Lotność (gaz)

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2012-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Lotność, aktywność ciśnieniowa, fugatywność – termodynamicznie efektywne ciśnienie (lub ciśnienie cząstkowe) gazu. Gaz rzeczywisty wykazuje ciśnienie inne niż wynikające z praw gazu doskonałego (dla którego lotność jest równa ciśnieniu). Stosunek lotności i ciśnienia to współczynnik lotności (współczynnik aktywności ciśnieniowej), który może być zarówno większy, jak i mniejszy od jedności:

f = ϕ p , {\displaystyle f=\phi p,}

gdzie:

f {\displaystyle f} – lotność (aktywność ciśnieniowa),
ϕ {\displaystyle \phi } – współczynnik lotności; dla gazu doskonałego ϕ = 1 , {\displaystyle \phi =1,}
p {\displaystyle p} – ciśnienie.

Lotność jest definiowana poprzez potencjał chemiczny μ : {\displaystyle \mu {:}}

μ = μ o + R T ln ( f p o ) , {\displaystyle \mu =\mu ^{o}+RT\ln \left({\frac {f}{p^{o}}}\right),}

gdzie:

μ {\displaystyle \mu ^{\circ }} – standardowy potencjał chemiczny,
p {\displaystyle p^{\circ }} – ciśnienie standardowe,
R {\displaystyle R} – uniwersalna stała gazowa,
T {\displaystyle T} – temperatura.

Doświadczalne wyznaczenie lotności f {\displaystyle f} odpowiadającej ciśnieniu p x {\displaystyle p_{x}} polega na obliczeniu współczynnika lotności ϕ {\displaystyle \phi } z poniższej zależności całkowej, na podstawie danych eksperymentalnych – po pomnożeniu przez ciśnienie p x {\displaystyle p_{x}} otrzymamy lotność f : {\displaystyle f{:}}

ln ϕ = 0 p x Z 1 p d p , {\displaystyle \ln \phi =\int \limits _{0}^{p_{x}}{\frac {Z-1}{p}}dp,}

gdzie Z = p V m R T {\displaystyle Z={\frac {pV_{m}}{RT}}} – uprzednio zmierzony współczynnik ściśliwości gazu.

Jak łatwo zauważyć, dla gazu doskonałego ( Z = 1 ) {\displaystyle (Z=1)} dostaniemy zawsze ln ϕ = 0 , {\displaystyle \ln \phi =0,} skąd ϕ = 1 {\displaystyle \phi =1} oraz f = p . {\displaystyle f=p.}

Jeżeli znana jest postać algebraiczna zależności Z ( p ) , {\displaystyle Z(p),} na przykład współczynniki wirialnego równania stanu gazu B , C , D , {\displaystyle B',C',D'\dots ,} wówczas po scałkowaniu otrzymamy prostą zależność algebraiczną:

ln ϕ = B p + 1 2 C p 2 + 1 3 D p 3 + {\displaystyle \ln \phi =B'p+{\tfrac {1}{2}}C'p^{2}+{\tfrac {1}{3}}D'p^{3}+\dots }

Analizując wartość współczynnika lotności, można określić charakter odchyleń od doskonałości dla danego gazu:

  • ϕ < 1 {\displaystyle \phi <1} – przeważają siły międzycząsteczkowego przyciągania,
  • ϕ = 1 {\displaystyle \phi =1} – gaz zachowuje się podobnie do gazu doskonałego,
  • ϕ > 1 {\displaystyle \phi >1} – przeważa międzycząsteczkowe odpychanie.

Aby móc prawidłowo analizować równowagi chemiczne przy wysokich ciśnieniach oraz gęstościach (warunki interesujące w zastosowaniach technologicznych), należałoby w miejsce ciśnień składników gazowych używać ich lotności.

Encyklopedie internetowe (wielkość fizyczna):
  • Britannica: science/fugacity
  • Treccani: fugacita
  • SNL: fugasitet