Louis de Bréhan de Plélo

Louis Robert Hippolyte de Bréhan hrabia de Plélo
Ilustracja
Śmierć pułkownika de Bréhan hrabiego de Plélo na Westerplatte
Data i miejsce urodzenia

28 marca 1699
Bretania

Data i miejsce śmierci

27 maja 1734
Westerplatte

Zawód, zajęcie

dyplomata, wojskowy

Narodowość

francuska

Multimedia w Wikimedia Commons

Louis Robert Hippolyte de Bréhan hrabia de Plélo (ur. 28 marca 1699 w Bretanii, zm. 27 maja 1734 na Westerplatte) – francuski dyplomata i pułkownik wojsk francuskich. Był francuskim ambasadorem w Kopenhadze w latach 1729–1734.

Oblężenie Gdańska

W czasie wojny o sukcesję polską Wersal wysłał z odsieczą królowi Stanisławowi Leszczyńskiemu, oblężonemu w Gdańsku przez Rosjan i Sasów, pomoc militarną. Kiedy w pierwszych dniach maja 1734 roku Francuzi dotarli do Wisłoujścia, dowodzący nimi brygadier Lamotte de la Peirouze podjął decyzję o wycofaniu się wojsk do Kopenhagi. Odwrót rozpoczęto w nocy z 14 na 15 maja i nie był konsultowany go ze stroną polską i Leszczyńskim. Kiedy Lamotte de la Peirouze znalazł się w Danii, rezydujący tam ambasador, de Plélo, wypełniając instrukcję Ludwika XV, nakazał mu powrót do Gdańska. Wojska znalazły się w mieście 24 maja 1734 i wylądowały na Westerplatte. 27 maja, nie mogąc się przebić do miasta, wycofały się na wyspę. W źródłach francuskich istnieją dwie wersje dotyczące śmierci ambasadora de Plélo. Jedna z nich zakłada, że poległ bohatersko w walce z Rosjanami na Westerplatte.

Hrabia de Plélo dowodził trzema batalionami (ok. tysiąc pięćset żołnierzy), usiłując bronić miasta, ale ze względu na ogromną przewagę Moskali, blisko trzydzieści tysięcy nieprzyjaciół, co nie dawało szans na powodzenie. Pomimo tego, hrabia Plélo walczył dzielnie do końca.

Mimo ran, ociekając krwią, trzykrotnie prowadził atak, próbując podnieść na duchu naszych żołnierzy, którzy widzieli bezsens dalszej walki. Zginął po odniesieniu piętnastu ran.

z pamiętnika markiza d’Argenson[1][2].

Inna wersja, przekazana przez obecnego ówcześnie w Gdańsku markiza de Monti, zakłada, że de Plélo został zastrzelony przez francuskiego grenadiera, którego zwymyślał w trakcie bitwy za próbę odwrotu.

Pamięć o pułkowniku

Uczczony ul. Roberta de Plélo wokół Basenu Górniczego w Wisłoujściu[3] i Rue de Plélo w Paryżu[2]. 27 maja 2014 odsłonięto pomnik hrabiego Roberta de Plélo w pobliżu Twierdzy Wisłoujście w Gdańsku[4].

Zobacz też

Przypisy

  1. René-Louis de Voyer de Paulmy, marquis d’Argenson: Mémoires et journal inédit du marquis d’Argenson, ministre des Affaires étrangères sous Louis XV. T. I. Paris: P. Janet, 1857, s. 110–112. OCLC 22035742. (fr.).
  2. a b Rue de Plélo. [dostęp 2009-09-15]. (fr.).
  3. Plélo, ul. [na:] Auto Mapa. [dostęp 2009-09-15]. (pol.).
  4. Piotr Celej W Gdańsku stanął pomnik francuskiego hrabiego. Towarzyszy mu wystawa [dostęp 3.06.2014]

Bibliografia

  • Becker, P.W: Louis Robert Hippolyte de Brehan, Greve af Plelo, Kong Ludvig den Femtendes Gesandt ved det danske Hof, 1729-34. 1871. [dostęp 2009-09-15]. (duń.).
  • René-Louis de Voyer Argenson: Mémoires et journal inedit du marquis d’Argenson (t. 1 i t. 2). Paris: 1857.
  • p
  • d
  • e
Ambasadorowie Francji w Danii
  • Hugues de Terlon (1666–1675)
  • Hyacinthe-Guillaume Foullé (1679)
  • Jean-Baptiste Colbert de Torcy (...)
  • François d’Usson de Bonrepaus (1692)
  • François Bouton (1698–1702)
  • Pierre Blouet (1726–1728)
  • Louis de Bréhan de Plélo (1728)
  • Denis de Malbran de Lanoue (1734–1737)
  • Jean-François Ogier (1753)
  • Guillaume-Simon de Brosseronde (1768–1775)
  • Charles Olivier de Saint-Georges (1774)
  • Antoine-Bernard Caillard (1777)
  • Charles-Jean-Marie Alquier (1813)
  • Pierre-Louis-Auguste Ferron (1817)
  • Marc-René de Montalembert (1777-1831) (1819)
  • Prosper de Barante (1820)
  • Victor de Rouvroy de Saint-Simon (1820)
  • Hector Mortier (1832)
  • Louis Napoléon Lannes (1832)
  • Charles de Talleyrand-Périgord (1834)
  • Alexis de Saint-Priest (1838)
  • Sigismond-Adolphe de Billing (1843)
  • Édouard Burignot de Varenne (1847)
  • M. de Cramayel (1848)
  • M. Adolphe Dotézac (1848)
  • Vicomte de Saint-Ferriol (1869)
  • Comte de Ligniville (1876)
  • Charles Duchatel (1876)
  • Victor Tiby (1879)
  • Vicomte de Croy (1879)
  • M. Bourée (1885)
  • Charles Thomson (Préfet) (1886)
  • Charles Marie Stephen Le Peletier (1891)
  • Olivier d'Ormesson (1849-1923) (1893)
  • Gaston Raindre (1895)
  • Jean Jules Jusserand (1898)
  • Philippe Crozier (1902)
  • Charles-Prosper-Maurice Horric de Beaucaire (1907)
  • Edmond Bapst (1913)
  • Alexandre-Robert Conty (1918)
  • Paul Claudel (1919)
  • Jacques de Fontenay (1921)
  • Charles Arsène-Henry (1934)
  • Adrien Bonnefoy-Sibour (1936)
  • Hector André de Panafieu (1945–1945)
  • Guy de Girard de Charbonnières (1945–1951)
  • Jean Bourdeillette (1951–1958)
  • Christian Fouchet (1958–1962)
  • Albert Ledoux (1962–1966)
  • Pierre Sebilleau (1966–1970)
  • Jean-Claude Winckler (1970–1972)
  • Pierre Pelen (1972–1976)
  • Pierre Gorce (1976–1982)
  • François-Régis Bastide (1982–1985)
  • Léon Bouvier (1985–1988)
  • Michel Drumetz (1988–1992)
  • Patrick O'Cornesse (1992–1995)
  • Jacques-Alain de Sédouy (1995–1998)
  • Jean-Pierre Masset (1998–2001)
  • Régis de Belenet (2001–2005)
  • Anne Gazeau-Secret (2005–2007)
  • Bérangère Quincy (2007–2010)
  • Véronique Bujon-Barré (2010–2013)
  • François Zimeray (2013–2018)
  • Caroline Ferrari (2018–2022)
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000040663635
  • VIAF: 29670775
  • LCCN: no98128336
  • GND: 120871882
  • BnF: 13171144b
  • SUDOC: 035161531
  • PLWABN: 9810594751205606
  • WorldCat: lccn-no98128336