Klaus Voormann

Klaus Voormann
Ilustracja
Klaus Voormann (2018)
Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1938[1]
Berlin[1]

Instrumenty

gitara basowa, flet, saksofon, keyboard

Gatunki

rock 'n' roll, rhythm and blues

Zawód

muzyk, producent muzyczny, grafik

Aktywność

od 1964

Wydawnictwo

Apple Records, EMI, Fontana, Zapple, Epic, Sony, RCA Victor

Powiązania

The Beatles, Manfred Mann, The Plastic Ono Band, George Harrison, Ringo Starr, Harry Nilsson, Carly Simon

Instrument
gitara basowa
podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Klaus Voormann (ur. 29 kwietnia 1938 w Berlinie) – niemiecki artysta, muzyk oraz producent muzyczny. Laureat dwóch nagród Grammy: za okładkę albumu „Revolver” zespołu The Beatles (1966) oraz udział w koncercie charytatywnym na rzecz Bangladeszu George'a Harrisona (1971). Trzeci raz był nominowany za okładkę własnego albumu Voormann & Friends - A Sideman’s Journey (2011). Zaprojektował ponad 100 okładek płyt, książek i plakatów m.in. dla zespołów The Beatles, Bee Gees, Wet Wet Wet oraz Turbonegro[1].

Kariera

Od 8 do 15 roku życia uczył się gry na fortepianie. Studiował sztukę w berlińskiej Meisterschule für Grafik und Buchgewerbe i w Meisterschule für Gestaltung w Hamburgu. Następnie rozpoczął pracę jako grafik i ilustrator w Düsseldorfie, a potem przez kilka miesięcy pracował w agencji reklamowej w Londynie. Karierę muzyczną zaczął na początku lat 60., kiedy został członkiem zespołu Paddy, Klaus & Gibson. W 1966 dołączył do zespołu Manfreda Manna, z którym występował do 1969. Później pracował jako muzyk sesyjny, grając m.in. w solowych przedsięwzięciach Lou Reeda, Carly Simon, Jamesa Taylora i Harry'ego Nilssona. Był także członkiem grupy The Plastic Ono Band, w składzie z Johnem Lennonem, Yoko Ono, Alanem White i Erikiem Claptonem, występując na ich albumie Live Peace in Toronto 1969[2].

W latach 70. mieszkał w Los Angeles, gdzie wystąpił w zespole George'a Harrisona w słynnym pierwszym w historii koncercie charytatywnym na rzecz Bangladeszu, który odbył się w nowojorskim Madison Square Garden w sierpniu 1971. Był muzykiem studyjnym w utworach takich wykonawców, jak: B.B. King, Jerry Lee Lewis, Lou Reed, Leon Russell, Badfinger, Donovan, Randy Newman, Howlin’ Wolf, Peter Frampton, Martha Reeves, The Band, Dr. John, Ry Cooder, Larry Carlton, Art Garfunkel[2].

W latach 80. wrócił do Niemiec, gdzie wypromował zespół Trio i ich światowy hit Da Da Da[2].

W 2009 roku Voormann wydał swój debiutancki solowy album A Sideman's Journey, na którym wystąpiło wielu znanych muzyków, głównie sesyjnych, występujących jako „Voormann and Friends”, w tym dwóch pozostałych przy życiu członków zespołu The Beatles, Paul McCartney i Ringo Starr, a także: Yusuf Islam, Don Preston, Jim Keltner, Albert Lee, David Hood, Van Dyke Parks, Tom McGuinness, Rob Townsend, Mike d'Abo, Mike Hugg, Joe Walsh, Grant Geissman, Dr. John[3].

Miał wystawy prac plastycznych m.in. w Londynie, Sztokholmie, Berlinie, Tokio, Los Angeles, Chicago, Madrycie, Liverpoolu[1].

W 2003 ukazała się biografia Klausa Voormanna Warum spielst du Imagine nicht auf dem weißen Klavier, John?[1].

Mieszka z żoną Christiną w okolicach Monachium[1].

Współpraca z The Beatles

Klaus Voormann w latach 60.

Na początku lat 60. Voormann mieszkał w Hamburgu. Podczas koncertu w klubie Kaiserkeller usłyszał pierwszy raz, nieznanych wtedy, The Beatles i zaprzyjaźnił się z członkami zespołu. Niedługo potem pojechał do Londynu i zamieszkał z George'em Harrisonem i Ringo Starrem. W 1965 zaprojektował okładkę albumu „Revolver”, za którą otrzymał nagrodę Grammy. Później projektował także okładki do solowych projektów Harrisona i Starra[2].

Voormann brał udział jako basista w solowych projektach trzech byłych Beatlesów w 1. połowie lat 70. – Johna Lennona: John Lennon/Plastic Ono Band (1970), Imagine (1971), Some Time in New York City (1972), Walls and Bridges (1974) i Rock’n’ Roll (1975); George Harrisona: All Things Must Pass (1970), Living in the Material World (1973), Dark Horse (1974) i Extra Texture (Read All About It) (1975) oraz Ringo Starra: Ringo (1973), Goodnight Vienna (1974) i Ringo's Rotogravure (1976)[2].

W latach 90. zaprojektował oprawę graficzną albumów The Beatles Anthology[2].

Przypisy

  1. a b c d e f Short Bio. Voormann.com. [dostęp 2020-10-01]. (ang.).
  2. a b c d e f Biography. Voormann.com. [dostęp 2020-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  3. Voormann & Friends* – A Sideman's Journey. Discogs. [dostęp 2020-09-03]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
Albumy studyjne
brytyjskie
Albumy studyjne
amerykańskie
Albumy
kompilacyjne
Albumy
koncertowe
  • Live! at the Star-Club in Hamburg, Germany; 1962 (1977)
  • The Beatles at the Hollywood Bowl (1977)
  • First Live Recordings (1979)
  • Live at the BBC (1994)
EP-ki
  • Twist and Shout
  • The Beatles’ Hits
  • The Beatles (No. 1)
  • All My Loving
  • Long Tall Sally
  • A Hard Day’s Night (Extracts from the film)
  • A Hard Day’s Night (Extracts from the album)
  • Beatles for Sale
  • Beatles for Sale (No. 2)
  • The Beatles’ Million Sellers
  • Yesterday
  • Nowhere Man
  • Magical Mystery Tour
  • The Beatles EP Collection
  • The Beatles
Single wydane
w Wielkiej Brytanii i USA
1963
1964
  • Can’t Buy Me Love” / „You Can’t Do That”
  • „A Hard Day’s Night” / „Things We Said Today” (Wlk. Bryt.) – „I Should Have Known Better” (USA)
  • „I Feel Fine” / „She’s a Woman”
1965
  • „Ticket to Ride” / „Yes It Is”
  • „Help!” / „I’m Down”
  • „We Can Work It Out” / „Day Tripper
1966
  • „Paperback Writer” / „Rain”
  • „Yellow Submarine” / „Eleanor Rigby
1967
1968
  • „Lady Madonna” / „The Inner Light”
  • Hey Jude” / „Revolution”
1969
1970
  • „Let It Be” / „You Know My Name (Look Up the Number)”
1978
  • „Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band” / „With a Little Help from My Friends” / „A Day in the Life
1995
  • „Free as a Bird” / „Christmas Time (Is Here Again)”
1996
  • „Real Love” / „Baby’s in Black”
2023
Single wydane
tylko w Wielkiej Brytanii
(Parlophone, Apple)
1962
  • „My Bonnie” / „When the Saints Go Marching In”
  • Love Me Do” / „P.S. I Love You”
1964
  • „Ain’t She Sweet” / „If You Love Me, Baby”
1976
Single wydane
tylko w USA
(Vee-Jay, Swan, Tollie,
Capitol, Apple)
1964
  • Twist and Shout” / „There’s a Place”
  • „Do You Want to Know a Secret” / „Thank You Girl”
  • Love Me Do” / „P.S. I Love You”
  • Sie Liebt Dich” / „I’ll Get You”
  • „I’ll Cry Instead” / „I’m Happy Just to Dance with You”
  • „And I Love Her” / „If I Fell”
  • „Matchbox” / „Slow Down”
1965
  • „Eight Days a Week” / „I Don’t Want to Spoil the Party”
  • „Yesterday” / „Act Naturally”
1966
1970
1976
  • „Got to Get You into My Life” / „Helter Skelter”
  • Ob-La-Di, Ob-La-Da” / „Julia”
1982
  • „The Beatles Movie Medley” / „I’m Happy Just to Dance with You”
Filmografia
Powiązane
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000374260828
  • VIAF: 169402806
  • LCCN: n88652103
  • GND: 124915736
  • NKC: xx0111712
  • BNE: XX1769055
  • NTA: 264617762
  • WorldCat: lccn-n88652103, viaf-23086832