Leopold Wołowicz

Leopold Bronisław Wołowicz (ur. 29 lutego 1883 w Brodach^[1], zm. 1931^[2]) – polski pedagog, profesor galicyjskich gimnazjów, jeden z pionierów polskiej psychoanalizy.

Życiorys

Przez osiem lat kształcił się w K. K. Gimnazjum im. Rudolfa w Brodach z językiem niemieckim wykładowym, gdzie w 1902 zdał maturę^[3]. Studiował na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (1902–1906) i Uniwersytecie Wiedeńskim (1906/1907). W 1916 roku otrzymał tytuł doktora filozofii. Pracował w C. K. VI Gimnazjum we Lwowie (1905/1906), potem w Gimnazjum w Stanisławowie (1906/1907), C. K. IV Gimnazjum we Lwowie (1907–1911), gimnazjum w Mielcu (1911–1912), Stryju (1912–1914), Wiedniu (1914–1916). Podczas I wojny światowej w 1915 w Wiedniu został członkiem zarządu Polskiego Archiwum Wojennego^[4]. Od 1916 do 1921 był inspektorem szkół miejskich we Lwowie. Od 1921 profesor II Gimnazjum we Lwowie, uczył też w VIII Gimnazjum we Lwowie^[5]. Członek Polskiego Towarzystwa Filozoficznego od 1908 roku. Żonaty z Marią ze Zwisłockich^[6].

Wybrane prace

• Sensualizm w swym dziejowym rozwoju, 1905
• Pierwszy maja. Kurjer Stanisławowski 22 (1132), s. 1, 1907
• Józef Gołuchowski. Ateneum Polskie 4, s. 324-328, 1908
• Jeden z problematów psychoanalizy Freuda. Stryj, 1914
• O szkolnictwie. Polen 43 (22.10.1915)
• Die galizische polnische Mittelschule in der Kriegszeit. Polen, 1915
• Pitagoreizm dawniej a dziś. Przegląd Powszechny 34, 1917
• Problem lewostronności. Czasopismo Pedagogiczne 3/4, s. 295–303, 1917
• Niektóre problematy psychologiczne – u obcych. Kurjer Lwowski 34 (379), s. 3 (1.8.1916)
• Wpływ wojny na statystykę miasta Lwowa. Kurjer Lwowski 35 (116), s. 1 (9.3.1917)
• Przybrani rodzice wojenni (głos w sprawie dzieci). Kurjer Lwowski 35 (72), s. 1 (11.2.1917)
• Galicyjska średnia szkoła polska doby wojennej, 1917

Przypisy