Kino samochodowe

Kino samochodowe (drive-in^[1]) – miejsce stanowiące połączenie kina z parkingiem, przeznaczone do oglądania filmów bezpośrednio z samochodów. Pomysł ten opatentował Richard Hollingshead w 1933 roku.

Kino samochodowe na świecie

Pierwszy seans w kinie samochodowym miał miejsce 6 czerwca 1933 w Camden w stanie New Jersey. Była to skrócona wersja filmu Two White Arms (o tytule zmienionym na Wives Beware). Szczyt popularności kina samochodowego na świecie przypadł na lata 50. i 60. XX wieku. W samych Stanach Zjednoczonych funkcjonowało wówczas ok. 5000 kin^[2].

Historia kina samochodowego w Polsce

W Polsce pierwsze kino samochodowe^[3] uruchomił Dariusz Krzysztof Zawiślak i Rafał Wnuk w roku 1994, mieściło się na warszawskim osiedlu Żerań. Hitem kina stały się m.in. filmy: przedpremierowy pokaz filmu Cztery wesela i pogrzeb, który otwierał działalność kina, Flintstonowie z performancem z udziałem aktorów przebranych za postaci z filmu i specjalnym pokazem fajerwerków oraz Gliniarz z Beverly Hills III, na którego seans przyjechało tylu widzów, że oczekujące na wjazd samochody zablokowały ulice dojazdowe.

Dźwięk w kinie samochodowym

W kinie samochodowym ścieżka dźwiękowa filmu nadawana jest radiowo na falach FM, dzięki czemu widzowie mogą odbierać dźwięk za pomocą radioodbiorników samochodowych^[4]. Aby legalnie transmitować dźwięk, konieczne jest zezwolenie Urzędu Komunikacji Elektronicznej.

Zobacz też

Zobacz multimedia związane z tematem: Kino samochodowe

• drive-through
• kino plenerowe

Przypisy