Mieczysław Mikołajewski
 | |||
 sierżant | |||
| Data i miejsce urodzenia | 21 stycznia 1898 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 31 lipca 1919 | ||
| Przebieg służby | |||
| Lata służby | 1914–1919 | ||
| Siły zbrojne |
| ||
| Formacja |
| ||
| Jednostki | |||
| Stanowiska | dowódca plutonu | ||
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa | ||
| Odznaczenia | |||
    | |||
| |||
Mieczysław Mikołajewski (ur. 21 stycznia 1898 w Starym Ciechocinku, zm. 31 lipca 1919 tamże) – sierżant Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się 21 stycznia 1898 we wsi Stary Ciechocinek, w ówczesnym powiecie nieszawskim guberni warszawskiej, w rodzinie Bronisława (1874–1940), starszego majstra cechu murarsko-ciesielskiego, zamordowanego przez członków Selbstschutzu, i Franciszki ze Świtalskich (1879–1951)[1][2][3][4]. Po ukończeniu dwóch klas w szkole miejskiej w Nieszawie rozpoczął praktykę felczerską w zakładzie Stępińskiego we Włocławku[5]. Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej[6]. Za odmowę służby w armii rosyjskiej został skierowany do obozu koncentracyjnego, z którego uciekł. Aresztowany i przez kilka miesięcy więziony w XI pawilonie Cytadeli Warszawskiej[6].
15 września 1914 wstąpił do Legionów Polskich[7]. W szeregach II Brygady Legionów Polskich walczył w kampanii karpackiej[8]. 3 sierpnia 1915, jako żołnierz 6 kompanii 4 pułku piechoty został ranny w czasie bitwy pod Jastkowem. Od 9 sierpnia przebywał w szpitalu barakowym w Bielsku[9]. Po zakończeniu leczenia został wcielony do 8. kompanii 6 pułku piechoty. W jej szeregach „szczególnie odznaczył się w bitwie o Polską Górę /6 VII 1916/, gdy na czele plutonu zainicjował atak, w wyniku którego rozbito kompanię nieprzyjaciela, za co otrzymał Order Virtuti Militari”[2].
Od listopada 1918 w szeregach odrodzonego Wojska Polskiego w stopniu sierżanta walczył na froncie wojny polsko-bolszewickiej w składzie 6 pułku piechoty Legionów, a później 31 pułku piechoty[10]. Zmarł 31 lipca 1919 w wyniku choroby podczas urlopu[11]. Pochowany na cmentarzu parafialnym przy ul. Wołuszewskiej w Ciechocinku (sektor H, rząd 19, grób 15)[4][1]. Był kawalerem, dzieci nie miał[12].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6411 – pośmiertnie 17 maja 1922[13][14][15][2][16][17]
- Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 8 listopada 1937 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[18][19][20]
- Krzyż Walecznych dwukrotnie[21][22][23]
- Krzyż Pamiątkowy 6 pułku piechoty Legionów Polskich[24]
- Srebrny Medal Waleczności 2 klasy (Austro-Węgry)[25]
Przypisy
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ a b c Polak (red.) 1993 ↓, s. 142.
- ↑ Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2023-08-11].
- ↑ a b śp. Julian Mikołajewski. Komunalne Przedsiębiorstwo Użyteczności Publicznej "EKOCIECH" Spółka z o.o. w Ciechocinku. [dostęp 2023-08-11].
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 2.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 5.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 6.
- ↑ III Lista strat 1915 ↓, s. 21.
- ↑ Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 73.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 stycznia 1923, s. 30.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 28 czerwca 1930, s. 267.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-11]..
- ↑ Skarbek 1929 ↓, s. 40.
- ↑ Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 155.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 259, poz. 409.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-11]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-11]..
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 16 września 1922 roku, s. 688.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-11]..
- ↑ Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 173.
- ↑ Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 222.
- ↑ Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 200.
Bibliografia
- Mikołajewski Mieczysław. [w:] , Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.77-7397 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-11].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
- Lista strat Legionu Polskiego od lipca do października 1915. Piotrków: Centralny Oddział Ewidencyjny Departamentu Wojskowego NKN, 1915-10-01.
- Edward Skarbek: Zarys historji wojennej 6-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Jan Kazimierz Ciastoń, Adam Lisiewicz, Edward Skarbek, Edward Wojciechowski: Historia 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego. T. 1: Tradycja. Warszawa: Komenda Koła 6 Pułku Piechoty Legionów Polskich i Dowództwo 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego, 1939.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
