | Bob Martin | Ronnie Brock | Robin Gemmell | John Brown | |
Austria | | Christian Wieser | Herwig Ritter | Thomas Wieser | Konrad Weiser | |
Dania | Hvidovre Hvidovre Curling Club | Tommy Stjerne | Per Berg | Peter Andersen | Ivan Frederiksen | |
Finlandia | Hyvinkää Hyvinkää Curling Club | Jussi Uusipaavalniemi | Jarmo Jokivalli | Markku Uusipaavalniemi | Petri Tsutsunen | Juhani Heinonen |
Francja | | Jean-Francois Orset | Claude Feige | Jean-Louis Sibuet | Marc Sibuet | |
Holandia | | Wim Neeleman | Jeroen Tilman | Otto Veening | Floris van Imhoff | |
RFN | | Roland Jentsch | Uli Sutor | Charlie Kapp | Thomas Vogelsang | |
Norwegia | | Tormod Andreassen | Flemming Davanger | Stig-Arne Gunnestad | Kjell Berg | |
Szkocja | | Lindsay Scotland | Richard Gray | Alistair Gray | Martin Brown | |
Szwajcaria | | Felix Luchsinger | Thomas Grendelmeier | Daniel Steiff | Fritz Luchsinger | |
Szwecja | Enköping Curlingklubb Ena | Göran Roxin | Claes Roxin | Björn Roxin | Lars-Eric Roxin | Anders Ehrling |
Walia | | John Stone | John Guyan | Michael Hunt | John Hunt | |
Włochy | | Andrea Pavani | Franco Sovilla | Fabio Alvera | Stefano Morona | |
Faza pierwsza
13 drużyn rywalizowało potrójnym systemem pucharowym o 8 miejsc w fazie drugiej.
- 1. eliminacja – z 13 zespołów dwa kwalifikują się do fazy drugiej. Trzy najlepsze reprezentacje poprzednich mistrzostw – Niemcy, Szwedzi i Norwegowie rozpoczęli grę od 2. rundy 1. eliminacji.
- 2. eliminacja – z 11 zespołów trzy kwalifikują się do fazy drugiej.
- 3. eliminacja – z 8 zespołów trzy kwalifikują się do fazy drugiej.
5 drużyn, które nie zdołały awansować do drugiej fazy rywalizacji, grało dalej o miejsca 9.-13.
1. eliminacja
Runda 1.
Runda 2.
Runda 3.
2. eliminacja
Runda 1.
Runda 2.
Runda 3.
3. eliminacja
Runda 1.
Runda 2.
Faza druga
8 drużyn rywalizowało podwójnym systemem pucharowym o 4 miejsca w półfinałach.
- 1. eliminacja – z 8 zespołów dwa kwalifikowały się do półfinałów.
- 2. eliminacja – z 6 zespołów dwa kwalifikowały się do półfinałów.
4 drużyny, które nie zdołały awansować do półfinałów rywalizowały o miejsca 5-8.
1. eliminacja
Runda 1.
Runda 2.
2. eliminacja
Runda 1.
Runda 2.
Faza trzecia
Mecze o miejsca 9.-13.
1. eliminacja
Runda 1.
Runda 2.
Mecz o 9. miejsce
2. eliminacja
Runda 1.
Mecz o 11. miejsce
Mecze o miejsca 5.-8.
Mecz o 7. miejsce
Mecz o 5. miejsce
Półfinały
Mecz o 3. miejsce
Finał
Klasyfikacja końcowa
Bibliografia
Świat | |
---|
Europa | |
---|
Ameryka | |
---|
Azja i Pacyfik | |
---|
Nierozgrywane | |
---|