Maksymos IV Saigh

Maksymos IV Saigh
Kardynał patriarcha
En aiaiih nika
Kraj działania

Liban

Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1878
Aleppo

Data i miejsce śmierci

5 listopada 1967
Bejrut

Melchicki patriarcha Antiochii
Okres sprawowania

1948–1967

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

melchicki

Prezbiterat

17 września 1905

Nominacja biskupia

30 sierpnia 1919

Sakra biskupia

30 sierpnia 1919

Wybór patriarchy

30 października 1947

Kreacja kardynalska

22 lutego 1965
Paweł VI

Kościół tytularny

S. Maria in Cosmedin

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

30 sierpnia 1919

Konsekrator

Demetriusz I Kadi

Współkonsekratorzy

Ignazio Homsi
Flavien Cyrille Kfoury

Konsekrowani biskupi
Philippe Nabaa 1948
Athanase Ach-Chaer 1951
Elias Zoghbi 1954
Joseph Elias Tawil 1960
Augustin Farah 1961
Gabriel Abou-Saada 1961
Paul Achkar 1961
Néophytos Edelby 1962
Hilarion Capucci 1965
Georges Haddad 1965
Grégoire Haddad 1965
Nicolas Hajj 1965
Współkonsekrowani biskupi
Etienne Soukkarie 1920
Agapios Salomon Naoum 1933
Alexandre Evreinoff 1936
Joseph Malouf 1937
Athanasios Toutoungi 1938

Maksymos IV Saigh (t. Maximos Sayegh, ur. 10 kwietnia 1878 w Aleppo – zm. 5 listopada 1967 w Bejrucie), syryjski duchowny katolickiego kościoła melchickiego, 1947-1967 patriarcha Antiochii, od 1965 kardynał.

Życiorys

Wstąpił do Towarzystwa Misjonarzy św. Pawła (S.M.S.P.), studiował w seminarium św. Anny w Jerozolimie oraz zakonnych domach nauki. 17 września 1905 przyjął święcenia kapłańskie. W kolejnych latach prowadził pracę duszpasterską oraz był generalnym przełożonym zakonu misjonarzy. 30 sierpnia 1919 został wybrany na melchickiego arcybiskupa Tyru i tego samego dnia konsekrowany. W sierpniu 1933 przeniesiony na melchickie arcybiskupstwo Bejrutu i Dżbejl (Gibail). 25 maja 1943 został obdarzony tytułem asystenta Tronu Papieskiego.

30 października 1947 został wybrany na melchickiego patriarchę Antiochii i uzyskał communio od papieża Piusa XII 21 czerwca 1948. Pozostawał w unii personalnej patriarchą melchickim Antiochii i Jerozolimy. Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II.

22 lutego 1965 został wyniesiony przez papieża Pawła VI do godności kardynalskiej. Otrzymał rangę kardynała patriarchy, zgodnie z prowadzoną przez Pawła VI polityką przywracania znaczenia patriarchom Kościołów katolickich obrządków wschodnich w Kolegium Kardynalskim; na czas uroczystości kościelnych w Rzymie z jego udziałem otrzymał kościół tytularny S. Maria in Cosmedin. Uczestniczył w inauguracyjnej sesji Światowego Synodu Biskupów w Watykanie (wrzesień-październik 1967), zmarł tydzień po zakończeniu sesji. Został pochowany w Damaszku.

Bibliografia

  • internetowy słownik biograficzny kardynałów Salvadora Mirandy
  • p
  • d
  • e
  • Cyryl VI Tanas (1724–1759)
  • Atanazy IV Jawhar (1759–1760)
  • Maksym II Hakim (1760–1761)
  • Teodozjusz V Dahan (1761–1788)
  • anty-patriarcha Atanazy IV Jawhar (1765–1768)
  • Atanazy IV Jawhar (1788–1794)
  • Cyryl VII Siage (1794–1796)
  • Agapiusz II Matar (1796–1812)
  • Ignacy IV Sarrouf (1812)
  • Atanazy V Matar (1813–1814)
  • Makary IV Tawil (1814–1815)
  • Ignacy V Cattan (1816–1833)
  • MMaksym III Mazloum (1833–1855)
  • Klemens Bahous (1856–1864)
  • Grzegorz II Youssef-Sayour (1864–1897)
  • Piotr IV Géraigiry (1898–1902)
  • Cyryl VIII Geha (1902–1916)
  • wakat (1916–1919)
  • Demetriusz I Cadi (1919–1925)
  • Cyryl IX Moghabghab (1925–1947)
  • Maksymos IV Saigh (1947–1967)
  • Maksymos V Hakim (1967–2000)
  • Grzegorz III Laham (2000–2017)
  • Youssef Absi (od 2017)
  • ISNI: 0000000110559973
  • VIAF: 37987331
  • LCCN: no2009078345
  • GND: 129040479
  • BnF: 115790928
  • SUDOC: 035115211
  • NTA: 072713534
  • Open Library: OL2190516A
  • NUKAT: n2008103328
  • CONOR: 154253155
  • LIH: LNB:V*323663;=BJ