Komar egipski

Komar egipski
Aedes aegypti[1]
(Linnaeus, 1762)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

muchówki

Rodzina

komarowate

Rodzaj

Aedes

Gatunek

Aedes aegypti

Synonimy
  • Culex aegypti Linnaeus, 1762[1]
  • Culex excitans Walker, 1848[1]
  • Culex taeniatus Wiedemann, 1828[1]
  • Stegomyia aegypti (Linnaeus, 1762)[1]
Zasięg występowania
Mapa występowania
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Komar egipski[2] (Aedes aegypti lub Aëdes ægypti) – gatunek komara z rzędu muchówek (Diptera).

Morfologia

Przedstawiciele rodziny Culicidae (komarowate) posiadają smukłe ciało pokryte w większej części łuskami[3].

Na głowie znajdują się czułki. Służą one do wykrywania zapachów, u samców antenki są pierzaste i zawierają dodatkowo receptory słuchu. Na bokach głowy znajdują się złożone oczy[4]. Samice posiadają długi aparat kłująco-ssący ze szczecinkowatymi żuwaczkami i szczękami. Samce nie posiadają aparatu kłującego[5]. Przedstawiciele komara egipskiego są znacznie mniejsze od innych komarów, osiągają długość pomiędzy 3 – 4 mm. Ponadto posiadają oznakowanie w kształcie liry na tułowiu i białe pierścienie na odnóżach[6].

Występowanie

Początkowo komar egipski pochodził z Afryki, ale na skutek działalności człowieka rozprzestrzenił się na wszystkie tropikalne i subtropikalne regiony świata, między 45˚N a 35˚S szerokości geograficznej[6].

Ekologia

Komar egipski występuje głównie w ciepłych i wilgotnych miejscach w pobliżu ludzkich siedzib, w miastach oraz wsiach. Dorosłe osobniki w ciągu dnia przebywają w ciemnych lub słabo oświetlonych miejscach np. w szafach. Samice odżywiają się rankiem lub późnym popołudniem głównie ludzką krwią, szczególnie pobierając ją z okolic kostki. Samce żywią się sokami owoców. Larwa żyje w wodzie i odżywia się planktonem.

Samice składają jaja w małych, czystych zbiornikach wodnych. Jaja mogą oprzeć się wysychaniu przez okres roku. Gdy zostaną zalane wodą, wylęga się z nich larwa. Gdy jest wystarczająco ciepło, larwa osiąga stadium poczwarki, które jest krótkotrwałe.

Dorosłe osobniki giną przy niskich temperaturach. Samice żyją około miesiąca, natomiast samce umierają wcześniej[6].

Znaczenie w ochronie środowiska

Gatunek ten nie jest chroniony[6]. Komar egipski jest nosicielem żółtej febry oraz dengi, która występuje u ludzi i małp w strefie subtropikalnej i tropikalnej wszystkich kontynentów[7].

Znaczenie dla gospodarki

Komar egipski przez roznoszenie wirusa dengi jest odpowiedzialny za poważne problemy zdrowa publicznego, powodując znaczną śmiertelność oraz straty finansowe w większości regionów tropikalnych i subtropikalnych świata. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu choroby stosowane są syntetyczne substancje chemiczne. Najbardziej popularną substancją jest DEET (N,N-Dietylo-m-toluamid), który jest głównym składnikiem dostępnych w sprzedaży repelentów na całym świecie[8].

Kierunki badań naukowych

Obecnie badane są możliwości zapobiegania rozprzestrzeniania wirusa dengi, którego wektorem jest komar egipski. Proponowane jest rozwiązanie minimalizujące koszty społeczne i ekonomiczne. Metoda ta polegałaby na stosowaniu środków owadobójczych tylko na początku sezonu, a następnie na kontroli biologicznej poprzez wprowadzenie sterylnych samców[9].

Przypisy

  1. a b c d e Aedes aegypti, [w:] Integrated Taxonomic Information System  (ang.).
  2. HenrykH. Sander HenrykH., Mały Słownik Zoologiczny – Owady, 1979 .
  3. RalphR. Harbach RalphR., Family Culicidae Meigen, 1818, 2008 .
  4. John L.J.L. Capinera John L.J.L., Encyclopedia of Entomology, Tom 4., 2008 .
  5. NikołajN. Pławilszczikow NikołajN., Klucz do oznaczania owadów, 1972 .
  6. a b c d Robert MaynardR.M. Hutchins Robert MaynardR.M., Grzimek's Animal Life Encyclopedia Second Edition Volume 3 Insects, 2003 .
  7. CzesławC. Błaszczak CzesławC., Zoologia Stawonogi Tchawkodyszne, Tom 2 część 2, 2012 .
  8. RukpongR. Sanghong RukpongR., Remarkable repellency of Ligusticum sinense (Umbelliferae), a herbal alternative against laboratory populations of Anopheles minimus and Aedes aegypti (Diptera: Culicidae)., „Malaria Journal”, 2015 .
  9. Weverton O.W.O. Dias Weverton O.W.O., Elizabeth F.E.F. Wanner Elizabeth F.E.F., Rodrigo T.N.R.T.N. Cardoso Rodrigo T.N.R.T.N., Multiobjective optimization approach for combating Aedes aegypti using chemical and biological alternated step-size control, „Mathematical Biosciences”, 269, 2015, s. 37–47, DOI: 10.1016/j.mbs.2015.08.019 .
Kontrola autorytatywna (takson):
  • J9U: 987007293968805171
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: animal/Aedes-aegypti
  • NE.se: gula-febern-mygga
  • SNL: gulfebermygg
Identyfikatory zewnętrzne:
  • BioLib: 116594
  • EoL: 740699
  • EUNIS: 138650
  • GBIF: 1651891
  • identyfikator iNaturalist: 155453
  • ITIS: 126240
  • NCBI: 7159