Leucocarbo
| Leucocarbo[1] | |||
| Bonaparte, 1856[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – kormoran niebieskooki (L. atriceps) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ptaki | ||
| Podgromada | Neornithes | ||
| Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
| Rząd | głuptakowe | ||
| Podrząd | głuptakowce | ||
| Rodzina | kormorany | ||
| Rodzaj | Leucocarbo | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Carbo bougainvillii Lesson, 1837 | |||
| Synonimy | |||
| | |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Leucocarbo – rodzaj ptaków z rodziny kormoranów (Phalacrocoracidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej, na Nowej Zelandii i Wyspach Kerguelena[5].
Morfologia
Długość ciała 63–76 cm, rozpiętość skrzydeł 92–110 cm; masa ciała 1330–3300 g[5].
Systematyka
Etymologia
- Leucocarbo: gr. λευκος leukos „biały”; rodzaj Carbo Lacépède, 1799[6].
- Euleucocarbo: gr. ευ eu „właściwy, dobry”; rodzaj Leucocarbo Bonaparte, 1857[7]. Gatunek typowy: Pelecanus carunculatus J.F. Gmelin, 1789.
- Nesocarbo: gr. νησος nēsos „wyspa”; rodzaj Carbo Lacépède, 1799[8]. Gatunek typowy: Urile campbelli Filhol, 1878.
- Notocarbo: gr. νοτος notos „południe”; rodzaj Carbo Lacépède, 1799[9]. Gatunek typowy: Phalacrocorax atriceps P.P. King, 1828.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[10]:
- Leucocarbo magellanicus (J.F. Gmelin, 1789) – kormoran skalny
- Leucocarbo bougainvilliorum (Lesson, 1837) – kormoran peruwiański
- Leucocarbo ranfurlyi (Ogilvie-Grant, 1901) – kormoran wyspowy
- Leucocarbo carunculatus (J.F. Gmelin, 1789) – kormoran szorstkodzioby
- Leucocarbo onslowi (H.O. Forbes, 1893) – kormoran plamisty
- Leucocarbo chalconotus (G.R. Gray, 1845) – kormoran nowozelandzki
- Leucocarbo stewarti (Ogilvie-Grant, 1898) – kormoran zmienny
- Leucocarbo campbelli (Filhol, 1878) – kormoran czarnoszyi
- Leucocarbo colensoi (Buller, 1888) – kormoran łuskowany
- Leucocarbo atriceps (P.P. King, 1828) – kormoran niebieskooki
- Leucocarbo verrucosus (Cabanis, 1875) – kormoran kergueleński
Przypisy
- ↑ Leucocarbo, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Ch.L. Bonaparte. Excursion dans les divers Musées d’Allemagne, de Hollande et de Belgique, et Tableaux paralléliques de l’ordre des Echassiers (suite). „Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences”. 43, s. 575, 1856. (fr.).
- ↑ a b J.-F. Voisin. Notes on the blue-eyed shags (Genus Leucocarbo Bonaparte). „Notornis”. 20 (3), s. 269, 1973. (ang.).
- ↑ D. Siegel-Causey. Phylogeny of the Phalacrocoracidae. „The Condor”. 90 (4), s. 891, 1988. DOI: 10.2307/1368846. (ang.).
- ↑ a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Cormorants and Shags (Phalacrocoracidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.phalac1.01. [dostęp 2020-05-22]. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Leucocarbo [dostęp 2022-10-31] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Euleucocarbo [dostęp 2022-10-31] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Nesocarbo [dostęp 2022-10-31] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Notocarbo [dostęp 2022-10-31] .
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Phalacrocoracidae Reichenbach, 1849-50 (1836) - kormorany - Cormorants (wersja: 2023-03-28). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-04-25].
Bibliografia
- The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
