Mirocice
 | Ten artykuł dotyczy wsi. Zobacz też: część Kołobrzegu. |
| wieś | |
| Państwo |
|
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | kielecki |
| Gmina | Nowa Słupia |
| Liczba ludności (2020) | 541[2] |
| Strefa numeracyjna | 41 |
| Kod pocztowy | 26-006[3] |
| Tablice rejestracyjne | TKI |
| SIMC | 0255473[4] |
Położenie na mapie gminy Nowa Słupia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kieleckiego  | |
 50°53′04″N 21°02′36″E/50,884444 21,043333[1] | |
Mirocice – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Nowa Słupia[5][4]. Leży przy DW751.
Były wsią benedyktynów świętokrzyskich w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku[6]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Części wsi
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0255480 | Bielów | część wsi |
| 0255496 | Kępa | część wsi |
| 0255504 | Trochowiny | część wsi |
Historia
Osobny artykuł: Kalendarium Mirocic.
Na terenie Mirocic zlokalizowano osadę kultury przeworskiej datowaną na młodszą fazę późnego okresu wpływów rzymskich (III - V wiek p.n.e.), powiązaną z okolicznymi stacjami dymarskimi.
Wykopaliska archeologiczne :
- Brązowa moneta Marka Aureliusza[7]
- Ponadto w Mirocicach zarejestrowano 76 stacji żużla, z czego zbadano 5 stacji hutniczych, w tym 4 uporządkowane i 1 nieuporządkowana.
- Na stacji Mirocice 4 natrafiono na ułamki ceramiki okresu wpływów rzymskich[8].
Od 1351 r. Mirocice należały do klasztoru benedyktynów na Łysej Górze. W XV w. było tu 6 łanów kmiecych, dwóoh zagrodników i karczma. Folwark nie istniał, tak opisuje Mirocice Długosz w Liber Beneficiorum T.II s.490.[9]
W wieku XIX Mirocice opisano jako wieś w powiecie opatowskim, gminie i parafii Słupia Nowa, odległe 30 wiorst od Opatowa,
Według spisu z 1827 roku wieś duchowna, 16 domów, 129 mieszkańców.
W roku 1862 było we wsi 59 domów i 357 mieszkańców na 741 morgach ziemi włościańskiej. 1 morga należała do rządu[9].
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 80999
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 6 [dostęp 2022-03-16]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 786 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 112.
- ↑ Badania rok 1986, „Informator archeologiczny”, Warszawa 1987, 98n. .
- ↑ K.K. Bielenin K.K., Łysogórski rejon starożytnego i wczesnośredniowiecznego hutnictwa świętokrzyskiego, 1992, 107n.; 231, 240-1 .
- ↑ a b Mirocice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 493 .
- p
- d
- e
Gmina Nowa Słupia
- Siedziba gminy: Nowa Słupia
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie |
|
| Osada |
|
| Części miasta |
|
| Integralne części wsi |
|
