Metro w Budapeszcie

Budapesti metró

metro
Logo
Państwo	Węgry
Lokalizacja	Budapeszt
Operator	BKV
Liczba linii	4
Lata funkcjonowania	od 1896
Dzienna liczba pasażerów	ok. 0,83 mln[1]
Infrastruktura
Schemat linii       – linia M1       – linia M2       – linia M3       – linia M4
Długość sieci	38,3 km[2]
Rozstaw szyn	1435 mm
Liczba stacji	52
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Metro budapeszteńskie (węg. Budapesti metró) – system kolei podziemnej zlokalizowany w stolicy Węgier – Budapeszcie – otwarty w 1896 roku. Jest to najstarsza kolej podziemna w kontynentalnej części Europy^[3].

Struktura

Obecnie sieć metra składa się z czterech linii:

• pierwsza, żółta linia metra łączy Vörösmarty tér z Mexikói út (przebiega tylko przez Peszt);
• druga, czerwona linia łączy Örs vezér tere we wschodnim Peszcie z Déli pályaudvar (Dworzec Południowy) w Budzie;
• trzecia, niebieska linia łączy Kőbánya-Kispest z Újpest-Központ (jedynie po stronie peszteńskiej);
• czwarta, zielona linia łączy dworzec Keleti z dworcem Kelenföld (7,4 kilometra)

Punktem przecięcia tras trzech linii jest stacja Deák Ferenc tér, położona pod głównym placem Pesztu. Łączna długość szlaków wynosi 38,3 km, zaś ilość stacji – 52.^{[potrzebny przypis]} Metro zarządzane jest przez Przedsiębiorstwo Transportowe Budapeszt (Budapesti Közlekedési Részvénytársaság). Wszystkie linie metra łączą ze sobą najważniejsze punkty miasta. Stacje są położone odpowiednio przy: przystankach HÉV (linia M2), przy dworcach kolejowych oraz autobusowych.

Linie metra

Historia

Budowa pierwszej linii (M1) rozpoczęła się w 1894 roku – miała uświetnić przypadające dwa lata później obchody tysiąclecia państwa węgierskiego. Otwarcie odcinka pomiędzy stacjami Vörösmarty tér i Artézi fürdő (dziś Széchenyi fürdő) miało miejsce 2 maja 1896. W latach 1970–1973 linia została zmodernizowana: przebudowano stacje Vörösmarty tér i Deák Ferenc tér, odcinek wiodący przez Park Miejski (Városliget) został przebudowany na podziemny i wydłużony do stacji Mexikói út (także nowa zajezdnia).

Już w socjalistycznych Węgrzech wznowiono prace nad dwoma kolejnymi liniami metra. W roku 1950 zaczęła się budowa drugiej linii, jednak w latach 1954–1963 prace były wstrzymane. Pierwszy odcinek linii, poprowadzony częściowo na powierzchni, otwarto 4 kwietnia 1970. Połączył on Deák Ferenc tér z Örs vezér tere (koło drugiej wymienionej stacji umieszczono kolejną zajezdnię metra). Dwa lata później oddano do użytku ostatni, drugi odcinek, prowadzący do stacji Déli pályaudvar w Budzie. W latach 2004–2008 trwała etapowa modernizacja całej linii.

Budowa najdłuższej, trzeciej linii metra (M3) rozpoczęła się w 1970 roku. Jej pierwszy odcinek został otwarty 31 grudnia 1976 roku (Deák Ferenc tér – Nagyvárad tér), kolejne odcinki oddawano do użytku kolejno w latach: 1980 (do stacji Kőbánya-Kispest), 1981 (→ Lehel tér, wówczas Élmunkás tér), 1984 (do Árpád híd) i 1990 (→ Újpest-Központ). Linie M2 i M3 spaja łącznik, zlokalizowany między stacjami Deák Ferenc tér, Kossuth tér i Arany János utca.

W latach 80. i 90. XX wieku zostały zmienione ze względów praktycznych i ideologicznych nazwy niektórych stacji:

• November 7. tér – Oktogon
• Fehér út – Örs vezér tere
• Könyves Kálmán körút – Népliget
• Felszabadulás tér – Ferenciek tere
• Marx tér – Nyugati pályaudvar
• Élmunkás tér – Lehel tér.

28 marca 2014 roku otwarto linię M4 w Budapeszcie. Ma długość 7,4 km, i znajduje się na niej 10 stacji. Według szacunków ma z niej korzystać dziennie 421 tys. pasażerów. Koszt budowy wyniósł 1,5 mld euro, z czego 0,6 mld sfinansowała Unia Europejska.

Linię obsługuje 15 4-wagonowych składów Alstom Metropolis z Chorzowa.

Galeria

Przypisy

Bibliografia

• Pawelec E., Kolej na ciekawostki w: KZA Express Magazyn 01/2008. ISSN 1899-5705.

Linki zewnętrzne

• Budapesti Közlekedési Központ
• Budapesti Közlekedési Részvénytársaság
• Metros.hu – historia, mapy, fotogaleria
• UrbanRail.Net – Budapeszt
• Schemat linii metra w Budapeszcie ze zaznaczonym układem torów na stronie www.mrl.ucsb.edu/~yopopov/rrt/trackmaps