Kościół św. Mikołaja w Kamieniu Pomorskim

Kościół św. Mikołaja w Kamieniu Pomorskim
181 z dnia 20.06.1956 r.[1]
kościół filialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kamień Pomorski

Adres

ul. Ludwika Solskiego 8
Kamień Pomorski

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Ottona w Kamieniu Pomorskim

Wezwanie

św. Mikołaja

Wspomnienie liturgiczne

6 grudnia

Historia
Data zakończenia budowy

I poł XIV w.[2]

Data poświęcenia

1 maja 1994[2]

Aktualne przeznaczenie

kościół

Data reaktywacji

1994

Poprzednie wyznanie

luterańskie

Dane świątyni
Świątynia
• materiał bud.


• cegła z dodatkiem kamienia

Wieża kościelna
• liczba wież


1

Dzwonnica
• typ dzwonnicy


zwarta

Położenie na mapie Kamienia Pomorskiego
Mapa konturowa Kamienia Pomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołaja w Kamieniu Pomorskim”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołaja w Kamieniu Pomorskim”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołaja w Kamieniu Pomorskim”
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego
Mapa konturowa powiatu kamieńskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołaja w Kamieniu Pomorskim”
Położenie na mapie gminy Kamień Pomorski
Mapa konturowa gminy Kamień Pomorski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołaja w Kamieniu Pomorskim”
Ziemia53°58′09,99″N 14°46′10,96″E/53,969442 14,769711
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół św. Mikołaja w Kamieniu Pomorskim – zabytkowy kościół filialny w Kamieniu Pomorskim.

Historia

Pierwotna świątynia została zbudowana z cegły i kamieni narzutowych w XIV wieku[2] na wzgórzu zwanym Żalnik[a]. Początkowo służyła jako kaplica cmentarna i szpitalna, nad którą opiekę sprawował wikariusz katedry św. Jana Chrzciciela. W późnym średniowieczu kościółek stał się filiałem parafii kamieńskiej dla ludności zamieszkującej przedmieścia miasta, rybaków, żeglarzy, chłopów oraz dla Słowian, którzy nie uczestniczyli w nabożeństwach w katedrze, gdyż były one zarezerwowane dla szlachty pomorskiej i kamieńskich mieszczan.

Od XVI wieku w świątyni odbywały się nabożeństwa luterańskie. W XVI wieku kościół został rozbudowany[2]. Do pierwotnej bryły świątyni dobudowano wieżę[2], kruchtę i zakrystię.

Po II wojnie światowej kościół zamknięto. W 1960 roku budynek świątyni odnowiono i zaadaptowano na cele muzeum regionalnego[2]. W 1994 roku świątynię przywrócono do kultu jako rzymskokatolicki kościół filialny parafii katedralnej. Poświęcony został 1 maja 1994 roku[2].

Opis

Kościół znajduje się wśród drzew, w parku miejskim na wzgórzu. Świątynia jest orientowana, halowa, na planie prostokąta[2] z eliptycznym prezbiterium i apsydą od strony wschodniej[2] oraz od zachodu z wieżą pokrytą dachem hełmowym[2], której trzon stanowią cztery potężne skarpy zabudowane ściankami i podzielone na kondygnacje. Hełm dzwonnicy pokryty jest drewnianą dachówką przypominająca rybią łuskę. Wieża w swej dolnej kondygnacji otwarta jest na cztery strony półokrągłymi arkadami, w części centralnej posiada dekorację maswerkową, a w szczycie okna szczelinowe. Do kościoła wchodzi się poprzez portal z ostrołukową archiwoltą[2].

Elewacja ścian i wieża wykonane są z cegły z niewielkim udziałem kamienia narzutowego. Kościół posiada strop prosty, belkowany.

Wnętrze kościoła jest proste, współczesne. W półokrągłym prezbiterium na środku znajduje się obraz św. Mikołaja w szatach biskupich z pastorałem[2]. Po lewej stronie jest obraz Jezusa Miłosiernego, po prawej znajduje się figura Matki Boskiej Róży Mistycznej[2].

Dawne wyposażenie świątyni sprzed 1945 roku uległo rozproszeniu po zamknięciu kościoła i jego adaptacji na muzeum. Cześć zachowanych figur można zobaczyć w kamieńskiej katedrze.

Wnętrze kościoła

Uwagi

  1. ↑ W okresie przedchrześcijańskim na Żalniku znajdowało się cmentarzysko słowiańskie.

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2010-05-13] .
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m Matysiak 2012 ↓, s. 17.

Bibliografia

  • Paulina Matysiak: Kościoły Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej. Nasze dziedzictwo. T. II. Bydgoszcz: Ikona, 2012. ISBN 978-83-934287-2-4. OCLC 812720232. (pol. • niem.).

Zobacz też

Linki zewnętrzne

  • Architektura sakralna Pomorza Zachodniego