Katarzyna Surmiak-Domańska

Katarzyna Surmiak-Domańska

Katarzyna Surmiak-Domańska (2023)
Imię i nazwisko urodzenia	Katarzyna Surmiak
Data i miejsce urodzenia	1967 Olsztyn
Zawód, zajęcie	dziennikarka
Miejsce zamieszkania	Warszawa
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski
Pracodawca	„Gazeta Wyborcza” Polska Szkoła Reportażu
Dzieci	Julia Domańska
Multimedia w Wikimedia Commons

Katarzyna Surmiak-Domańska (ur. 1967 w Olsztynie) – polska reporterka^[1].

Życiorys

W 1980 roku zagrała główną rolę Kaśki Marczak w serialu telewizyjnym dla młodzieży Tylko Kaśka, opartym na motywach powieści Janiny Zającówny pod tytułem Heca z Łysym^[2][3].

Absolwentka filologii romańskiej na Uniwersytecie Warszawskim^[4]. W latach 1993–1994 prowadziła audycje dotyczące muzyki poważnej w warszawskiej rozgłośni Radio Mozart, a w latach 2012–2013 program Hot Doc w telewizji Planete + poświęcony filmom dokumentalnym^[5].

Od 1995 r. związana z „Gazetą Wyborczą”. Publikuje reportaże, wywiady i eseje o tematyce społecznej i kulturalnej. Jej teksty ukazują się w dodatkach „Gazety Wyborczej”: „Duży Format”, „Wysokie Obcasy” oraz czasopiśmie „Książki. Magazyn do czytania”

W swoich tekstach przeciwstawia się kulturze patriarchatu i kulturze macho, opisuje także zjawiska rasizmu i nacjonalizmu. Bohaterami jej tekstów były ofiary przemocy w rodzinie, księży pedofilów w Polsce i w Irlandii, ale także ludzie samotni, nieprzystosowani, wykluczeni, także ze względu na identyfikację seksualną. Szczególnie interesuje się kulturą i historią Stanów Zjednoczonych, najwięcej tekstów poświęciła południowemu regionowi USA, tzw. Pasowi Biblijnemu. W 2013 roku wzięła udział w zjeździe Ku Klux Klanu w stanie Arkansas^[6][7].

Była asystentką reżysera oraz współautorką scenariusza do filmu dokumentalnego Licheńskie proroctwo z 2001^[8].

Od 2010 roku współpracuje jako wykładowczyni i tutorka z Polską Szkołą Reportażu (szkoła założona przez Instytut Reportażu)^[9].

Twórczość

• 2007 – Beznadziejna ucieczka przed Basią – reportaże seksualne, W.A.B., ISBN 978-83-7414-255-7, zbiór reportaży
• 2011 – Żyletka, Agora, ISBN 978-83-268-0531-8, zbiór reportaży
• 2012 – Mokradełko, Czarne, ISBN 978-83-7536-364-7, reportaż
• 2015 – Ku Klux Klan: Tu mieszka miłość, Czarne, ISBN 978-83-8049-143-4, reportaż; wyd. czeskie: Ku-klux-klan. Tady bydlí láska, przeł. Jarmila Horáková, Absynt, 2017, ISBN 978-80-89876-49-5^[10],
• 2018 – Kieślowski. Zbliżenie, Agora, ISBN 978-83-2682-699-3, biografia^[11]
• 2021 – Czystka, Czarne, ISBN 978-83-8191-318-8

Nagrody i wyróżnienia

• Reportaż Mokradełko znalazł się w finale Nagrody Literackiej „Nike” 2013^[12].

• Książka Ku Klux Klan: Tu mieszka miłość była nominowana do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego 2015 za Reportaż Literacki^[13], do Nagrody Literackiej „Nike” 2016^[14] oraz do Nagrody im. Beaty Pawlak w 2016^[15].
• Laureatka Literackiej Nagrody Warmii i Mazur za rok 2021 oraz nominowana do Literackiej Nagrody Europy Środkowej „Angelus” 2022 za książkę Czystka^[16][17].

Życie prywatne

Ma córkę Julię. Mieszka w Warszawie i w Puszczy Białowieskiej.

Przypisy

Bibliografia

• Notka biograficzna. conradfestival.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-29)]. na stronie conradfestival.pl

Linki zewnętrzne

• Jak Ku Klux Klan "zmiękczył" swój rasizm. Dwójka – Program 2 Polskiego Radia, 2015-09-14. [dostęp 2015-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-28)].