Maciej Bieniasz

Maciej Bieniasz

Autoportret, 1976
Data i miejsce urodzenia	22 grudnia 1938 Kraków
Zawód, zajęcie	grafik
Alma Mater	ASP w Krakowie
Wyznanie	katolickie
Małżeństwo	Małgorzata Bieniasz
Dzieci	Bartłomiej (ur. 1970) Agnieszka (ur. 1971)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Maciej Stanisław Bieniasz (ur. 22 grudnia 1938 w Krakowie) – polski malarz, grafik, rysownik, pedagog, poeta, autor eseistyki kulturalnej.

Życiorys

Studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni Emila Krchy; dyplom uzyskał w 1963. W 1974 rozpoczął pracę pedagogiczną w katowickiej filii Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (obecnie ASP w Katowicach). Był profesorem tej uczelni, wykładając na niej przez 35 lat. Od 1996 pedagog Instytutu Sztuki cieszyńskiej filii Uniwersytetu Śląskiego. W 1966 wraz ze Zbylutem Grzywaczem, Jackiem Waltosiem, Leszkiem Sobockim założyli Grupę Wprost. Uczestniczył we wszystkich wystawach grupy.

W czasie stanu wojennego prof. Bieniasz udzielał się w biskupim komitecie pomocy uwięzionym i internowanym. Przez jakiś czas musiał się ukrywać. Tworzył wówczas wiersze, które przepisywane na maszynie przez żonę Małgorzatę, zostawiał pod ławkami w kościołach i w autobusach. Jednym ze znanych wierszy jest Idą pancry na Wujek, będący odwołaniem do pacyfikacji kopalni Wujek w grudniu 1981^[1].

W latach 90. XX w. malarz tworzył graficzną oprawę katolickiego miesięcznika dla dzieci Mały Gość Niedzielny, którego redaktorem naczelnym była jego żona Małgorzata Bieniasz. Prof. Bieniasz był w grupie ludzi, którzy założyli Związek Górnośląski. Sam zaprojektował logo związku. Oddał legitymację związkową urażony antagonizmami Śląsk–Zagłębie^[2].

Artysta w latach 1969–2012 mieszkał i pracował w Katowicach. W 1993 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[3]. W 1998 Związek Górnośląski uhonorował go Nagrodą im. Wojciecha Korfantego^[4]. W 2012 otrzymał nagrodę Lux ex Silesia (laudację wygłosił rektor Akademii Sztuk Pięknych Marian Oslislo). Obecnie mieszka w Tarnowie. Ma syna Bartłomieja (ur. 1970) i córkę Agnieszkę (ur. 1971)^[5].

Prace Macieja Bieniasza znajdują się w następujących galeriach i muzeach^[6]:

• Muzeum Narodowe w Krakowie
• Muzeum Narodowe w Poznaniu
• Muzeum Narodowe w Szczecinie
• Muzeum Narodowe w Warszawie
• Muzeum Górnośląskie w Bytomiu
• Muzeum Śląskie w Katowicach
• Muzeum Lubelskie w Lublinie
• Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
• Muzeum Historii Polski w Warszawie
• Biblioteka Narodowa w Warszawie

Bibliografia autorska

• 2011 – Wiersze, Księgarnia św. Jacka, Katowice, ISBN 978-83-7030-811-7.

Nagrody i odznaczenia

• 1967 – Nagroda Krytyki Artystycznej im. Cypriana Kamila Norwida
• 1984 – Nagroda Muzeum Archidiecezji Warszawskiej dla grupy Wprost (wraz z innymi twórcami)
• 1987 – Nagroda Kulturalna „Solidarności” przyznawana przez Komitet Kultury Niezależnej
• 1993 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• 1994 – Nagroda Ministra Kultury i Sztuki za całokształt twórczości
• 1998 – Nagroda im. Wojciecha Korfantego Związku Górnośląskiego^[7]
• 2007 – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[8]
• 2012 – Nagroda Lux ex Silesia
• 2023 – Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[8][9]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Maciej Bieniasz · sylwetki sztuki wizualne· culture.pl. [dostęp 2013-03-19].
• Prof. przew. kwal. I Maciej Stanisław Bieniasz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-09-15] .