Konstytucja Chile

Chile Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Chile Ustrój polityczny Ustrój polityczny Chile Konstytucja Konstytucja Chile Władza ustawodawcza Kongres Narodowy Senat Carlos Montes Cisternas Izba Deputowanych Maya Fernández Władza wykonawcza Prezydent Sebastián Piñera Rząd Rząd Sebastiána Piñery Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Sąd Najwyższy Prokurator Generalny Chile Kontrola państwowa Kontrola państwowa Generalny kontroler Finanse Centralny Bank Chile Samorząd terytorialny Podział administracyjny Chile Samorząd Terytorialny Partie polityczne Partie polityczne Wybory Wybory parlamentarne: 2017 Wybory prezydenckie: 2017 Referenda: 1989 Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych Chile minister: Roberto Ampuero Wikiprojekt Polityka

Konstytucja Chile – została przyjęta w referendum ogólnokrajowym 11 września 1980 roku, weszła w życie 11 marca 1981 roku. Została opracowana przez komisję pod przewodnictwem Enrique Ortúzara Escobara, a następnie poprawiona przez Radę Państwa i Radę Rządząca (1978-1980). Początkowo pozostawiła władzę ustawodawczą w rękach złożonej z wojskowych Rady Rządzącej, powierzając prezydentowi Augusto Pinochetowi pełnię władzy wykonawczej na szczeblu centralnym. Na podstawie jej zapisów przeprowadzono plebiscyt w 1988 roku na temat przedłużenia kadencji prezydenckiej Pinocheta oraz wybory prezydenckie w rok później, które wygrał Patricio Aylwin. Po odejściu Pinocheta była wielokrotnie modyfikowana. Obecnie dzieli się na 15 rozdziałów i 129 artykułów oraz przepisy przejściowe. Zgodnie z chilijską tradycją powierza władzę wykonawczą prezydentowi wybieranemu w głosowaniu powszechnym na sześć lat (bez prawa reelekcji), ustawodawczą dwuizbowemu Kongresowi Narodowemu (złożonemu z Senatu i Izby Deputowanych), a sądowniczą niezawisłym sądom.

Linki zewnętrzne

• Konstytucja [... z 1980 r.. - Warszawa, 2013. Biblioteka Sejmowa.] (pol.)