Lista zawodowych mistrzów świata wagi junior muszej w boksie
Waga junior musza jest jedną z młodszych kategorii boksu zawodowego. Została wprowadzona w roku 1920 z limitem 109 funtów. W roku 1922 NBA a w roku 1929 NYSAC zlikwidowały tę kategorię wagową. Reaktywowana została w roku 1975 przez WBC z limitem 108 funtów a następnie przyjęta przez WBA (1975), IBF (1983) i WBO (1989). Jej limit wynosi 49,0 kg (108 funtów).
Każda z federacji boksu zawodowego uznaje swoich mistrzów świata i prowadzi własne listy bokserów ubiegających się o tytuł. Poniżej zestawiono mistrzów świata czterech podstawowych organizacji boksu zawodowego:
- World Boxing Association (WBA) powstała w roku 1962 na bazie istniejącej od 1921 roku National Boxing Association (NBA),
- World Boxing Council (WBC) założona w roku 1963,
- International Boxing Federation (IBF) założona w 1983,
- World Boxing Organization (WBO) założona w roku 1988.
Zdobycie tytułu | Utrata tytułu | Mistrz | Organizacja | Obrona tytułu | |
---|---|---|---|---|---|
4 kwietnia 1975 | kwiecień 1975 | Franco Udella | Włochy | WBC | 0 |
Udella został inauguracyjnym mistrzem organizacji WBC po zwycięstwie nad Valentino Martinezem. Pozbawiony tytułu po odmowie walki z Rafaelem Loverem[1]. | |||||
23 sierpnia 1975 | 2 lipca 1976 | Jaime Rios | Panama | WBA | 1 |
Rios został pierwszym mistrzem organizacji WBA po zwycięstwie nad Rigoberto Marcano[2]. | |||||
13 września 1975 | 19 lutego 1978 | Luis Estaba | Wenezuela | WBC | 11 |
Estaba zdobył wakujący tytuł po zwycięstwie przez KO w 4 r. nad Rafaelem Loverą[3]. | |||||
2 lipca 1976 | 10 października 1976 | Juan Antonio Guzmán | Dominikana | WBA | 0 |
10 października 1976 | 8 marca 1981 | Yoko Gushiken | Japonia | WBA | 13 |
19 lutego 1978 | 6 maja 1978 | Freddy Castillo | Meksyk | WBC | 0 |
6 maja 1978 | 30 września 1978 | Netrnoi Sor Vorasingh | Tajlandia | WBC | 1 |
30 września 1978 | 3 stycznia 1980 | Kim Sung-jun | Korea Południowa | WBC | 3 |
3 stycznia 1980 | 24 marca 1980 | Shigeo Nakajima | Japonia | WBC | 0 |
24 marca 1980 | 6 lutego 1982 | Hilario Zapata | Panama | WBC | 8 |
8 marca 1981 | 19 lipca 1981 | Pedro Flores | Meksyk | WBA | 0 |
19 lipca 1981 | 16 grudnia 1981 | Kim Hwan-jin | Korea Południowa | WBA | 1 |
16 grudnia 1981 | 10 lipca 1983 | Katsuo Tokashiki | Japonia | WBA | 5 |
6 lutego 1982 | 13 kwietnia 1982 | Amado Ursua | Meksyk | WBC | 0 |
13 kwietnia 1982 | 20 lipca 1982 | Tadashi Tomori | Japonia | WBC | 0 |
20 lipca 1982 | 26 marca 1983 | Hilario Zapata | Panama | WBC | 2 |
26 marca 1983 | 27 czerwca 1988 | Chang Jung-koo | Korea Południowa | WBC | 15 |
Chang zrezygnował z tytułu ogłaszając zakończenie kariery. Wrócił na ring po roku przerwy. | |||||
10 lipca 1983 | 19 maja 1984 | Lupe Madera | Meksyk | WBA | 1 |
10 grudnia 1983 | 1986 | Dodie Boy Penalosa | Filipiny | IBF | 3 |
Penalosa został pierwszym mistrzem organizacji IBF wygrywając z Satoshi Shingaki. Zrezygnował z tytułu przechodząc do kategorii muszej[4]. | |||||
19 maja 1984 | 29 marca 1985 | Francisco Quiroz | Dominikana | WBA | 1 |
29 marca 1985 | 8 grudnia 1985 | Joey Olivo | Stany Zjednoczone | WBA | 1 |
8 grudnia 1985 | 17 grudnia 1991 | Yuh Myung-woo | Korea Południowa | WBA | 17 |
7 grudnia 1986 | 4 listopada 1988 | Choi Jum-hwan | Korea Południowa | IBF | 3 |
4 listopada 1988 | 2 maja 1989 | Tacy Macalos | Filipiny | IBF | 0 |
11 grudnia 1988 | 19 marca 1989 | German Torres | Meksyk | WBC | 0 |
19 marca 1989 | 25 czerwca 1989 | Lee Yul-woo | Korea Południowa | WBC | 0 |
2 maja 1989 | 29 lipca 1990 | Muangchai Kittikasem | Tajlandia | IBF | 3 |
19 maja 1989 | marzec 1992 | Jose De Jesus | Portoryko | WBO | 3 |
Jose De Jesus został pierwszym mistrzem federacji WBO pokonując Fernando Martineza. Pozbawiony tytułu za zaniechanie jego obrony[5]. | |||||
25 czerwca 1989 | 19 grudnia 1990 | Humberto González | Meksyk | WBC | 5 |
29 lipca 1990 | 16 marca 1993 | Michael Carbajal | Stany Zjednoczone | IBF | 7 |
19 grudnia 1990 | 25 marca 1991 | Rolando Pascua | Filipiny | WBC | 0 |
25 marca 1991 | 3 czerwca 1991 | Melchor Cob Castro | Meksyk | WBC | 0 |
3 czerwca 1991 | 16 marca 1993 | Humberto González | Meksyk | WBC | 4 |
17 grudnia 1991 | 18 listopada 1992 | Hiroki Ioka | Japonia | WBA | 2 |
31 lipca 1992 | 15 lipca 1994 | Josue Camacho | Portoryko | WBO | 1 |
18 listopada 1992 | 1993 | Yuh Myung-woo | Korea Południowa | WBA | 1 |
Yuh Myung-woo zakończył karierę po zwycięskiej obronie tytułu 25 lipca 1993[6]. | |||||
16 marca 1993 | 19 lutego 1994 | Michael Carbajal | Stany Zjednoczone | WBC i IBF | 2 |
21 października 1993 | 4 lutego 1995 | Leo Gamez | Wenezuela | WBA | 3 |
19 lutego 1994 | 15 lipca 1995 | Humberto González | Meksyk | WBC & IBF | 3 |
15 lipca 1994 | 12 listopada 1994 | Michael Carbajal | Stany Zjednoczone | WBO | 0 |
Carbajal pozbawiony został pasa za przystąpienie do pojedynku z Humberto Gonzálezem o tytuły WBC i IBF. Przegrał na punkty niejednogłośną decyzją sędziów. | |||||
23 listopada 1994 | 18 listopada 1995 | Paul Weir | Wielka Brytania | WBO | 1 |
4 lutego 1995 | 13 stycznia 1996 | Choi Hi-yong | Korea Południowa | WBA | 1 |
15 lipca 1995 | 12 listopada 1995 | Saman Sorjaturong | Tajlandia | WBC i IBF | 1 |
15 lipca 1995 Sorjaturong pokonał Humberto Gonzáleza w walce o pasy WBC i IBF. Pojedynek uznany został przez Ring Magazine za walkę roku. | |||||
12 listopada 1995 | 17 października 1999 | Saman Sorjaturong | Tajlandia | WBC | 10 |
18 listopada 1995 | 8 lutego 1997 | Jacob Matlala | Południowa Afryka | WBO | 2 |
Matlala zrezygnował z tytułu WBO przystępując do walki o tytuł organizacji IBA[8]. | |||||
13 stycznia 1996 | 21 maja 1996 | Carlos Murillo | Panama | WBA | 1 |
16 marca 1996 | 18 stycznia 1997 | Michael Carbajal | Stany Zjednoczone | IBF | 2 |
Carbajal zdobył wakujący tytuł pokonując Melchiora Coba Castro[9]. | |||||
21 maja 1996 | 3 grudnia 1996 | Keiji Yamaguchi | Japonia | WBA | 1 |
3 grudnia 1996 | lipiec 2000 | Pichit Chor Siriwat | Tajlandia | WBA | 5 |
Siriwat został pozbawiony tytułu po odmowie walki z oficjalnym pretendentem Rosendo Alvarezem. | |||||
18 stycznia 1997 | 29 sierpnia 1998 | Mauricio Pastrana | Kolumbia | IBF | 1 |
Pastrana stracił tytuł nie mając wymaganego limitu wagi w wygranym pojedynku z Carlosem Murillo[10]. | |||||
31 maja 1997 | 25 sierpnia 1997 | Jesus Chong | Meksyk | WBO | 0 |
25 sierpnia 1997 | 17 stycznia 1998 | Melchor Cob Castro | Meksyk | WBO | 0 |
17 stycznia 1998 | 5 grudnia 1998 | Juan Domingo Córdoba | Argentyna | WBO | 1 |
5 grudnia 1998 | 31 lipca 1999 | Jorge Arce | Meksyk | WBO | 1 |
18 grudnia 1998 | 2 października 1999 | Will Grigsby | Stany Zjednoczone | IBF | 1 |
31 lipca 1999 | sierpień 1999 | Michael Carbajal | Stany Zjednoczone | WBO | 0 |
Carbajal zakończył karierę po zwycięskiej walce z Jorge Arce 31 lipca 1999. | |||||
2 października 1999 | 28 listopada 2002 | Ricardo López | Meksyk | IBF | 2 |
Ricardo López pozostawił wakujący tytuł po ogłoszeniu zakończenia kariery 28 listopada 2002. W ostatniej walce w obronie tytułu pokonał Zolani'ego Petelo 29 września 2001[11]. | |||||
17 października 1999 | 6 lipca 2002 | Choi Yo-sam | Korea Południowa | WBC | 3 |
19 lutego 2000 | lipiec 2000 | Masibulele Makepula | Południowa Afryka | WBO | 0 |
Makepula zdobył wakujący tytuł po pokonaniu Jacoba Matlali. Stracił tytuł przechodząc do kategorii muszej[12]. | |||||
12 sierpnia 2000 | 3 marca 2001 | Beibis Mendoza | Kolumbia | WBA | 0 |
3 marca 2001 | 2 października 2004 | Rosendo Álvarez | Nikaragua | WBA | 3 |
Álvarez został pozbawiony pasa, nie mając wymaganego limitu wagi w wygranej walce w obronie tytułu z Beibisem Mendozą[13]. | |||||
14 kwietnia 2001 | 30 kwietnia 2005 | Nelson Dieppa | Portoryko | WBO | 5 |
6 lipca 2002 | 2005 | Jorge Arce | Meksyk | WBC | 7 |
Arce pozostawił wakujący tytuł przechodząc do kategorii muszej[14]. | |||||
15 lutego 2003 | 14 maja 2005 | Victor Burgos | Meksyk | IBF | 2 |
11 marca 2005 | 10 września 2005 | Eric Ortiz | Meksyk | WBC | 0 |
29 kwietnia 2005 | 20 maja 2006 | Roberto Vásquez | Panama | WBA | 3 |
Vásquez zdobył wakujący tytuł pokonując Beibisa Mendozę. Zrezygnował z tytułu przechodząc do kategorii muszej[15]. | |||||
30 kwietnia 2005 | 25 września 2007 | Hugo Fidel Cázares | Meksyk | WBO | 5 |
14 maja 2005 | 7 stycznia 2006 | Will Grigsby | Stany Zjednoczone | IBF | 0 |
10 września 2005 | 10 sierpnia 2006 | Brian Viloria | Stany Zjednoczone | WBC | 1 |
7 stycznia 2006 | 19 kwietnia 2009 | Ulises Solís | Meksyk | IBF | 8 |
2 sierpnia 2006 | 18 stycznia 2007 | Kōki Kameda | Japonia | WBA | 1 |
Kameda pozostawił wakujący tytuł przechodząc do kategorii muszej. | |||||
10 sierpnia 2006 | 2 lutego 2007 | Omar Niño Romero | Meksyk | WBC | 1 |
Romero został pozbawiony tytułu po pozytywnym teście antydopingowym, wykonanym po rewanżowej walce z Brianem Vilorią 18 listopada 2006[16]. | |||||
14 kwietnia 2007 | 21 listopada 2009 | Édgar Sosa | Meksyk | WBC | 10 |
22 czerwca 2007 | 8 grudnia 2007 | Juan Carlos Reveco | Argentyna | WBA | 1 |
8 grudnia 2007 | 2008 | Brahim Asloum | Francja | WBA | 0 |
Asloum zawiesił tytuł, a następnie 6 września 2009 ogłosił zakończenie kariery. | |||||
25 września 2007 | 28 sierpnia 2010 | Iván Calderón | Portoryko | WBO | 6 |
19 kwietnia 2009 | 23 stycznia 2010 | Brian Viloria | Stany Zjednoczone | IBF | 1 |
6 maja 2009 | 28 sierpnia 2010 | Giovani Segura | Meksyk | WBA | 3 |
Segura 14 marca 2009 po zwycięstwie nad Cesarem Conchilą został przejściowym mistrzem WBA. 6 maja został uznany mistrzem regularnym. | |||||
21 listopada 2009 | 19 czerwca 2010 | Rodel Mayol | Filipiny | WBC | 1 |
23 stycznia 2010 | 29 maja 2010 | Carlos Tamara | Kolumbia | IBF | 0 |
29 maja 2010 | 30 kwietnia 2011 | Luis Alberto Lazarte | Argentyna | IBF | 2 |
19 czerwca 2010 | 6 listopada 2010 | Omar Niño Romero | Meksyk | WBC | 1 |
28 sierpnia 2010 | 2010 | Giovani Segura | Meksyk | WBA Super i WBO | 0 |
Segura po pokonaniu Ivana Calderóna zdobył tytuł WBO oraz został super mistrzem WBA. Walka ta została uznana przez Ring Magazine za walkę roku. Zrezygnował z obrony tytuły WBA. | |||||
2010 | kwiecień 2011 | Giovani Segura | Meksyk | WBO | 1 |
Segura pozostawił wakujący tytuł przechodząc do wyższej kategorii. | |||||
6 listopada 2010 | 30 kwietnia 2011 | Gilberto Keb Baas | Meksyk | WBC | 1 |
luty 2011 | listopad 2012 | Román González | Nikaragua | WBA | 5 |
Gonzalez 24 października 2010 po pokonaniu Francisco Rosasa został mistrzem tymczasowym WBA, a następnie w lutym 2011 awansowany na mistrza regularnego. W listopadzie 2012 po piątej skutecznej obronie tytułu otrzymał tytuł supermistrza. | |||||
kwiecień 2011 | 30 kwietnia 2011 | Jesús Géles | Kolumbia | WBO | 0 |
Géles od 5 lutego 2011 był mistrzem tymczasowym. Po rezygnacji z tytułu Giovaniego Segury został mistrzem pełnoprawnym. | |||||
30 kwietnia 2011 | 8 października 2011 | Ramón García Hirales | Meksyk | WBO | 0 |
30 kwietnia 2011 | lipiec 2012 | Ulises Solís | Meksyk | IBF | 1 |
Solis został pozbawiony tytułu ze względu na niemożność jego obrony spowodowaną przewlekłą kontuzją (złamana szczęka)[17]. | |||||
30 kwietnia 2011 | 23 grudnia 2011 | Adrián Hernández | Meksyk | WBC | 1 |
8 października 2011 | Nadal | Donnie Nietes | Filipiny | WBO | 6 |
23 grudnia 2011 | 6 października 2012 | Kompayak Porpramook | Tajlandia | WBC | 1 |
lipiec 2012 | 2 maja 2014 | John Riel Casimero | Filipiny | IBF | 4 |
Casimero 10 lutego 2012 zdobył tytuł mistrza tymczasowego, zwyciężając Luisa Alberto Lazarte. Został awansowany na mistrza regularnego po pozbawieniu tytułu Ulisesa Solisa[17]. Został pozbawiony tytułu mistrza 2 maja 2014. | |||||
6 października 2012 | 6 kwietnia 2014 | Adrián Hernández | Meksyk | WBC | 4 |
listopad 2012 | 14 stycznia 2014 | Román González | Nikaragua | WBA Super | 0 |
González zrezygnował z tytułu. | |||||
31 grudnia 2012 | 8 lipca 2014 | Kazuto Ioka | Japonia | WBA | 3 |
Ioka zdobył wakujący tytuł mistrza regularnego WBA, zwyciężając przez techniczny nokaut w szóstej rundzie José Alfredo Rodrigueza[18]. Zrezygnował z tytułu w lipcu 2014. | |||||
6 kwietnia 2014 | 3 listopada 2014 | Naoya Inoue | Japonia | WBC | 1 |
Inoue zrezygnował z tytułu w listopadzie 2014. | |||||
8 lipca 2014 | 31 grudnia 2014 | Alberto Rossel | Peru | WBA | 0 |
Rossel 14 kwietnia 2012 zdobył tytuł mistrza tymczasowego, zwyciężając José Alfredo Rodrigueza. Został awansowany na mistrza regularnego po rezygnacji Kazuto Ioki. | |||||
20 września 2014 | Nadal | Javier Mendoza | Meksyk | IBF | 1 |
Mendoza zdobył wakujący tytuł mistrza IBF, zwyciężając na punkty Ramóna Garcíę Hiralesa[19]. | |||||
30 grudnia 2014 | Nadal | Pedro Guevara | Meksyk | WBC | 1 |
Guevara zdobył wakujący tytuł mistrza WBC, zwyciężając przez nokaut w 7. rundzie Akirę Yaegashiego[20]. | |||||
31 grudnia 2014 | Nadal | Ryoichi Taguchi | Japonia | WBA | 1 |
Przypisy
- ↑ Lista walk zawodowych Franco Udelli(BoxRec.com)
- ↑ Lista walk zawodowych Jaime'go Riosa(BoxRec.com)
- ↑ Lista walk zawodowych Luisa Estaby(BoxRec.com)
- ↑ Lista walk zawodowych Dodiego Penalosy(BoxRec.com)
- ↑ Lista walk zawodowych Jose De Jesusa(BoxRec.com)
- ↑ Lista walk zawodowych Yuh Myung-woo(BoxRec.com)
- ↑ Lista walk zawodowych Samana Sorjaturonga(BoxRec.com)
- ↑ Lista walk zawodowych Jacoba Matlali(BoxRec.com)
- ↑ Lista walk zawodowych Michaela Carbajala(BoxRec.com)
- ↑ Lista walk zawodowych Mauricio Pastrany(BoxRec.com)
- ↑ Lista walk zawodowych Ricardo Lópeza(BoxRec.com)
- ↑ Biografia Masibulele Makepuli(BoxRec.com)
- ↑ Lista walk zawodowych Rosendo Álvareza(BoxRec.com)
- ↑ Biografia Jorge Arce(BoxRec.com)
- ↑ Lista walk zawodowych Roberto Vasqueza(BoxRec.com)
- ↑ Lista walk zawodowych Omara Niño Romero(BoxRec.com)
- ↑ a b Casimero new IBF jr flyweight champion. fightnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-18)]. (Fightnews.com) [dostęp 21-07-2012]
- ↑ Lista walk zawodowych Kazuto Ioki (BoxRec.com)
- ↑ Lista walk zawodowych Javiera Mendozy (BoxRec.com)
- ↑ Lista walk zawodowych Pedro Guevary (BoxRec.com)
Bibliografia
- Lista mistrzów świata wagi junior muszej WBA w BoxRec
- Lista mistrzów świata wagi junior muszej WBC w BoxRec
- Lista mistrzów świata wagi junior muszej IBF w BoxRec
- Lista mistrzów świata wagi junior muszej WBO w BoxRec
- Lista walk o mistrzostwo świata wagi junior muszej WBA w BoxRec
- Lista walk o mistrzostwo świata wagi junior muszej WBC w BoxRec
- Lista walk o mistrzostwo świata wagi junior muszej IBF w BoxRec
- Lista walk o mistrzostwo świata wagi junior muszej WBO w BoxRec
Linki zewnętrzne
- Strona oficjalna WBA
- Strona oficjalna WBC
- Strona oficjalna IBF
- Strona oficjalna WBO
- p
- d
- e
Mistrzowie świata według kategorii wagowych | |
---|---|
Mistrzowie Europy według kategorii wagowych | |
Walki o mistrzostwo świata według kategorii wagowych | |
Organizacje boksu zawodowego – aktualni mistrzowie | |
Kalendarium |
- p
- d
- e
|