Kazimierz Dziubka
Państwo działania | Polska |
---|---|
doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
Specjalność: doktryny polityczne, politologia, myśl polityczna[1] | |
Alma Mater | |
Doktorat | 15 grudnia 1989[1] |
Habilitacja | 13 marca 2009[1] |
Kazimierz Dziubka – polski politolog, dr hab. nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Instytutu Politologii Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego[1].
Życiorys
W 1980 ukończył studia z politologii na Uniwersytecie Wrocławskim[1], 15 grudnia 1989 obronił pracę doktorską Władza, administracja i samorząd w koncepcjach polskiego ruchu ludowego 1944-1949, 13 marca 2009 habilitował się na podstawie dorobku naukowego i pracy zatytułowanej Obywatelskość jako virtu podmiotu demokracji[1]. Otrzymał nominację profesorską[1].
Objął funkcję profesora nadzwyczajnego w Instytucie Politologii na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego[1].
Publikacje
- 2008: Obywatelskość jako virtu podmiotu demokracji[1]
- 2011: Stylizacje podmiotowości i tożsamości w ujęciu indywidualizmu ekspresyjnego[1]
- 2011: Standardy racjonalności politycznej elit władzy w Polsce po 1989 roku[1]
- 2014: Poznawcze i ontologiczne aspekty kosmopolityzmu obywatelskiego[1]
- 2015: Jak to jest być świadomym obywatelem?[1]
- 2017: Polityczność jako sferapierwszoosobowych doświadczeń[1]