Marian Jachimowski

Marian Edward Jachimowski
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1900
Kazimierza Mała

Data i miejsce śmierci

9 sierpnia 1938
pod Zaleszczykami

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Batalion KOP „Skałat”

Stanowiska

zastępca dowódcy batalionu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Krzyż Zasługi (II RP) Krzyż Zasługi (II RP)
Grób rodziny Jachimowskich na Starych Powązkach

Marian Edward Jachimowski[a] (ur. 7 stycznia 1900 w Kazimierzy Małej, zm. 9 sierpnia 1938 pod Zaleszczykami) – major piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Życiorys

Urodził się 7 stycznia 1900 w Kazimierzy Małej, w ówczesnym powiecie pińczowskim guberni kieleckiej[3][4], w rodzinie Juliana (1864–1928) i Heleny z Kobylańskich (1867–1941)[5]. Był młodszym bratem Tadeusza (1892–1944), księdza, dziekana Wojska Polskiego i Bronisława Aleksandra (1895–1937), majora artylerii Wojska Polskiego, odznaczonego Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości[5][6][7][8].

1 listopada 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego[9]. od 3 stycznia do 21 marca 1919 był uczniem klasy „L” Szkoły Podchorążych[10]. Z dniem 1 kwietnia 1919 Naczelny Wódz mianował go podporucznikiem w piechocie i przydzielił do 2 pułku piechoty Legionów[11].

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w macierzystym pułku w Pińczowie jako oficer zawodowy[12][13][14]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 1675. lokatą w korpusie oficerów piechoty[15]. W latach 1925–1929 pełnił służbę w Szkole Podchorążych Piechoty w Warszawie (od 28 września 1926 w Ostrowi Mazowieckiej) na kolejnych stanowiskach: oficera wychowawcy (rok szkolny 1925/26), instruktora wyszkolenia strzeleckiego (rok szkolny 1922/27) i oficera kompanii (rok szkolny 1927/28 i 1928/29)[16][17]. W międzyczasie, 12 kwietnia 1927 prezydent RP nadał mu stopień kapitana z dniem 1 stycznia 1927 i 114. lokatą w korpusie oficerów piechoty[18], a 23 grudnia 1927 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z pozostawieniem na dotychczas zajmowanym stanowisku w Szkole Podchorążych Piechoty[19]. W sierpniu 1929 został przeniesiony do 4 pułku strzelców podhalańskich w Cieszynie[20][21][22], a w kwietniu 1933 do Korpusu Ochrony Pogranicza[23][24][25] i przydzielony do Batalionu KOP „Troki” na stanowisko dowódcy kompanii odwodowej. Na stopień majora został awansowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 69. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2]. Później został przeniesiony do Batalionu KOP „Skałat”[3][26] na stanowisko zastępcy dowódcy batalionu[27].

Zmarł 9 sierpnia 1938 pod Zaleszczykami w następstwie obrażeń ciała doznanych w wypadku drogowym (motocykl, którym podróżował zderzył się z samochodem)[28][26]. 13 września 1938 został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 206, rząd 1, miejsce 10–11)[26][5]. Był żonaty[26].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ 3 sierpnia 1931 ogłoszono sprostowanie imienia i daty urodzenia z „Marian ur. 1 lipca 1900” na „Marian Edward ur. 7 stycznia 1900”[1][2].

Przypisy

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931, s. 259.
  2. ↑ a b Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 379.
  3. ↑ a b c Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-14]..
  4. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-14]..
  5. ↑ a b c Cmentarz Stare Powązki: JULIAN JACHIMOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2022-09-14] .
  6. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-14]..
  7. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-14]..
  8. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-14]..
  9. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-14]..
  10. ↑ Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 439.
  11. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 55 z 20 maja 1919, poz. 1700.
  12. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 26.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 128, 436.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 124, 378.
  15. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 100.
  16. ↑ Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 409, 412, 414, 418.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 140, 222.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927, s. 122.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 23 grudnia 1927. Dodatek Nr 1, s. 6.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 sierpnia 1929, s. 292.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929, s. 423, sprostowano przydział.
  22. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 618.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933, s. 95.
  24. ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 62.
  25. ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 60.
  26. ↑ a b c d Nekrologi. „Polska Zbrojna”. 222, s. 4, 1938-08-13. Warszawa. .
  27. ↑ Gołębiewski 1995 ↓, s. 134.
  28. ↑ Mjr Jakimowski zginął w wypadku motocyklowym. „Polska Zbrojna”. 220, s. 6, 1938-08-11. Warszawa. .
  29. ↑ M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296.
  30. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-14]..
  31. ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 63.
  32. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-09-14]..
  33. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 19.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1 lipca 1933. Warszawa: Przegląd Piechoty, 1933.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Departament Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1935.
  • Grzegorz Gołębiewski: Zanim został „Grotem”. Służba wojskowa Stefana Roweckiego w Wojsku II Rzeczypospolitej do 1939 r.. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny, 1995.
  • Wacław Lenkiewicz, Andrzej Sujkowski, Hugo Zieliński: Księga Pamiątkowa 1830 – 29 XI 1930. Szkice z dziejów piechoty polskiej. Ostrów-Komorowo: Szkoła Podchorążych Piechoty, 1930.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.